اين ساختمان 17 طبقه متعلق به حبيب‌الله القائيان بود. وي به همراه برادرش بعد از سفر به آمريكا و آشنايي با صنعت پلاستيك‌سازي، در سال 1337 شركت پلاسكو را تاسيس كردند و نام اين ساختمان نيز از نام همين شركت گرفته شد.
پلاسكو به عنوان مدرن‌ترين ساختمان آن دوران، يكي از مهم‌ترين مراكز توليد و فروش پوشاك در تهران بود و از آن به عنوان نماد تهران جديد نام برده مي‌شد.
اين ساختمان بعد‌ها با سربرآوردن ديگر ساختمان‌هاي مدرن و تجاري از مرتبه برتر خود نزول كرد اما هميشه به عنوان يكي از نماد‌هاي تجاري تهران به همراه ساختمان آلومينيوم مطرح بود.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، القائيان دستگير و اعدام و ساختمان پلاسكو به همراه ديگر دارايي‌هاي وي به بنياد مستضعفان واگذار شد.
اين ساختمان در آخرين روز استقرارش مشتمل بر 590 واحد تجاري بود.
پنجشنبه 30 دي 1395 و 54 سال بعد ساخت اين ساختمان، پلاسكو بر اثر آتش‌سوزي فروريخت.