یک‌ماه پیش وقتی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به مناسبت یکصدمین سال قتل امیرکبیر سخن می‌گفت، لحن همیشگی کلامش رنگ حسرت به‌خود گرفته بود.

اشك بر چشمانش برق انداخته بود و كلمات را به سختي از ميان گلوي بغض‌‌كرده عبور مي‌داد. آيت‌الله اين بار كتابي را با خود به ميان جمع آورده و تاريخ‌خواني را به سخنراني ترجيح داده بود. وقتي از حسرت اميركبير در مورد نحوه راه‌اندازي مدرسه دارالفنون و مقابله با توطئه انگليس سخن به ميان آمد، نتوانست مقابل اشك‌ها ايستادگي كند تا جلسه تاريخ‌خواني آيت‌الله به مجلس روضه خواني تبديل شده باشد.

بزرگ‌مردي كه زماني به سردار سازندگي شهره شده بود و بسياري لقب اميركبير به او داده بودند، يك روز قبل از سالگرد قتل اميركبير، چشمانش را براي هميشه فروبست تا مرد روزهاي سخت انقلاب در سي‌وهشتمين سال از عمر انقلاب اسلامي از ثمره عمرش جدا شده باشد.

آيت‌الله هاشمي بهرماني تا آخرين روزهاي عمر 82ساله خود ياد امام راحل را فراموش نكرد. يك هفته قبل بود كه در مراسم يادبود آيت‌الله اردبيلي سخني ويژه در مورد امام به‌كار برد: «همه ما در مقابل شخص امام خيلي كوچك بوديم.» در دنباله كلامش تأكيد كرد كه سخنش خالي از اغراق است: «اين را جدي مي‌گويم امام خيلي بزرگ بود. با اينكه امام حضور ندارند، اسم و رفتار امام هنوز سرمايه اصلي انقلاب است.» او هميشه يار رهبر انقلاب نيز باقي ماند.

2سال پيش در گفت‌وگو با روزنامه جمهوري اسلامي حمايت از مقام معظم رهبري را اينگونه در كلام جاري كرد:« هيچ‌كس مناسب‌تر از آيت‌الله خامنه‌اي براي رهبري وجود نداشت؛هنوز هم وجود ندارد.» جمله‌اي كه يادآور اظهارات آيت‌الله خامنه‌اي در روز انتخابات رياست‌جمهوري سال 1376در مورد همراه هميشگي انقلاب بود:

« براي شخص من هيچ‌كس آقاي هاشمي رفسنجاني نخواهد شد.» آيت‌الله هاشمي رفسنجاني كه به سختكوشي و مبارزه شهره است، در آخرين سخنراني رسمي خود كه تنها 5روز قبل در ميان مسئولان و مديران دولتي، ايراد شد، اينگونه رمز عبور از دشواري‌ها را براي مديران اجرايي كشور يادآوري كرد تا براي هميشه در تاريخ ماندگار بماند: «با مردم از گردنه‌هاي سختي گذشتيم.»