تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۳۹۵ - ۱۷:۲۶

احمد توکلی: ۱-سه‌شنبه روز خاصی بود، مردم برای تشییع آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در دانشگاه و خیابان‌های اطراف جمع بودند.


من براي آنكه خودم را به جايگاهي كه نماز به امامت حضرت آقا برگزار مي‌شد، برسانم مجبور بودم جمعيت فشرده را به زحمت بيندازم و با تأني راه را باز كنم. البته مردم خوب رنجيده نمي‌شدند بلكه ابراز محبت هم مي‌كردند. گفتني است كه هنوز ساعت8:30 نشده بود. از هر قشري در بين مردم بودند، حس مي‌شد كه همه هاشمي را متعلق به همه مي‌دانستند.

2-موسي(ع) از خداوند پرسيد پروردگارا پاداش كسي كه جنازه مرده‌اي را تشييع مي‌كند چيست؟ خداوند فرمود: فوجي از فرشتگانم را به همراه پرچم‌هايي بر آنان مي‌گمارم تا از گورشان تا محشر آنان را بدرقه كنند. موسي(ع) باز پرسيد: پروردگارا پاداش كسي كه خانواده داغداري را تسليت و دلداري دهد چيست؟ خداوند فرمود: روزي كه سايه‌اي جز سايه لطف و بخشش من نيست، سايه‌ام را بر سر او مي‌گسترانم.در اين تشييع جنازه مردم قصد قدرشناسي نيز داشتند. اين همه سفارش در اسلام براي شركت در چنين مراسمي به‌خاطر آثار پربركت آن است.

3-برجسته‌ترين حالي كه در رحلت آيت‌الله هاشمي رفسنجاني از ساعات نخست فوت ايشان به چشم مي‌خورد احترام و تسلي دادن به نزديكان ايشان و تجليل و تكريم يار ديرين امام و رفيق شفيق رهبري بود. اين منحصر به كساني بود كه همفكر آن سفركرده بوده‌اند. ديگران، حتي منتقدان جدي آن بزرگ نيز از خوبي‌هاي وي گفته‌اند و مي‌گويند. اثر اين موضعگيري‌ها بسته به ميزان صدقي كه در جان كلامشان بوده باشد، شستن كينه‌ها و نزديك كردن دل‌ها و تشويق مهرباني و ميل به گذشت و تحكيم، همراهي و همدلي خواهد بود. چنانكه از برخوردهاي سياسيون در تمام اين مراسم‌ها به‌خوبي درك مي‌شد.

4-تك و توك عناصري هم كه از شدت علاقه آيت‌الله هاشمي رفسنجاني يا شايد هم با اغراض ديگر زبان به اعتراض مي‌گشودند كه شما كه تا ديروز به او حمله مي‌كرديد حال چرا تعريف مي‌كنيد؟ يا چرا اينقدر دير؟! در قبال اين افراد بايد عرض كرد درست است كه آيت‌الله‌هاشمي مانند هر سياستمدار ديگري «آن‌هم با اين سابقه طولاني، پرتلاطم و ناهموار» كمالات و اشتباهات را با هم داشت، ولي نه رسم ادب است و نه رسم معاشرت كه در مجلس عزاي او زبان به ذكر نقاط منفي بگشاييم. اينكه ديگر تسلي و دلداري نمي‌شود، اين زخم‌زبان است و مطرود.

5-همين گفت‌وگوهاي مثبت و حضور جدي، مصيبت فقدان هاشمي را به ابزار نزديك شدن دل‌ها تبديل كرده است و اين نعمتي براي آن بزرگ كوچيده از ميان ماست كه اميد داريم خداوند از بركات همدلي ناشي از اين حادثه پاداش در خور خويش نصيب هاشمي رفسنجاني نمايد.

6-در تكميل مطلب مي‌گويم اين ذكر خوبي‌ها كه البته بايد دور از غلو و ناراحتي باشد، مانع از بررسي‌هاي آتي از افكار و اعمال نه فقط آيت‌الله هاشمي رفسنجاني، بلكه تمام سياستمداران نخواهد بود. شكي نيست كه همچنان‌كه در هيأت يك سياستمدار ارزيابي نقش و كاركرد وي بايد حق‌طلبانه، طبيبانه و منصفانه باشد، بعد از حيات اين سرا نيز ديد حق و انصاف دستمايه ارزيابان باشد.
خدايش بيامرزد و بر سفره احسان خويش مهمانش سازد. آمين

  • نماينده ادوار مجلس