براساس گزارش ساينس الرت، اين استراتژي كه بخشي از هدف اين كشور براي دستيابي به منابع انرژي بدون كربن تا سال 2050 است، بلند‌پروازانه‌ترين طرحي كه است تاكنون با هدف پايان‌دادن به اتكاي يك كشور به يكي از سوخت‌هاي فسيلي ارائه شده‌است و مي‌تواند قدمي بزرگ به سوي رسيدن به اهداف توافق پاريس به شمار رود.
اگرچه كشورهاي مختلف براي تبديل شدن به كشورهايي بدون كربن تا سال 2050 برنامه‌هايي مشابه دارند، تمامي اين طرح‌ها در زمينه متوقف‌سازي استفاده سوخت‌هاي فسيلي با يكديگر برابر نيستند. براي مثال در بريتانيا و كانادا قرار بر اين است كه نيروگاه‌هاي ذغالي در شرايطي كه مخزن و جاذب كربن داشته‌باشند، پس از اين سال نيز به كار خود ادامه دهند، اما در مقابل فنلاند سرسختانه قصد دارند ذغال را از ليست منابع انرژي خود حذف كند و ذغال‌سنگ به كلي از بازار فنلاند خارج شود.
در اين راستا فنلاند قصد دارد نيروگاه‌هاي برق تجديد‌پذير خود را تجهيز كند و از ميزان واردات سوخت‌هايي مانند نفت، گازوئيل، روغن و ديگر انواع سوخت‌هاي فسيلي بكاهد و تا سال 2020 آن را به نيمي از ميزان واردات سال 2005 برساند.
براي دستيابي به اين هدف، فنلاند مي‌خواهد تعداد خودروهاي برقي خود را افزايش دهد و تا سال 2030 به 250 هزار دستگاه برساند و همچنين تعداد خودروهاي گازي (گاز زيستي) را نيز تا 50 هزار دستگاه افزايش دهد.
با اين‌همه توقف استفاده از ذغال در فنلاند توجه بسياري با به خود جلب كرده و در عين حال صنعت ذغال در اين كشور را دچار واهمه كرده‌است با اين‌همه فنلاند معتقد است كنار گذاشتن ذغال سنگ تنها راه براي دستيابي به اهداف اقليمي بين‌المللي است. يكي از دلايلي كه فنلاند اينچنين راحت مي‌تواند قيد ذغال سنگ را از صنعت انرژي خود بزند اين است كه اين منبع تنها هشت درصد از سهم توليد برق اين كشور را به عهده دارد.
اصلي‌ترين منبع براي توليد برق در فنلاند انرژي هسته‌اي است و پس از آن انرژي آب رتبه دوم را دارد. از سوي ديگر ميزان توليد منابع تجديد‌پذير انرژي در فنلاند رو به افزايش گذاشته‌است و سال گذشته 40 درصد از انرژي اين كشور توسط اين منابع تامين شده‌است كه براساس محاسبات اخير، اين ميزان تا سال 2030 به 47 درصد خواهد رسيد.