به گزارش ایسنا؛ این آیین با پخش نماهنگی از باستانی پاریزی دنبال شد و در ادامه علیرضا پورامید منتقد موسیقی و شاعر به عنوان مجری برنامه از ناصر تکمیل همایون برای ایراد سخن دعوت کرد. این جامعهشناس و تاریخنگار درباره تاریخچه فعالیتهای باستانی پاریزی گفت: در سال ۳۷ وقتی این شخصیت علمی و فرهنگی به عنوان دانشجوی دکترا وارد دانشگاه تهران شد تا تحصیلاتش را ادامه بدهد اداره مجله دانشکده ادبیات را نیز به عهده گرفت و باعث رونق آن شد، تا اینکه محبوبیت قابل توجهی هم به واسطه ترجمه کتاب ارسطو به دست آورد و دکتر غلامحسین صدیقی بر آن کتاب مقدمهای خواندنی نوشت که این موضوع بسیار پراهمیت بود. ایشان اولین شخصیت ایرانی بودند که در مورد جاده ابریشم مقالهای نوشتند و در اولین کنگره جاده ابریشم شرکت کردند که در رومانی برگزار شده بود. سبک تاریخشناسی دکتر باستانی پاریزی به گونهای است که نباید آن را در رماننویسی تاریخی قرار داد. همچنین ایشان را نمیتوان در زمره تاریخنگاران خشک مارکسیستی قرار داد. تاریخنگاری باستانی پاریزی برگرفته از مکتب تاریخنویسی باستانی پاریزی است.
در ادامه این برنامه مجید ناظم زاده نوازنده عود قطعاتی را اجرا کرد و پس از آن مستند بلند حمید هیربد از استاد باستانی پاریزی پخش شد.
در بخش دیگری از این آیین، اردوان طاهری پژوهشگر موسیقی درباره کتاب "نای هفت بند" باستانی پاریزی گفت: سبک نگارش باستانی همانند سبک پستمدرنیسم است هرچند خیلیها هنوز پستمدرنیسم را دوره و مکتب اطلاق نمیکنند. نگاه هستیشناسانه به جای دید معرفتشناسانه، آمیختگی متن با شوخی و طنز و چندین مشخصه ادبیات پستمدرن در کتابهای دکتر باستانی پاریزی به چشم میخورد و به نظر من ایشان در ردیف نویسندگان پساساختارگرا قرار میگیرد.
طاهری در بخش پایانی صحبتهایش بیان کرد: درکتاب "نای هفت بند" او معتقد است شعر و آواز آنقدر موسیقی ما را تحت تأثیر قرار داده که نمیتوان موسیقی ایران را بدون آواز و شعر در نظر گرفت.
در ادامه نماهنگی درباره نمایشگاه "آیینهدار دوران" پخش شد که در آن تعدادی از هنرمندان نگارگر، آثاری را برگرفته از خوانش کتابهای استاد باستانی پاریزی خلق کرده بودند و این آثار را برای حاضران به نمایش گذاشتند.
آخرین سخنران برنامه دکتر حسن حضرتی از شاگردان باستانی پاریزی نیز بیان کرد: استاد باستانی پاریزی عاشق تدریس در دانشگاه بودند و در مدت طولانی که ایشان در دانشگاه بودند فقط یک بار ایشان را ناراحت و غمگین دیدم و آن زمانی بود که حکم بازنشستگیشان به دستشان رسید. ایشان گله داشتند که چرا میخواهند مرا از دانشگاه جدا کنند. اگر من به دانشگاه نیایم خواهم مرد.
این مراسم با حضور افرادی از جمله پروفسور سیدحسن امین، حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، محمد سلمانی و سامان احتشامی همراه بود.