«نفس» در نخستین حضور بین‌المللی هفته گذشته در بخش مسابقه رسمی جشنواره شب‌های تیره تالین در استونی به نمایش درآمد.

نرگس آبيار در سومين تجربه كارگرداني خود پس از «اشيا از آنچه در آينه مي‌بينيد به شما نزديك‌ترند» و «شيار143» سراغ داستاني پرچالش رفته و چند سال از تاريخ معاصر ايران را از زاويه نگاه دختركي خردسال روايت كرده است. فيلم داستان چند سال از زندگي پرمشقت بهار است كه به پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي با عراق مي‌رسد و به تكان‌دهنده‌ترين شكل ممكن به پايان مي‌رسد. نفس كه به‌تازگي در سينماهاي ايران روي پرده رفته، نامزد دريافت جايزه از جوايز اسكرين آسياپاسيفيك هم بود اما موفق به بردن آن نشد. خبرنگار نشريه اسكرين همزمان با نمايش فيلم در جشنواره شب‌هاي تيره تالين، با فيلمساز ايراني درباره نفس گفت‌وگو كرده است.

  • ايده فيلم چگونه به ذهن شما رسيد؟

داستان برگرفته از يكي از رمان‌هاي من است كه بخشي از آن را از تجربه‌هاي خودم وام گرفتم و بخشي ديگر از زندگي افراد دور و برم مي‌آيد.

  • بازيگران كودك را از كجا پيدا كرديد؟ آيا تجربه بازيگري داشتند؟

فقط يكي از آنها (محمدرضا شيرخانلو) قبلا در سينما و تلويزيون بازي كرده بود و ساره نورموسوي (بازيگر نقش بهار) نخستين‌بار بود كه مقابل دوربين مي‌رفت. او را از ميان حدود 2هزار دانش‌آموز انتخاب كرديم. براي پيدا كردن بهترين گزينه به بسياري از مدرسه‌ها سر زديم و كلي بچه هم به دفتر ما آمدند.

  • سر و كله زدن با بازيگران كودك چطور بود؟

بسيار سخت! پيش از آغاز فيلمبرداري كلي جلسه آموزش و تمرين داشتيم كه البته ربطي به‌خود فيلم نداشت. فقط مي‌خواستيم بچه‌ها را براي حضور در سينما و رفتن مقابل دوربين آماده كنيم. وقتي هم كار آغاز شد، آنها را در موقعيت‌هاي مختلف قرار مي‌داديم تا بهترين بازي و نتيجه را از بازي بچه‌ها بگيريم.

  • در استفاده از انيميشن بين صحنه‌هاي واقعي چه هدفي داشتيد؟

آنچه مي‌بينيم درواقع تصويري است كه در ذهن كودك مي‌گذرد و اين را در رمان هم داريم. مي‌خواستم اين نقاشي‌ها در هماهنگي كامل با فيلم باشد نه اينكه بين تماشاگر و داستان فاصله بيندازد. به همين دليل از انيميشن دوبعدي استفاده كرديم كه از هر نظر به نقاشي كودكانه نزديك‌تر است. سراغ انواع مختلف نقاشي‌هاي كودكان رفتيم و پس از كلي بحث با حسين گوهري (انيماتور فيلم) به اين گزينه نهايي رسيديم.

  • استقبال از فيلم در ايران چطور است؟

تماشاگران عادي و منتقدان آن را دوست دارند و نقدها و واكنش‌ها به نفس خيلي خوب بوده است. برخي هم آن را نمي‌پسندند كه طبيعي است؛ به‌ويژه نوع برخورد با جنگ و نتايج آن‌كه براي من جاي سؤال است. من جنگ را به‌گونه‌اي به تصوير كشيدم كه بگويم مي‌تواند چقدر نفرت‌انگيز باشد. در هر حال، اين برداشت من است و در فيلم‌هاي بعدي‌ام هم جنبه‌هاي منفي جنگ را روايت مي‌كنم.

  • و كار بعدي‌تان؟

در حال كار كردن روي فيلمنامه‌اي هستم كه برگرفته از يكي ديگر از رمان‌هايم است.