به گزارش ايسنا؛ طراح و کارگردان نمایش «خدای کشتار» بیان کرد: ما سال ۹۴ را در ماه‌های اردیبهشت و خردادماه با اجرای نمایش«خدای کشتار» نوشته یاسمینا رضا و با بازی مارال بنی آدم، ستاره پسیانی، نوید محمدزاده و خودم پشت سرگذاشتیم که به دلیل استقبال زیاد و درخواست‌های فراوان تصمیم گرفتیم در ماه‌های پایانی سال هم نمایش را روی صحنه ببریم.
به گفته ویT این نمایش با طراحی صحنه آتوسا قلمفرسایی و تهیه‌کنندگی نورالدین حیدری ماهر در تئاتر مستقل تهران اجرا شد و علی‌رغم اینکه تمام بازیگران نمایش گرفتار کار بودند، تصمیم به اجرای نمایش در ماه‌های پایانی سال گرفته شد.
این بازیگر و کارگردان گفت: عوامل کار در این نمایش تغییر نکرده‌اند و قرار است از ۲۴ بهمن‌ماه دوره اجرای جدید در سال شماره دو تماشاخانه پالیز شروع شود و تا پایان سال هم ادامه خواهد داشت. البته امیدواریم با رایزنی‌هایی که می‌شود اجرا در نوروز و فروردین هم ادامه پیدا کند.
سرابی با اشاره به اینکه بلیت این نمایش در سایت تیوال به فروش می‌رسد، درباره اجرای اخیر این نمایش در کانادا هم توضیح داد: پس از دعوت به اجرا در کانادا، قرار بود با همان گروه سفر کنیم اما به دلیل مشکلات کاری برخی از بازیگران از جمله نوید محمدزاد و ستاره پسیانی تصمیم بر این شد با نظر آن‌ها گروه بازیگران تغییر کند و امیرحسین رستمی و هانیه توسلی ایفاگر این دو نقش باشند که از آن‌ها بسیار تشکر می‌کنم، هرچند اجرای کانادا به تعویق افتاد و دیگر سفر با این دوستان مقدور نبود چون خودشان هم سر کار بودند. در نهایت ما مجبور شدیم دوباره گروه بازیگران را عوض کنیم و در آخر به همان گروه اول رسیدیم.
وی با اشاره به اینکه آرش گل‌بابایی تهیه‌کننده نمایش در کانادا بوده است، افزود: این نمایش را در سه شهر ونکوور، تورنتو و مونترال اجرا کردیم و بیش از ۱۵۰۰ نفر از شهروندان ایرانی ساکن در کانادا به تماشای این کار نشستند. از اجرای این نمایش هم استقبال خیلی خوبی صورت گرفت، هرچند در هر شهر می‌توانستیم دو تا سه اجرا داشته باشیم، اما به دلیل برنامه‌ریزی قبلی تنها سه اجرا به صحنه رفت.
در نمایش «خدای کشتار» داستان پسر یازده‌ساله خانواده‌ای روایت می‌شود که با چوب‌دستی دو دندان هم‌کلاسی خود را شکسته است. خانواده او برای دل‌جویی و تفاهم به خانه خانواده اولیه می‌آیند. در آغاز روابط بسیار متمدنانه است اما کم‌کم خشونت موجود در روابط و وحشی‌گری نامتمدنانه آن‌ها بروز می‌کند و وضعیتی بسیار کمیک و در عین حال تاسف‌بار به‌وجود می‌آورد.