طلال سلمان، سردبیر و صاحب‌امتیاز این روزنامه چند ماه گذشته نیز با توجه به مشکلات مالی، تصمیم به تعطیلی روزنامه السفیر گرفته بود، اما دوام آورد و در آغازین روزهای سال ۲۰۱۷ میلادی از قلم افتاد.
در پی این رویداد، عباس خامه‌یار، معاون بین‌الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در یادداشتی که برای خبرگزاری ایسنا فرستاده نوشته است:
«شاید کمتر کسی فکر می‌کرد روزنامه‌ای که توسط یک جوان روزنامه‌نگار پر شوق و آرمان‌طلبی به نام «طلال سلمان» که در بهار سال ۱۳۵۳ شمسی (۲۶ مارس ۱۹۷۴) ، پا به خانواده بزرگ مطبوعات آن روز جهان عرب گذاشت و نام «السفیر» را با شعار «روزنامه ای لبنانی برای جهان عرب و روزنامه جهان عرب در لبنان» برای خود برگزید، در کوتاه‌ترین زمان ممکن، بیشترین مخاطبین و خوانندگان را جذب نماید؛ روزنامه‌ای که بزودی شعار «صدای کسانی که صدایی ندارند» را سرلوحه خود قرار داد و در کوران حوادث منطقه، جهان عرب و به ویژه فلسطین اشغالی و لبنان در برابر تمامی ناملایمات و فشارهای داخلی و خارجی ایستادگی نمود.
«السفیر» از همان روزهای آغازینِ انتشار خود چنان رسالت انتقال صدای حقگویان و حقانیت را سرآمد کار خود قرار داد که تنها در نخستین سال فعالیت، ۱۶بار پای دست اندرکارانش به دادگاه‌ها کشیده شد و خود صدای کسانی گردید که هیچگاه صدایشان به جایی نمی‌رسید!
این فریاد رسا در طول ۴۲ سال انتشار خود، به جز سه‌بار که با حکم قضایی آن هم به مدت یک هفته از انتشار متوقف شد، بطور مستمر صدای آزادیخواهی و استکبارستیزی خود را به گوش خوانندگان و مخاطبان جهان عرب رساند و میهمان جان و روح کسانی بود که تشنه‌ی شناخت حقیقت وشنیدن آوای فضیلت بودند، حتی در روزهای سختِ جنگ‌های ویرانگر داخلی لبنان و نیز در روزهایی که نیروهای متجاوز صهیونیستی در اطراف و نزدیکی بیروت جولان می‌دادند، کسی نتوانست انتشار این روزنامه را متوقف و صدای رسای آن را خاموش کند.
اما امروز و در طلیعه سال نو میلادی چگونه می‌توان باور کرد روزنامه‌ای را که موشک‌ها و بمب‌ها ترورها و سوءقصدها به مسئولان و نویسندگان آن، نتوانستند از انتشارش جلوگیری کرده و صدایش را خاموش سازند، و آن را از گردونه انتشار خارج نمایند، به دلایل اقتصادی صرف از نفس بیاندازند؟
مگر می‌توان صدایی که در لحظه لحظه زندگی پر تلاطم و بحران‌زده منطقه، یار و یاور حق‌مداران و حقگویان بوده، خاموشی‌اش را نظاره‌گر بود؟
واژه واژه «السفیر»، همواره نماد ایستادگی، مقاومت و افشاکننده نقشه‌های شوم دشمنان بوده است.
قلمِ جادویی و شیوای "طلال سلمان "، سردبیرِ بلند قامت، فرهیخته و ادیب توانمند السفیر بیش از چهار دهه است که امیدبخش حق‌جویان وتیغ بُرنده مردان مقاومت و آزادیخواهان در برابر اشغالگران صهیونیست و چپاولگران جهانی بوده است.
"...قرار دادن حزب‌الله لبنان در لیست سازمان‌های تروریستی همانا تبرئه رژیم صهیونیستی از جنایت‌های آشکار است..."؛ آخرین پتک و فریاد بلند بر سر گردانندگان سازمان همکاری‌های اسلامی در استانبول بود که کسی جز «طلال» شجاعت بیان آن را نداشت.
از این روست که بزرگ‌ترین اندیشمندان و قلم فرسایان بنام عرب برای انتشار مطالب و افکار و اندیشه و تحلیل‌های خود در " السفیر " گوی سبقت را از هم می‌ربودند.
روزنامه السفیر در تمامی فصولِ حیات چهل ساله خود، همواره سرسبزی و شادابی فکر و اندیشه جهان عرب را آبیاری نمود.
امروز روی سخن تنها در مورد یک "مطبوعه "ای بنام السفیر نیست، سخن از یک گنجینه گران‌سنگ و یک پدیده منحصر بفردی در منطقه ماست. گنجینه‌ای که حتی با یک مرور ساده می‌توان نام‌های بزرگی را که حامل افکار بلندی در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ادبی بوده و هستند را بر پیشانی آن، درخشان دید، نام‌های بزرگی همچون: شهید «ناجی العلی»، کاریکاتوریست نام‌آشنای فلسطینی، محمد حسنین هیکل، یاسین الحافظ، سعدالله ونوس، بلال الحسن، عبدالرحمن منیف، سلیم الحص، صلاح الدین حافظ، جوزف سماحه، طلال عتریسی و...
بخش مهمی از خوانندگان جهان عرب بیش از ۴۲ سال است که روز خود را بی‌تابانه با «السفیر» آغاز کرده‌اند و لحظه به لحظه فراز و نشیب های پیرامون خود را با این تریبون رسا و گویا همراهی کرده و پشت سر گذاشته‌اند که متاسفانه در طلیعه سال جدید میلادی و پس از گذشت سالیان پر خاطره، دیگر این صدا ناخواسته "سکوت " اختیار کرده است.
این قتل خاموش در حق "السفیر" در حالی به وقوع می‌پیوندد که امپراطوری رسانه‌ای وابسته به محور عربی - عبری همچون اختاپوسی به جان جوامع عربی افتاده و با زر و زور و تزویر به سلاخی امت پرداخته است.
امروز نوبت "طلال سلمان" و "السفیر " اوست.
مباد! فردا این دومینوی" قتل خاموش" صداهای ماندگار و تاثیرگذار را یکی پس از دیگری از ما بگیرند.
آنگاه باید به تلخی نوا سر دهیم
دیگر صدای تیشه از بیستون نیامد گویی به خواب شیرین فرهاد رفته باشد