تصوير او در كنار امام در جماران، تصويرش در جبهه‌هاي جنگ، تصوير او در مجلس خبرگان رهبري و سخنراني تاريخي‌اش در جلسه انتخاب حضرت آيت‌الله‌خامنه‌اي به رهبري جمهوري اسلامي ايران، تصوير پرنشاط او در سال‌هاي سازندگي و... اما يكي از ماندگارترين تصاوير آيت‌الله هاشمي براي نسل انقلاب، تصويرش هنگام خواندن نمازجمعه تهران است. درست است كه امام(ره) حضرت آيت‌الله خامنه‌اي را به امامت جمعه تهران منصوب كرد اما از همان سال‌هاي دهه60 و پس از ترور آيت‌الله‌خامنه‌اي، آيت‌الله هاشمي رفسنجاني يكي از اصلي‌ترين جانشينان ايشان در نمازجمعه تهران بود. تصوير او هنگام خواندن خطبه‌هاي نمازجمعه تهران يكي از بخش‌هاي ثابت عصرهاي آدينه، به‌ويژه در سال‌هاي دهه 60 و 70 بوده است.
نكته قابل توجه خطبه‌هاي هاشمي آرامشي بود كه هميشه، حتي در بحراني‌ترين شرايط، در صدا و سيمايش مشهود بود، چه در سال‌هاي پرالتهاب دهه60 در اوج جنگ تحميلي و ترورها و شهادت ياران انقلاب، چه در بحران‌هاي سياسي دهه70، چه در فراز و فرودهاي سال‌هاي بعد. آقاي هاشمي رفسنجاني چه زماني كه ماجراي مك‌فارلين را براي نخستين‌بار بازگو مي‌كرد، چه زماني كه درباره ماجراي ميكونوس سخن مي‌گفت و چه زماني كه از مديران دولت سازندگي دفاع مي‌كرد همواره با آرامش سخن مي‌گفت. آرامش هاشمي يكي از ويژگي‌هايي بود كه به او قدرت مي‌داد تا بسياري از بحران‌ها را كنترل كند و جلوي خيلي از تندروي‌ها را بگيرد. آرامش و اعتدال او را شايد پس از اين در كمتر چهره‌اي بتوان سراغ گرفت.
* عنوان نوشته، نام كتابي است از سلسله‌كتاب‌هاي «حزب جمهوري اسلامي» كه گزيده خطبه‌هاي آيت‌الله‌هاشمي رفسنجاني در دهه 60 است.