اين موضوع، مربوط به بيتالمال است و بيتالمال بايد در جاي خود هزينه شود. عدالت اين نيست كه همه را مساوي تقسيم كنيم بلكه عدالت يعني هر چيزي را در جاي خود قرار دهيم. متأسفانه در دولت قبل براساس اهدافي نسنجيده يارانهها بهصورت همگاني توزيع شد، درحاليكه هدف اوليه و اصلي اين بود كه يارانهها بهدست افراد مستمند و نيازمندان جامعه برسد. اما اين مهم بهعلت مسائل پشت پردهاي كه دولت قبل دنبال ميكرد، حاصل نشد و يارانهها بهحساب همه افراد واريز شد.
ما در اين كشور خانوادههايي داريم كه دستشان از همه جا و از همه منابع مالي كوتاه است. تنها نهادهاي حمايتي (بهزيستي و كميته امداد) از اين افراد دستگيري ميكنند؛ آن هم با 40، 50هزار تومان حقوق ماهانه! از طرفي در كشور افرادي زندگي ميكنند كه سطح درآمد بسيار بالايي دارند و از همه مهمتر اينكه از خدمات دولتي بسياري بهرهمند ميشوند. بسياري از زيرساختهاي دولتي كه هزينههاي سنگيني نيز بهدنبال دارد هرچند خدماتي عمومي محسوب ميشوند اما در واقعيت اين افراد سطح بالاي اجتماع هستند كه از آنها بهرهمند ميشوند. آيا عادلانه است كه به اين افراد غني و بينياز نيز يارانه دولتي تعلق بگيرد!؟ قطعا دولت بايد هرچه سريعتر اين افراد را شناسايي كند تا در سال آينده افرادي كه مستحق هستند، يارانه دولتي بگيرند. يارانه بايد بهدست افرادي برسد كه با 45هزار تومان حقوقشان دوبرابر ميشود!
ما منتظر هستيم كه شوراي نگهبان همه برنامه ششم توسعه بهخصوص ماده94 كه به قانون افزايش مستمري مددجويان اشاره دارد را به تصويب برساند. با اين كار بايد افزايش مستمري اين افراد كه در قالب طرح 6ميليون نفر مطرح شدند در سال96 عملياتي شود و مجلس نيز اين موضوع را به دقت پيگيري خواهد كرد. يارانه ما اكنون هدفمند نيست اما با اجراييشدن قانون افزايش مستمري مددجويان بهطور واقعي هدفمند خواهد شد.