چهارماه آن‌جا مي‌ماند و دو ماه ديگر هم طول مي‌كشد تا خودش را دوباره به سيبري برساند. خانم «الن ووسالو»، پرنده‌شناس و پژوهشگر فنلاندي است كه سال‌ها برروي پرندگان تحقيق كرده‌است.
او بيش از 40سال است كه در شمال ايران سكونت دارد. به او لقب «مادر درناها» را داده‌اند؛ چون او درباره‌ي درناها پژوهش‌هاي بسياري كرده است.
يكي از دغدغه‌هاي او، درناي اميد است؛ درنايي كه تنها بازمانده از درناهاي بخش غربي سيبري است. او و ديگرپژوهشگران هرسال نگرانند تا ببينند درناها باز هم به ايران سفر مي‌كنند يا نه.
«بنياد علمي حريري» هم دغدغه‌ي درناها را دارد. قرار است اين بنياد در دي‌ماه 1395، جشني را براي كودكان و نوجوانان برگزار كند؛ جشني با عنوان «سلام درناي اميد».
بچه‌ها در اين جشن با درناها، مسئله‌ي شكار، مراقبت از پرندگان بومي و مهاجر و محيط‌زيست آن‌ها بيش‌تر آشنا مي‌شوند.
«گلنوش حريري»، از اعضاي شوراي سياست‌گذاري اين جشن به ما مي‌گويد: «سال‌گذشته اين جشن را با حضور حدود 250 دانش‌آموز برگزار كرديم. ما سعي كرديم در قالب برنامه‌هاي جذاب، به كودكان و نوجوانان اطلاع‌رساني كنيم و آن‌ها را نسبت به محيط‌زيست و پرنده‌هاي اطرافشان، از جمله درناي اميد حساس‌تر كنيم.»
حريري ادامه داد: «فرهنگ‌سازي براي كودكان و نوجوانان در برخورد با پرنده‌هاي مهاجر از جمله اين نوع درناي خاص خيلي مهم است. امسال هم قرار است براي كودكان و نوجوانان چنين مراسمي داشته باشيم. بسياري از چهره‌هاي فرهنگي و هنري كشور هم قرار است در اين برنامه حضور داشته باشند.
در پايان برنامه هم دفترچه‌هاي زيست‌محيطي به بچه‌ها مي‌دهيم تا كارهاي زيست‌محيطي خودشان را تا اسفند امسال در آن بنويسند. بعد دفترچه‌ها را جمع‌آوري و سپس بررسي مي‌كنيم و از صاحبان بهترين آثار، تقدير به‌عمل مي‌آوريم.»
او درباره‌ي بنياد علمي حريري هم گفت: «اين بنياد، يك نهاد عام‌المنفعه است كه هم‌اكنون 17بخش دارد كه يكي از آن‌ها، بخش محيط‌زيست است.»
(تلفن بنياد علمي حريري: 32334255- 011)
عكس: سايت كارناوال