براساس گزارش ساينس الرت، رو به انقراض گذاشتن زنبورها و ديگر گردهافشانهاي طبيعي در جهان 577 ميليارد دلار از توليدي غذاي جهان در خطر قرار گرفتهاست و در اين ميان گردهافشانهاي مصنوعي يكي از راهكارهايي است كه ميتواند فشار موجود را از روي حشرات و تمامي حيواناتي كه در اين فراند نقش دارند، بردارد.
ايده ايجاد گردهافشان مصنوعي توسط محققان موسسه ملي علوم و فناوري صنعتي پيشرفته در ژاپن ايجاد شد، اين دانشمندان درحال تحقيق بر مايعات يوني، نمك در حالت مايع بودند تا حلالي با توانايي ايجاد بهترين رسانايي الكتريكي بيابند. اما اين تحقيقات به ابداع ژلي منجر شد كه چسبندگي آن به اندازه ژل موي سر بود كه از رسانايي خوبي نيز برخوردار نبود.
در ابتدا اين محصول به عنوان شكست پروژه درنظر گرفته شده و درون يك كابينت و بدون درپوش به حال خود رها شد. چند سال بعد، ايجيرو مياكو محققي كه انجام اين پروژه را به عهده داشت اين ماده را درون كابينت مشاهده كرد و در نهايت شگفتي شاهد آن بود كه ماده علاوه براينكه هيچ تغييري نكرده،حتي تبخير هم نشدهاست.
چسبندگي اين ژل باعث ميشد تا به راحتي غبار را از روي سطح بلند كند، از اين رو محققان به اين فكر افتادند تا از اين ماده براي گردهافشاني استفاده كنند زيرا در فرايند طبيعي گردهافشاني نيز به مادهاي چسبنده براي انتقال دانههاي گرده به گياهان نياز است كه اين ماده چسبنده در طبيعت روي بدن حشراتي چون زنبورها وجود دارد.
آزمايش اين ژل روي بدن مورچهها نشان داد دانههاي گردهاي كه روي بدن اين حشرات جمع ميشوند نسبت به زماني كه ژلي روي بدن آنها وجود ندارد بسيار بيشتر است و اين به آن معني است كه ژل جديد از قابليت جذب بالايي برخوردار است.
محققان سپس به فكر ايجاد ابزاري با قدرت پرواز از گلي به گل ديگر افتادند و تصميم گرفتند از پهپادهاي مينياتوري استفاده كنند كه در بازار وجود دارند. زير بدنه پهپاد برسي زبر از جنس دم اسب قرار گرفته و به ژل آغشته شد تا پهپادها با هربار نشستن روي گلها گردهها را به خود جذب كنند.
آزمايشها نشان دادند اين پهپادها در انتقال گرده گلهاي ليليون ژاپني موفق عمل ميكنند،اگرچه انجام مصنوعي اينكار به تمرين و زمان زيادي نياز دارد.