در اين شماره مي‌خوانيد:
قلب رنگ‌پریده عنوان نامهای از پرویز دوائی است. او می‌نویسد: ما طبق رسم (عادت؟مرض؟) هرروزه آمدیم و نشستیم در آشپزخانة منزل اين بانو (كه خداوند خيرش دهاد) پشت اين ميز شيشه‌اي (يعني نصفه‌ميز مربوط به ما) كه شايد بزند و چيزي بجوشد از اين مُخ، كه به چه كار چه كسي يا كساني بيايد، امر ديگري‌ست... بعد از قاب عکس‌های کوچک کنار میز یاد می‌کند، حکایت هرکدام و احساسی را که در نویسنده برمی‌انگیزند شرح می‌دهد. دوائی از میان همة این‌ها نقبی می‌زند به گذشتة خود و یاد دلنشین محبت‌ها و دوستی‌ها... در زمانة اندوه و عسرت.
سجاد آیدنلو نقد مفصلی بر اسفندیارنامه/ به کوشش مهری باقری نوشته است. سپس مقالة باز بانگی از نیستان می‌رسد را از مهدی فیروزیان می‌خوانیم که به بررسی مثنوی بانگ نی ه.ا. سایه اختصاص دارد. دربارة کتابواره (فهرست مقاله‌ها، رساله‌ها و جزوه‌های کمیاب گنجینة پژوهشی ایرج افشار) دو یادداشت آمده است. کامیار صداقت به بررسی کلید گشایش نهج‌البلاغه از محمدباقر کتابی پرداخته است. الوند بهاری در مقالة زیبد کزین ترقی معکوس... چاپ تازة سیاست‌نامه خواجه نظام‌الملک (تصحیح عباس اقبال آشتیانی) را با چاپ نخست آن (1320) مقایسه کرده و نمونه‌هایی از اشتباهات راه یافته به چاپ جدید را نشان داده است.
فرخ امیرفریار در مقالة راهنمایی برای درک جهان امروز به بررسی دانشنامة جهانی شدن/ ویراستار: جورج ریتزر، ترجمه زیر نظر: نورالله مرادی و محبوبه مهاجر پرداخته است.
کافکا، آدورنو، و مترجم نوشتة بهناز علی‌پور گسکری به بررسی یادداشت‌هایی دربارة کافکا از تئودور آدورنو، ترجمة سعید رضوانی اختصاص دارد. بی‌اعتنایی ناخودآگاه به فروید عنوان نقد مفصل عنایت سمیعی است که از دیدگاهی روان‌شناختی به کتاب عروسک و اهریمن امیرحسین روحی پرداخته است. بیش از پانزده سال از انتشار این اثر می‌گذرد و سمیعی آن را همچنان خواندنی و قابل بحث می‌داند.
زنانگی در واکاوی تابویی کهن نام مقاله‌ای است از ابراهیم دهقان در بررسی کتاب زنان، دشتان و جنون ماهانه از شهلا زرلکی. معصومه علی‌اکبری نقدی دارد بر کتاب بربریت واقعاً موجود/ ویراستة لئو پانیچ، ترجمة فریبرز رئیس دانا. پس از آن یادداشتی دربارة کتاب‌های دونالد ترامپ و ترجمه‌های متعدد آن‌ها در ایران آمده است.
کامیار عابدی در مقالة محسن هشترودی: شاعر و ادیب، به مناسبت چهلمین سال درگذشت آن ریاضی‌دان برجسته، از بخش کمتر شناختة حیات فکری او می‌گوید. در این مقاله هم با هشترودی شاعر و سروده‌هایش آشنا می‌شویم و هم با هشترودی ادیب و نظریات او دربارة ادبیات و نقد شعر.
در ادامه، سید فرید قاسمی در مقالة کتاب‌های روزنامه‌نگاری، با ارائة تاریخچه‌ای از پژوهش روزنامه‌نگاری در ایران، انتشار آثار فارسی در این زمینه را از گذشته تا امروز بررسی کرده است. گُلِ رنج‌های میکروفیلم‌یابی! گفت‌وگوی مرتضی رضایی‌منش و همکارانش است با دکتر جلال خالقی مطلق دربارة سرگذشت دشوار تهیة میکروفیلم از کتابخانه‌های جهان در کار تصحیح شاهنامة فردوسی و پژوهش‌های وابسته به آن.
یازدهمین قسمت از نامهای آثار ادبی از کجا آمده‌اند؟ نوشتة گری دکستر، ترجمة پرتو شریعتمداری به سونات کرویتسر اثر لئو تولستوی اختصاص دارد.
زري نعيمي در صفحة هزار و يك داستان به بررسي اين كتاب‌ها پرداخته است: اینجا کسی مرده؟/ ضحی کاظمی؛ سکوت‌ها/ محبوبه موسوی؛ سگ خارجی/ سمیرا رشیدپور؛ و قبل از مردن چشم‌هات رو ببند/ پژمان تیمورتاش.
سايه اقتصادي‌نيا در صفحة وقت شعر سه دفتر را بررسي مي‌كند: از کوچه تا باران و روزی از روزهای جهان/ هر دو از محمود معتقدی؛ انقام مِه/ علی القاسی.
در بخش معرفي كوتاه اين شماره، هشت كتاب معرفي شده است: حدیث دوست: هدیة دوستان به عبدالله کوثری در هفتادسالگی او/ به خواستاری مرتضی هاشمی‌پور؛ نقش فرهنگ جهان‌گرای ایران در زلال آیینة تاریخ/ عزت‌الله فولادوند؛ بر تارک طوفان: ملامصطفی بارزانی به روایت مطبوعات ایران/ بهرام ولدبیگی؛ بهیموت لویاتان را آموزش می‌دهد/ جفری وگان، ترجمة حسین بشیریه؛ خواب و رویا فراسوی مرزها/ لوییز مارلو، ترجمة مریم وِتر؛ سوار بر سورتمة آرتور شوپنهاور/ یاسمینا رضا، ترجمة حامد فولادوند؛ مخلوقات یک روز/ اروین د. یالوم، ترجمة حسین کاظمی یزدی؛ تمرکز/ دانیل گلمن، ترجمة حمیدرضا بلوچ.
پايان‌بخش اين شماره، تازه‌هاي بازار كتاب از فرخ اميرفريار است.