در واقع اين لايحه نه‌تنها الگويي تازه از مديريت شهري كشور است، بلكه زندگي بيش از 50 ميليون جمعيت شهري كشور را كه هم‌اكنون درگير بوروكراسي ناشي از موازي‌كاري دستگاه‌هاي مختلف است، راحت‌تر مي‌كند.
براي نخستين‌بار بعد از گذشت 59سال از تصويب قانون شهرداري، پيشنهاد لايحه مديريت يكپارچه شهري، در ارديبهشت۹۳ از سوي شهرداري تهران داده شد و در شهريور‌ماه۹۳ براساس تكليف قانون برنامه پنجم توسعه، توسط وزارت كشور، در ۳۰۰ماده به دولت ارائه شد. قرار است اين قانون جايگزيني براي قانون شهرداري‌هاي سال۱۳۳۴ شود. كميسيون ويژه كلانشهر تهران و ساير كلانشهرها در هيأت دولت با بررسي اين لايحه و كاهش مواد آن به ۱۵۰ماده، اين لايحه را آماده طرح در هيأت دولت كرده است تا پس از آن به مجلس شوراي اسلامي ارائه شود.
درست در روزهايي كه اين لايحه در حال بررسي است، گروهي از فعالان شهري با حمايت شوراي شهر تهران در تلاش هستند تا دومين كنفرانس مديريت يكپارچه شهري كشور را برگزار كنند؛ كنفرانسي كه در آن به تعبير دبير اين كنفرانس، «لايحه فوق به محك مديران و خبرگان گذاشته شده تا هم فرصت‌ها و چالش‌هاي آن بررسي شود و هم روند اجرايي و زيرساخت‌هاي مورد نياز آن مورد توجه و اجماع قرار گيرد.» به گفته دبير كنفرانس جامع مديريت شهري «اين كنفرانس و هم‌انديشي، فضاي مناسبي را براي طرح كارشناسي اين لايحه در مجلس شوراي اسلامي فراهم مي‌كند.» فقط همين.
- نگاه تخصصي به شهر
دومين كنفرانس مديريت يكپارچه شهري 16 اسفند ماه در سالن اجلاس سران و در ۱۷ اسفند ماه در قالب كارگاه‌هاي اجرايي، در نهادهاي منتخب مديريت شهري برگزار مي‌شود. نايب‌رئيس كميسيون شهرسازي شوراي شهر تهران در ميزگرد تخصصي «مديريت شهري و مشاوران مديريت» مهمترين مشكل مديريت شهري را نبود مديريت يكپارچه دانست.
محمدمهدي تندگويان با بيان اينكه يكي از مشكلات ما در ايران اين است كه مديران ما كمتر مي‌پذيرند كه متخصص همه امور نيستند، گفت: اين در حالي است كه دليلي ندارد كه يك مدير، متخصص در همه زمينه و امور باشد. وي با اشاره به لزوم بررسي تخصصي امورات شهر، گفت: اگر چند عضو ديگر از شوراي شهر ديدگاه تخصصي شهري داشتند، بهتر مي‌توانستيم زمينه را براي تأثيرگذاري در شهر فراهم كنيم اما با اين نظريه كه شوراي شهر جاي ورزشكاران و هنرمندان نيست نيز موافق نيستم چراكه بخشي از دردهاي شهر را هنرمندان و ورزشكاران مي‌فهمند. اما همه اعضاي شوراي شهر بايد از مشاوران و متخصصان درخور استفاده كنند و به آنها اعتماد داشته باشند. دردي كه كشور ما دارد اين است كه مديران ما يا مشاوران را قبول ندارند يا مشاوران آنها از خود مديران كمتر فهم و درك دارند. تندگويان همچنين با اشاره به ضرورت وجود مديريت يكپارچه در حوزه مديريت شهري افزود: مشكل اصلي مديريت شهري در تهران و حتي بحران مديريت در ايران به نبود سيستمي براي مديريت يكپارچه برمي‌گردد و اين مشكل به وضوح در شوراي شهر و شهرداري ديده مي‌شود. وي افزود: همچنين ناهماهنگي كه بين شهرداري، شوراي شهر و دولت وجود دارد باعث بروز مشكلاتي در تأمين هزينه‌هاي شهر شده است. از طرفي نگرش‌هاي سياسي اين شكاف را عميق‌تر كرده است. نه دولت شهرداري را پذيرفته و نه شهرداري دولت را قبول دارد و همچنان اين موضوع ادامه پيدا كرده و اين مشكل از وقتي حادتر شد كه شهرداران تهران نيم‌نگاهي براي كسب مقام رياست‌جمهوري نيز پيدا كردند.
- «دولت شهر» چگونه شكل مي‌گيرد؟
«لايحه مديريت شهري يكي از مهمترين لوايح حال حاضر كشور است كه تغييرات جدي در نظام حاكميت جمهوري اسلامي ايجاد مي‌كند كه با واگذاري تمامي امور به غير از موضوعات قضايي، امنيتي و حاكميتي به مديريت شهري، به‌دنبال شكل‌دهي دولت‌شهر است.» اين مسئله از مهمترين دلايل شكل‌گيري دومين كنفرانس جامع مديريت شهري كشور است. دبير دومين كنفرانس جامع مديريت شهري با اشاره به برگزاري اين كنفرانس گفت: «براي اين منظور تلاش شده است تا نگاهي همه‌جانبه به موضوع شكل گيرد و با تشكيل شوراي سياستگذاري، متشكل از مجلس، دولت، هيأت تنظيم روابط قوا، مجمع تشخيص مصلحت، شوراهاي اسلامي شهرها، وزارتخانه‌هاي كشور، نيرو، راه و شهرسازي، شهرداري تهران و شهرداري كلانشهرها، در رويكردي ملي و فراجناحي به موضوع پرداخته و برنامه‌ريزي شود.» به گفته بروجردي، اين كنفرانس با محوريت دانشگاه تهران برگزار مي‌شود و رياست كنفرانس نيز بر عهده محمدرضا عارف بوده و رياست شوراي سياستگذاري آن بر عهده احمد دنيامالي است كه اعضاي شوراي سياستگذاري شامل نمايندگان نهادهاي ذكر شده و افرادي چون حجت‌الاسلام والمسلمين ابوترابي‌فرد و محمدباقر قاليباف است.