«مارتین بیلی» تاریخ‌دان هنری است که اعتقاد دارد، تخت درون نقاشی «اتاق خواب» ـ از مشهورترین کارهای «ونسان ون‌گوک» ـ در زیر شیروانی خانه‌ای در شهر «بوکسمیر» هلند قرار دارد.
در چند دهه گذشته، هیچ خبری از این تخت خواب مطرح نبود، اما حالا «بیلی» در کتاب خود مدعی شده که می‌داند آن تخت کجاست. او رد تخت «اتاق خواب» را تا زمان اهدا شدنش به یک انجمن در نزدیکی شهر «آرنهم» هلند در سال ۱۹۴۵ گرفته است.
نقاش «شب‌های پرستاره» این تخت را در سپتامبر ۱۸۸۸ با یک تخت مهمان برای «گوگن»، به قیمت ۱۵۰ فرانک خرید تا همراه دوست هنرمندش در خانه زرد منطقه «آرل» سکونت کند. تابلوی «اتاق خواب» نوعی مدرک افتخارآمیز برای اولین خانه این هنرمند است و یادآور رابطه پرتلاطم او با استاد «گوگن».
«ون‌گوگ» در فوریه ۱۸۸۸ درست زمانی که از تنهایی شدید رنج می‌برد، به «آرل» سفر کرد. او قصد داشت یک گروه از هنرمندان را در خانه زردرنگی که اجاره کرده بود، گردهم آورد. او در بهار همان سال از «پل گوگن» نقاش پست‌امپرسیونیست فرانسوی، برای پیوستن به این طرح دعوت کرد.
«ونسان» تابستان را به کشیدن نقاشی‌های متعدد سپری کرد تا به «گوگن» نشان دهد چه توانمندی‌هایی دارد. استاد «گوگن» سرانجام در اکتبر به «آرل» رسید، اما اتفاق‌ها آن‌طور که «ون‌گوگ» تصور می‌کرد، پیش نرفت؛ با این‌که گمان می‌رفت آن‌ها زوج هنری مناسبی برای هم باشند، به این نتیجه رسیدند که خیلی کم با هم تفاهم دارند.
«گوگن» درباره رابطه‌اش با «ون‌گوگ» گفت: مسلما در زمینه نقاشی با هم به تفاهم نمی‌رسیم.
خالق «گل‌های آفتابگردان» نیز انتقادهای «گوگن» را «عذاب‌آور» دانست و همین باعث شد، او ثبات روانی خود را تا حد زیادی از دست بدهد؛ اما بدتر از آن، این بود که «گوگن» او را در ماه دسامبر رها کرد و رفت.
تخت «ونسان» پس از خودکشی او در سال ۱۸۹۰، به بیوه برادرش «جو» رسید و او آن را برای استفاده به‌عنوان تخت مهمان به هلند منتقل کرد.
تحقیقات «بیلی» اینجا متوقف شد، تا این‌که او نامه‌ای پیدا کرد که در سال ۱۹۳۷ خطاب به خواهرزاده «جو» که او هم «ونسان» نام داشت، به نگارش درآمده بود. این نامه در جواب درخواست قرض گرفتن نقاشی‌های «ون‌گوک» نوشته شده و در آن آمده است: می‌توانم تختی را که در نقاشی «اتاق خواب» تصویر شده است، به شما بدهم.
موزه‌ای که قرار بود این تخت را برای نمایش قرض بگیرد، به‌خاطر بمباران سال ۱۹۴۴ هرگز تاسیس نشد؛ اما این تاریخ‌دان و محقق سال ۲۰۱۵ موفق شد، پسر «ونسان» دوم را در سن ۹۳ سالگی ملاقات کند و از طریق او متوجه شود که تخت «ون‌گوک» به یک خانواده در «آرنهم» بخشیده شده که بعدها به شهر «بوکسمیر» نقل مکان کردند.
«ونسان ون‌گوک» سه نسخه از نقاشی «اتاق خواب» کشید که تابلوی سال ۱۸۸۸ او اکنون در موزه آمستردام نگهداری می‌شود. دو نسخه دیگر این اثر که در سال ۱۸۸۹ کشیده شدند، بر دیوارهای موسسه هنر شیکاگو و موزه «درسای» پاریس آویخته شده‌اند.
موزه «ون‌گوک» در آمستردام در واکنش به یافته‌های جدید «بیلی» اعلام کرد که جالب می‌شود اگر آن تخت واقعا پیدا شود. ما این تحقیقات را با اشتیاق پیگیری می‌کنیم.
«ونسان ون‌گوگ» نقاش نامدار هلندی نیز اگرچه در زمان حیاتش در گمنامی کامل به‌سر برد، اما اکنون به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پست‌امپرسیونیست شناخته می‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در زاندرت در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. «ون‌گوگ» فعالیت هنری خود را به‌عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی آغاز کرد. برخی از مشهورترین کارهای او در دو سال پایانی عمرش خلق شدند. او فقط در دوماه پایانی عمرش، ۹۰ نقاشی از خود باقی گذاشت.
خالق «شب‌های پرستاره» و «گل‌های آفتابگردان» در ۲۹ جولای ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگی در میان کشتزارها، گلوله‌ای به سینه خود شلیک کرد و روز بعد درگذشت.