تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۲۳:۰۰

شعر > نسیم نوروزی: می‌روم تا سوژه‌ای پیدا کنم؛ طبق عادت از گل وصحرا و کوه

دوربین بر دوش و سوژه منتظر

عکس‌هایی بی‌نظیر و باشکوه

 

چشم من از لابه‌لای فکرها

ناگهان سُر می‌خورد سمت درخت

برگ‌هایش خشک و زرد از آفتاب

آه طفلک این درخت تیره‌بخت

 

گرچه حالا از سر ما برگ‌ها

سایه‌های سبز را برداشتند

دوربین و پایه آماده‌ست چون

برگ‌های خشک هم دل داشتند