اين لايحه که به‌طور خودمانی مراقبت بهداشتی اوباما (Obamacare) (اوباماكر) نامیده می‌شود، یک قانون فدرال ایالات‌متحده است که باراک اوباما رئٓیس‌جمهور آمریکا در ۲۳ مارس ۲۰۱۰ آن را اجرایی کرد.
این قانون مهم‌ترین مورد تغییر مقررات نظام خدمات بهداشتی آمریکا پس از تصویب قوانین مربوط به بیمه نيازمندان (Medicaid) و بیمه سالمندان (Medicare) در سال ۱۹۶۵ می‌شود.
این قانون برای آن طراحی شد که کیفت و قیمت پایین بیمه‌های بهداشتی را تضمین کند، با گسترش پوشش بیمه میزان افراد بیمه نشده را کاهش دهد. این قانون سازوکارهایی مانند الزام به بیمه شدن، یارانه بیمه و تبادل بیمه را معرفی کرد. این قانون بیمه‌گران را ملزم می‌کند که فهرست معینی از بیماری‌ها را پوشش دهند و افراد را بدون توجه به جنسیت با بیماری پیشین با نرخ مشابهی بیمه کنند.
بیمه‌های بهداشتی که به وسیله شرکت‌های بزرگ ارائه می‌شوند، معمولاً فراگیر هستند. اما لایحه مراقبت بهداشتی ارزان‌قیمت برخی موارد ضروری برای پوشش بیمه بهداشتی را گسترش داد. بر اساس این قانون، بیمه‌کنندگان و کارفرمایان باید بدون گرفتن مبالغ بیشتر از مردم بسیاری از خدمات پیشگیری را تحت پوشش بیمه قرار دهند.
این خدمات ضروری که بدون پرداخت بیشتر پول از جیب مشتریان باید ارائه شوند، شامل چندین آزمایش و غربالگری ازجمله انجام ماموگرافی و کولونوسکوپی می‌شود که «کارگروه خدمات پیشگیری ایالات‌متحده» آن‌ها را توصیه کرده است؛ واکسیناسیون منظم که «کمیته مشورتی روال‌های ایمن‌سازی» وابسته به «سازمان فدرال مراقبت و پیشگیری بیماری‌ها» (CDC) از آن پشتیبانی می‌کند و طیفی از خدمات ویژه برای کودکان و زنان که «سازمان منابع و خدمات بهداشتی فدرال» آن‌ها را توصیه می‌کند.
لایحه بهداشتی اوباما همچنین بیمه‌ها را ملزم می‌کند که همه روش‌های پیشگیری از بارداری را که به وسیله سازمان غذا و داروی آمریکا به تصویب رسیده است، بدون تحمیل هزینه اضافی بر بیمه‌شدگان پوشش دهند. تغییر در این بخش قانون احتمالاً بیش از همه بر زندگی روزمره مردم تأثیر خواهد گذاشت.
پیش از تصویب لایحه بهداشتی اوباما، حتی سخاوتمندانه‌ترین طرح‌های بیمه دارای محدودیت‌هایی از لحاظ پوشش حداکثری برای تمام طول عمر افراد بودند و حد پرداخت کلی‌شان در حد چند میلیون دلار بود و حتی برخی از طرح‌های بیمه محدودیت‌هایی از لحاظ پوشش هزینه‌های بهداشتی سالانه داشتند. قانون بهداشتی جدید همه محدودیت‌ها از لحاظ حداکثر دلاری پرداخت‌شده برای هزینه‌های بهداشتی را حذف کرد.
لایحه بهداشتی اوباما همچنین حدی برای میزان حق بیمه پرداختی به وسیله افراد در سال را برای دریافت پوشش بیمه‌ای به بیمه‌کنندگان در شبکه‌هایشان تعیین می‌کند، این حد در سال ۲۰۱۷ برای افراد ۷۱۵۰ دلار در سال و برای خانواده‌ها ۱۴۳۰۰ دلار در سال است.
طرح‌های بیمه‌ای بسیاری از افراد شاغل اصولاً دارای حدی برای میزان پرداخت از جیب بوده است، اما لایحه بهداشتی اوباما پوشش بیمه‌ای برای افراد دارای نیازهای فراوان بهداشتی را تضمین می‌کند.
لایحه بهداشتی اوباما همچنین به کارگران اجازه می‌دهد که کودکانشان را تا زمان رسیدن به ۲۶ سالگی، حتی اگر ازدواج کرده باشند، از لحاظ مالی مستقل باشند و در ایالتی دیگر زندگی کنند، در طرح بیمه‌ای خود نگهدارند. جمهوری‌خواهان گفته‌اند که ممکن است این ماده لایحه بهداشتی اوباما را حفظ کنند.
لایحه بهداشتی اوباما همچنین به مصرف‌کنندگانی که با تصمیم بیمه‌گران برای حذف مزایا یا پرداخت پول برای خدمات مخالف‌اند، امکان دادخواهی و شکایت به یک هیئت بازبینی مستقل می‌دهد.
این ماده قانون بر همه طرح‌های جدید بیمه بهداشتی ازجمله بیمه‌های ارآئه‌شده در شرکت‌هایی که هزینه‌های بهداشتی کارکنانشان را به‌طور مستقیم با ارائه صورتحساب می‌پردازند و کسانی از پیش از شمول امکان دادخواهی مستثنا شده بودند، می‌دهد، اعمال می‌شود.
تا پیش از تصویب لایحه بهداشتی اوباما کارفرمایان می‌توانستند استخدام‌شدگان جدید را به‌طور بی‌نهایت در انتظار نگاه‌دارند تا هنگامی مشمول پوشش طرح بیمه شرکت شوند. بر اساس این قانون این زمان انتظار برای پوشش بیمه‌ای نباید پیش از ۹۰ روز باشد.
کارفرمایان پیش از تصویب لایحه مراقبت‌های بهداشتی ارزان‌قیمت می‌توانستند پوشش بیمه‌ای کارگرانی را که دچار بیماری‌های مزمن یا سایر بیماری‌ها بودند، تا یک سال پس‌ازآن که مشمول دریافت بیمه شرکت می‌شدند، به تأخیر بیندازند.
این قانون شرکت‌های بیمه را ملزم می‌کند که «چکیده‌ای از مزایا و پوشش» خود را در یک فرمت استاندارد در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند تا آن خصوصیات پوشش بیمه‌ای‌شان را دریابند و امکان مقایسه منصفانه طرح‌های بیمه‌ای برایشان فراهم شود.