براساس گزارش ساينس الرت، اين گسل كه در زير درياي باندا در شرق اندونزي كشف شده‌است، در امتداد حلقه آتش مشهور قرار دارد، منطقه‌اي از فعال‌ترين گسل‌هاي جهان كه عامل 90 درصد از زلزله‌ها و 75 درصد از فوران‌هاي آتشفشاني به شمار مي‌رود.
دانشمندان براي نزديك يك قرن از از وجود گودال وبر اطلاع داشتند، شكافي بزرگ در نزديكي جزاير مالوكو در اندونزي كه عميق‌ترين نقطه از اقيانوس‌هاي زمين كه خارج از گودال هستند را تشكيل داده‌است. اما چگونگي ايجاد اين شكاف تا به امروز ناشناخته بود.
زمين‌شناسان دانشگاه ملي استراليا در كانبرا نقشه‌هاي بستر درياي باندا را مورد بررسي قرار دادند و دريافتند سنگ‌هاي بستر اين دريا به واسطه صد‌ها خراش موازي بريده شده‌اند. شبيه‌سازي‌هاي انجام گرفته از بستر دريا نشان داد بخش بزرگي از پوسته زمين در اين بخش كه وسعتي بزرگتر بلژيك دارد، توسط تركي بزرگ، يا گسل، شكافته شده‌است و در بستر دريا شكافي عميق ايجاد كرده‌است. به نظر مي‌آيد اين رويداد بزرگترين گسل آشكاري كه تاكنون در زمين كشف شده‌است را از خود به جا گذاشته‌است، گسلي كه دانشمندان آن را شكافت باندا مي‌نامند.
زماني كه گلسي روي پوسته زمين ايجاد مي‌شود، دو ويژگي اصلي در آن شكل مي‌گيرد، صفحه گسلي كه بخش مسطح گسل است و خط گسلي كه محل تقاطع صفحه گسلي با سطح زمين است. شبيه‌سازي‌ها نشان مي‌دهند صفحه گسل شكافت باندا پس از ترك خوردن بستر دريا در محوطه‌اي به بزرگي 60 هزار كيلومتر مربع آشكار مي‌شود.
با اين همه اين گسل بزرگ تا پيش از آنكه محققان نشانه‌هاي وجود آن را به چشم نديده بودند، وجود خارجي نداشت؛ زماني كه دانشمندان زمين‌سازه‌هايي را در اعماق دريا رديابي كردند كه توسط صفحه گسل شكافت باندا ايجاد شده‌بودند. دانشمندان مي‌گويند شكل‌گيري پرتگاه وبر در محل ايجاد شكافت باندا به كشف چگونگي ايجاد اين پرتگاه كمك كند.
همچنين با بررسي بيشتر اين منطقه زمين‌شناسان مي‌توانند با دقت بيشتري حركات اين منطقه فعال تكتونيكي را پيش‌بيني كنند.