براساس گزارش ديسكاوري، پياده‌روهاي متحرك با وجود محبوبيتي كه در داستان‌هاي علمي تخيلي دارند، هنوز نتوانسته‌اند جايگاه حقيقي خود را در جهان به دست بياورد زيرا هنوز خودروها حرف اول را در حمل و نقل شهري مي‌زنند.
با اين همه محققان موسسه پلي‌تكنيك لوزان در سوئيس معتقدند پياده‌روهاي متحرك مي‌توانند جايگاه خوبي در شهرها داشته باشند. اين محققان در قالب پروژه جهان پس از خودرو از داده‌ها و شبيه سازي‌ها براي بررسي جهاني بدون خودرو استفاده كرده‌اند، جهاني كه در آن پياده‌روهاي متحرك جايگزين خودروها مي‌شوند.
بررسي‌هاي محققان براساس آخرين پيشرفت‌هاي تكنولوژي و مطالعه موردي درباره شهر ژنو نشان داد شبكه‌اي از پياده‌روهاي متحرك مي‌تواند 7000 هزار نفر را در ساعت جا به جا كند.
اولين پياده‌روي متحرك جهان در سال 1893 در نمايشگاه جهاني شيكاگو به بهره‌برداري رسيد و هفت سال بعد در نمايشگاهي در پاريس ساخته شد. اما جدا از استفاده محدود، اين پياده‌روها عموما در فضاهاي سرپوشيده مانند فرودگاه‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اما با متراكم‌تر شدن شهرها و تلاش براي كاهش بار ترافيكي و آلودگي در خيابان‌ها، پياده‌روهاي متحرك مي‌توانند به گزينه حمل و نقل قابل قبولي تبديل شوند.
جايگزيني خودروها به دو تغيير اساسي نياز دارد: تغيير زيرساختارهاي شهري و تغيير ارزش‌هاي فرهنگي. در زمينه تغيير زيرساخت،محققان شبكه‌اي از پياده‌روهاي پرسرعت متحرك ايجاد كردند كه در تعدادي از فرودگاه‌هاي بزرگ جهان نصب شدند و متناسب با طول مسير از سرعت‌هاي متفاوتي برخوردار بودند. اين پياده‌روها زماني كه فردي قصد سوار شدن به آنها را دارد كند مي‌شوند، اما در ميانه مسير سرعت آن افزايش پيدا مي‌كند. سريعترين اين پياده‌روها سرعتي برابر 15 كيلومتر بر ساعت دارد.
به گفته محققان 15 كيلومتر بر ساعت همان سرعت سفر اكثر شهرنشينان در ساعات شلوغي در خيابان‌هاي شهر است. پس از آن محققان شبكه‌اي از پياده‌روها را با قابليت تامين نيازهاي حمل و نقلي شهر ژنو طراحي كردند. در اين شهر مسافران در طول ساعات شلوغي صبح 117350 سفر درون شهري دارند و راننده‌ها براي پيمودن مسافت‌ها از سه مسير خيابان‌هاي اصلي، خيابان‌هاي فرعي و دسترسي محلي استفاده مي‌كنند.
محققان سناريوي جايگزيني خيابان‌هاي اصلي را با پياده‌روهاي متحرك مورد بررسي قرار دادند و شبكه‌اي از پياده‌روها، شامل 47 پياده‌رو به طول 32 كيلومتر كه در 37 نقطه يكديگر را قطع مي‌كنند را طراحي كردند. محققان پس از ارزيابي شتاب حركت اين پياده‌روها و گنجايش آنها به اين نتيجه رسيدند كه چنين شبكه‌اي مي‌تواند در ساعت 7000 مسافر را جا‌به‌جا كند.
با اين‌همه پذيرفتن استفاده از اين پياده‌روها توسط شهرنشينان به تغيير و زمينه‌سازي فرهنگي نياز دارد. درحال حاضر تنها چند شهر در جهان وجود دارند كه استفاده از خودروي شخصي در مركز آنها ممنوع است و هنوز بسياري از مردم معتقدند استفاده از خودري شخصي آزادي بيشتري به آنها خواهد داد،درحالي كه اين تفكر در شهر‌هاي شلوغ و پرترافيك كه جدا از آلودگي،جايي براي پارك‌كردن نيز در آن يافت نمي‌شود، نمي‌تواند چندان واقعيت داشته‌باشد.