شوربختانه، اين كوه‌ها آماج طرح‌هاي معدن‌كاوي قرار گرفته و گويا براي كساني كه با ثروت و قدرت لابي‌گري خود مي‌توانند به‌راحتي با مقام‌هاي تصميم‌گيرنده تماس بگيرند، آينده منابع آب هيچ اهميتي ندارد. شماري از طرح‌هاي معدني بهرآسمان كه در دولت گذشته به تصويب رسيده بود، در پي مخالفت‌هاي اصولي مردم منطقه و سازمان حفاظت محيط‌زيست دولت يازدهم متوقف شده، اما تحرك دوباره‌اي در حال شكل‌گيري است تا اين بار با سرهم‌بندي كردن «پيوست محيط‌زيستي» فعاليت‌هاي معدن‌ها آغاز شود.
حيات تاريخي منطقه ساردو و دشت جيرفت وابستگي زيادي به كوهستان بهرآسمان (و تا حدي به كوه‌هاي ديگر منطقه) دارد؛ تمامي يا بيشترين بخش آب‌هاي روان و زيرزميني اين منطقه مهم‌كشاورزي و دامپروري، از اين كوه‌ها سرچشمه مي‌گيرد. استان كرمان، به‌ويژه بخش‌هاي جنوبي آن، سال‌هاست كه به‌دليل مديريت نامناسب منابع و خشكسالي و تغيير اقليم، در تنش شديد آبي است. در اين شرايط، هرگونه دخالت گسترده در وضعيت طبيعي آبخيزها، به كم‌آبي دامن خواهد زد.
نكته ديگر اينكه تمامي گستره كشور، ازجمله استان كرمان، گرفتار فرسايش بسيار شديد خاك است كه اين فاجعه حتي از كم‌آبي خطرناك‌تر است چرا كه اگر بتوان كمبود آب را با روش‌هاي نوين آبياري، صرفه‌جويي و واردات «آب‌مجازي» جبران كرد، اما خاك را نه مي‌توان به جاي خود برگرداند و نه هيچ جايگزيني دارد. با توجه به اين نكته، و از آنجا كه برداشت‌هاي معدني سبب تخريب و فرسايش پردامنه مي‌شود، معدن‌كاوي در كوهستان‌هاي كشور، توجيه ندارد.
درآمد پايداري كه دامپروري، كشاورزي، برداشت گياهان دارويي، پرورش زنبور عسل و طبيعت‌گردي براي گروه‌هاي بزرگي از مردم منطقه فراهم كرده (و مي‌تواند اصلاح شود و ارتقا يابد)، با تخريب‌هاي ناشي از معدن‌كاوي سخت آسيب خواهد ديد. از اين‌رو برداشت‌هاي معدني، به‌ويژه فعاليت معدن‌هاي بزرگ مانند سنگ آهن و مس در كوهستان‌هاي ايران به‌طور كلي و در بهرآسمان به‌طور خاص، نه‌تنها سودمند نيست، بلكه براي اقتصاد ملي پر زيان و خطرناك هم هست.
چندين سال است كه عشاير كوه‌نشين بهرآسمان، كشاورزان دشت حاصلخيز جيرفت و دوستداران طبيعت و كنشگران محيط‌زيست كه قشرهاي وسيعي از مردم را نمايندگي مي‌كنند، به‌صورت‌هاي گوناگون با هرگونه معدن‌كاوي در كوهستان بهرآسمان مخالفت كرده‌اند. با توجه به اين مخالفت‌ها، آغاز به‌كار معدن‌هاي سنگ‌آهن و مس، موجب نارضايتي اكثريت مردم و افزايش تنش اجتماعي در منطقه خواهد شد و جا دارد كه مقام‌هاي تصميم‌گيرنده، برداشت‌هاي معدني از اين منطقه را براي هميشه ممنوع سازند.