به گزارش ایسنا، ۲۰ دیماه سالروز تولد مریم زندی - عکاس و هنرمند تجسمی - است. زندی را بیشتر با عکسهایش از انقلاب اسلامی میشناسند و پرترههایی که از بازیگران سینما در قاب دوربینش به ثبت رسانده است. او این روزها و در آستانه وارد شدن به دهه جدیدی از زندگیاش هنوز هم دوربینش را در دست دارد و در زمینه پرتره، طبیعت و مستندنگاری مشغول فعالیت است.
مریم زندی سال ۱۳۲۵ در گرگان متولد شد. در دانشگاه تهران رشتهی حقوق و علوم سیاسی خواند و قبل از انقلاب، بازیگری را تجربه کرد. با شروع انقلاب، زندگیاش با عکاسی گره خورد و با دوربینش، لحظههای متفاوتی از اتفاق بزرگ بهمن ۵۷ را به تصویر کشید. از عکسهای او در ژانرهای مختلف، کتابهای متعددی به چاپ رسیده و در حال حاضر روی عکاسی از پرترهی موسیقیدانان مطرح کشور کار میکند. او همچنین قصد دارد کتابی از عکسهایش از اتفاقات سال ۱۳۵۸ را نیز منتشر کند.
یکی از مهمترین اتفاقات زندگی او چاپ کتابش از عکسهای انقلاب ۱۳۵۷ بود. کتابی که اکنون به چاپ دوم رسیده و تصاویر ثبتشده در قاب دوربین این هنرمند را پیش چشم مخاطبان قرار داده است.
به بهانه سالروز تولد زندی، نظر چند عکاس را درباره ویژگیهای او و تاثیری که بر جامعه عکاسی ایران گذاشته است، جویا شدیم.
افشین شاهرودی - عکاس و مدرس دانشگاه - درباره زندی و هنرش به ایسنا گفت: مریم زندی جزو معدود عکاسانی است که توانست بین هنر عکاسی و اقتصاد این هنر رابطه ایجاد کند و از این نظر قابل تحسین است. در شرایطی که کمتر پیش میآید کسی بتواند از راه هنرش زندگیاش را تامین کند، زندی موفق شد این کار را انجام دهد.
او افزود: عوامل بسیاری دست به دست هم دادند که چنین اتفاقی شکل بگیرد که نوع نگاه عکاس و سوژههایی که انتخاب میکند از جمله این عوامل هستند.
ساعد نیکذات - عکاس و فیلمبردار - نیز درباره این هنرمند اظهار کرد: مریم زندی یکی از بانوان پیگیر و جسوری است که در جنسیت خود نمیگنجد. او در حوزه کارش بهصورت مستمر کار کرده است و با اینکه رشته تحصیلیاش که علوم سیاسی بود به عکاسی ربطی نداشت، توانست در این عرصه پرتلاش و موفق ظاهر شود.
او ادامه داد: ما هر روز یک کار جدید را از زندی شاهد هستیم. عامه مردم بیشتر او را با تقویمهایش میشناختند تا اینکه کتاب عکسهای او از انقلاب ۱۳۵۷ پس از سالها که در محاق سانسور بود توانست در ابتدای این دولت اجازه نشر پیدا کند و آن روی سکه مریم زندی را دیگران هم ببینند.
وی افزود: در دورهای که شرایط اجتماعی ایران ملتهب بود و کسی به فرهنگ و هنر فکر نمیکرد، زندی از مشاهیر ایران عکاسی کرد که اکنون بسیاری از آنها در قید حیات نیستند. این پرترهها امروز بهعنوان یک مرجع برای آیندگان شناخته میشود. زندی بیشتر روزهای هفته را در حال عکاسی است و هدف برایش همان مسیری است که میرود.
اسماعیل عباسی - عکاس و مدرس - نیز گفت: تولد مریم زندی را تبریک میگویم و امیدوارم خودش و عکاسیاش سالهای سال باشد و سایهاش هم بر سر ما. آرزو میکنم آن انرژیای که در خانم زندی است الگویی برای جوانهایی باشد که دچار یأس و ناامیدی میشوند. امیدوارم زندی در این زمینه الگویی روشن و برجسته برای آنها باشد.
او اضافه کرد: مریم زندی کسی است که در این سن و سال آنقدر انرژی و سلامتی دارد که برای عکاسی سوار پاراگلایدر میشود، از این کوه به آن کوه و از این دشت به آن دشت میرود. او الگوی خوبی برای انرژی داشتن و کار کردن است.
مهدی منعم - عکاس - نیز اظهار کرد: مریم زندی جزو عکاسانی است که این مثل درباره او صدق میکند که نباید به شناسنامهاش نگاه کرد. او بسیار فعال است و در زمینههای مختلفی از عکاسی فعالیت کرده است. او عکسهای زیادی در ژانرهای مختلف دارد و اینطور نبود که بخواهد فقط در زمینه عکاسی مستند کار کند.
او افزود: مریم زندی خستگیناپذیر است. او کوهی از انرژی و انگیزه است که به نظر من، جوانترها باید باید با نگاه به او متوجه شوند که یک نفر تا چه زمانی میتواند کار کند و مفید باشد.
منعم همچنین گفت: خوشحالم جامعه عکاسی ایران که من عضو کوچکی از آن هستم، شاهد تولد انسانی است که از بدو حیات تا امروز کارهایی انجام داده که در واقع کمک به فرهنگ و هنر مملکتش بوده است.
فرزاد هاشمی - عکاس - نیز زندی را نمونه بارز یک عکاس وفادار به عکاسی دانست و گفت: او این هنر را بهعنوان منش و اصول زندگی هنری خود انتخاب کرد. کاری که زندی در انقلاب ایران انجام داد نشاندهنده این بود که چه توانمندیهایی در زنان هنرمند ایران وجود دارد که به منصه ظهور نمیرسد. ثبت تصاویر خوب از انقلاب ۱۳۵۷ مشخصه بارز مریم زندی است.
او ادامه داد: زندی پس از انقلاب بهدلیل محدودیتهای عکاسی اجتماعی نتوانست در این زمینه مانند قبل امکان حضور داشته باشد و به جریانهای دیگر عکاسی پرداخت.
هاشمی همچنین اضافه کرد: مریم زندی نمونه واقعی یک زن با سنت ایرانی، با توانایی و توانمندی قابل تقدیر است که انشاءالله سالهای سال جامعه عکاسی بتواند از وجود او استفاده کند.