براساس گزارش ساینس آلرت، این روش كه شايد در نگاه اول شبيه به بخشي چندش آور از يك افسانه قديمي درباره جادوگران باشد، روي موشها به آزمايش گذاشته شدهاست.
در این پژوهش جدید، محققان نمونه خون یک گروه از افراد سالم و جوان 18 ساله را گرفته و آنها را به موشهای 12 ماهه که در دوره میانسالی بودند، برابر 50 سالگي انسان، تزریق کردند.
این موشها براي سه هفته و دو بار در هفته پلاسمای خون انسان را دریافت ميکردند. (پلاسما جزئی تشكيلدهنده از خون است که دانشمندان معتقدند دارای خواص جوانسازی است). سپس محققان شرکت Alkahest در كاليفرنيا رفتار موشهايي که به آنها پلاسما تزریق شده بود را با گروه پیر و جوان موشهای سه و 12 ماهه مقایسه کردند.
خون جدید باعث جوان شدن مجدد موشهای پیر شد و آنها مانند موشهای جوان گروه کنترل شده توانایی خود را برای دویدن در فضای باز به دست آوردند. همچنين موشهاي ميانسال كه به دليل سالخوردگي قدرت حافظه خود در يافتن مسير را نيز از دست داده بودند،پس از دريافت خون توانستند مانند موشهاي جوان مسير خود را درون يك مارپيچ بيابند.
به گفته محققان ويژگيهاي جوانسازي خون افراد جوان در تفاوتهايي نهفتهاست كه ميان ساختارهاي پروتئيني پلاسماي نو و كهنه وجود دارد. پلاسما شامل هزاران پروتئین است و پلاسمای جوان شامل تعدادی از پروتئینهایی است که میتواند مجددا بافتها را جوانسازی کند اما اين پروتئينها به مرور زمان و افزايش سن توسط مولكولهاي آسيبديده جايگزين ميشوند.
بررسي برشهاي مغزي موشهاي دريافتكننده و موشهاي گروه كنترل همچنين نشان داد در مغز موشهايي كه پلاسماي جوان دريافت كرده بودند، نورونهاي بيشتري ايجاد شدهاست. نورونها درون نوروژن ايجاد ميشوند، بخشي كه براي توانايي يادگيري و به خاطر سپردن از اهميت بالايي برخوردار است و ظاهرا پلاسماي جوان ميتواند فرايند ساخت نورونها را تشديد كند.