در اين شماره مي‌خوانيد:
نخست، نامهاي از پرويز دوائي را مي‌خوانيم با عنوان پاييز آمد، با يادي از زنده‌ياد جمشيد ارجمند. پس از آن، نويسندة داستان‌هاي ترسناك مي‌ترسد آمده است؛ نوشته‌اي از اليسون فلاد كه در آن نظر استفن كينگ را دربارة رياست جمهوري دونالد ترامپ بررسی كرده است. استفن كينگ مي‌گويد: گوش فرا دادن به سخنراني‌هاي دونالد ترامپ شبيه گوش دادن به سرو‌صداي پيانويي است كه از راه‌پله فرو مي‌غلتد. او پيش از برگزاري انتخابات، دربارة احتمال جدي پیروزی ترامپ هشدار داده بود و بي‌توجهي به فرهنگ و كم‌سوادي و مطالعه نكردن را زمينه‌ساز استقبال بخشی از جامعة امریکا از چنين سياست‌مداراني دانسته بود.
باباطاهر عريان بناي قابلي هم بود! نقد مفصل جمشيد سروشيار است بر كتاب باباطاهر: شرح احوال و نگاهي به آثار ابومحمد طاهر جصاص همداني، تألیف نصرالله پورجوادي. مرزهاي ايران و عثماني از كاوه بيات به معرفي كتاب مجموعة رسائل و لوايح تحديد حدود ايران و عثماني، 907 ـ 1309 هجري قمري اختصاص دارد. محمدحسين خسروپناه كتاب پيكار در برلين: دورة روزنامة پيكار (1309 ـ 1311)، نشرية حزب كمونيست ايران را بررسي كرده است. از پايان‌نامه تا كتاب عنوان نقد سيدفريد قاسمي است بر كتاب نقش مطبوعات خارج از كشور در گسترش روزنامه‌نگاري در ايران/ محمد يادگاري. مجيد رهباني در مشروطه و كتاب به بررسي كتاب و كتابخانه به روايت مطبوعات 1285 ـ 1304/ تدوین مسعود كوهستاني‌نژاد پرداخته است. عبدالرسول شاكري ضمن معرفي كتاب سياست نوشتار گفت‌و‌گويي با نويسندة آن، كامران تَلَطف انجام داده است.
در ادامه، بررسي كتاب‌هاي ادبيات مانوي/ مهرداد بهار و ابوالقاسم اسماعیل‌پور را از حسين مصطفوي كاشاني، فلسفه‌اي براي زندگي/ ويليام اروين، ترجمة محمود مقدسي را به قلم يزدان منصوريان، وزن چيزها/ جين كازز، ترجمة عباس مخبر را از معصومه علي‌اكبري مي‌خوانيم. نقدي بر دفتر شعر اقيانوسي آرام/ عليرضا بهرامي نوشتة عباس رضواني در ادامه آمده است. محبوبه شمشيرگرها کتاب شكل‌گيري هويت ملي در ايران/ علي مظفري را معرفي كرده است. نقدي بر كتاب هيتلر: صعود، 1889ـ1939/ فولكر اولريخ نوشتة ميچيكو كاكوتاني در ادامه آمده است.
مقالة ياسمن منو با عنوان رمان‌هاي سياه كشورهاي اسكانديناوي و رمزگشايي تاريخ به بررسي ادبيات پليسي در كشورهايي چون سوئد، دانمارك و نروژ اختصاص دارد كه در آن ضمن پرداختن به نقش سياسي و افشاگرانة اين رمان‌ها، نويسندگانی چون اِستيگ لارسِن، هنينگ مَنكِل و جو نِسبو را معرفي مي‌كند كه اشتهاري جهاني دارند. او مي‌نويسد: رمان سياه از بدو تولدش در بين دو جنگ جهاني، رمان دوران بحران است... امروز نيز با بحران جهاني رو‌به‌روييم: بحران اقتصادي، بحران مهاجرت، تروريسم و بحران اخلاقي (دزدي، دروغ، دورويي حاكمان و ...).
حميد زرين‌كوب: اديب نوگرا مقاله‌اي است از كاميار عابدي در هشتادمين زادروز آن پژوهشگر فقيد ادبيات فارسي. اين سيامك براي من غريبه است! از كريم منيري، نقدي است بر كتاب خاطرات سيامك لطف‌الهي.
پيرامتن در ترجمه مقاله‌اي است در زمينة نقد ترجمه از حسن هاشمي ميناباد. دهمين قسمت از سلسله مقالات نامهاي آثار ادبي از كجا آمده‌اند؟/ گري دِكستِر، ترجمة پرتو شريعتمداري به ادوارد آلبي و كتاب چه كسي از ويرجينياوولف مي‌ترسد؟ اختصاص دارد.
زري نعيمي در صفحة هزار و يك داستان به بررسي اين كتاب‌ها پرداخته است: اين خيابان سرعت‌گير ندارد/ مريم جهاني؛ بچه ديو خواب است/ محمدعلي مهمان‌نوازان؛ تو از دست‌هاي من سردتري/ بنفشه رحماني؛ و طلابازي/ اميرحسين شربياني.
سايه اقتصادي‌نيا در صفحة وقت شعر سه دفتر را بررسي مي‌كند: بايد بايستم وسط دشت آفتاب‌گردانِ ون گوگ/ ندا كامياب؛ ضربان/ مريم جعفري؛ و مَدِ مژه/ بهنود بهادري.
در بخش معرفي كوتاه اين شماره، شانزده كتاب معرفي شده است: جلد بيستم دانشنامة جهان اسلام؛ دايره‌المعارف هنر/ رويين پاكباز؛ گال، گال، گالري!/ كريم امامي؛ زبان فارسي در گذر زمان/ مهرداد نغزگوي كهن؛ تاريخ فلسفه/ مارتين كوهن، ترجمة مهدي شفقتي؛ فلسفه و سياست واقعي/ ريموند گوس، ترجمة كمال پولادي؛ هفده تناقض و پايان سرمايه‌داري/ ديويد هاروي، ترجمة خسرو كلانتري و مجيد اميني؛ تضادهاي سوسياليسم واقعاً موجود/ مايكل لبوویتز، ترجمة حميدرضا بهادري و پيام يزداني؛ و فرهنگ طب سنتي/ محمدرضا توكلي صابري و زهرا سينايي.
پايان‌بخش اين شماره، تازه‌هاي بازار كتاب از فرخ اميرفريار است.