عضو كميسيون اجتماعي مجلس چندي پيش و درجريان بررسي و تصويب برنامه ششم براين موضوع تأكيد كرد. زهرا ساعي تأكيد كرد كه در برنامه‌ها و قوانين برنامه ششم هر جا كه ممكن بود براساس آن حمايتي صورت گيرد چه در بحث آسيب‌ها و چه در بحث رفاه، موضوع زنان سرپرست خانوار درنظر گرفته شده است. مسئله حمايت از زنان سرپرست خانوار و زنان بدسرپرست از زمان تدوين برنامه سوم توسعه كشور، هر دوره در اين برنامه گنجانده شد. در زمان تدوين برنامه ششم با پيگيري برخي فعالان اجتماعي بخشي در مورد آسيب‌هاي اجتماعي نيز به برنامه در حال تدوين افزوده شد اما متأسفانه هيأت دولت آن را از برنامه خارج كرد و دوباره صداي انتقاد و اعتراض فعالان اجتماعي از بي‌توجهي به معضل آسيب‌ها و افراد در معرض آسيب بلند شد تا در نهايت و در جريان بررسي اين برنامه در مجلس فعلي با تلاش كميسيون اجتماعي و فراكسيون زنان، موضوع آسيب‌هاي اجتماعي و حمايت از زنان سرپرست خانوار دربرنامه قرار گرفت و در بحث حمايت از قشر محروم در مواد 117و 118 به موضوع حمايت از زنان سرپرست خانواراشاره شد. به گفته ساعي، مجلس هم‌اكنون تلاش دارد حمايت از اين قشر آسيب‌پذير را كه متأسفانه تعداد آن نيز در حال افزايش است به‌صورت مدون و قانوني پيش برده و حتي در قانون اساسي نيز آن را بگنجاند.
- حمايت بدون توانمندسازي
نهادهاي دولتي مانند كميته امداد و سازمان بهزيستي به‌عنوان حاميان افراد آسيب ديده، زنان سرپرست خانوار را نيز تحت پوشش قرار داده كه عمده اقدام آنها پرداخت مستمري به اين بانوان است اما يكي از بزرگ‌ترين مشكلاتي كه اين زنان به آن دچارند، نداشتن مهارت براي اشتغال است. به‌عبارت ديگر زنان سرپرست خانوار تنها تا حدودي حمايت مي‌شوند كه به تعبير اين نماينده مجلس يك نوع حمايت قطره‌چكاني است اين درحالي است كه زنان، نيازمند توانمندسازي و فراهم شدن شرايطي براي اشتغالند هرچند اين نهادهاي حمايتي وام‌هاي خوداشتغالي نيز به افراد تحت سرپرست اعطا مي‌كنند اما همچنان اقدامي جدي براي آموزش مهارت به آنها كه عمدتا نيز جوان هستند، انجام نمي‌شود.
فاطمه دانشور، رئيس كميته اجتماعي شوراي شهر تهران به همشهري مي‌گويد: «ستاد توانمندسازي زنان سرپرست خانوار شهرداري تهران يكي ازموفق‌ترين نهادهايي است كه درزمينه توانمندسازي اين بانوان چند سالي است فعاليت كرده و آنچه شهرداري تاكنون به تنهايي انجام داده مي‌تواند الگوي خوبي براي توسعه كشوري قرار گيرد.» ستاد توانمندسازي شهرداري هم‌اكنون 17هزار بانوي سرپرست خانوارو بدسرپرست را تحت پوشش قرار داده كه به گفته دانشور اين تعداد در مقايسه با تقاضاي واقعي، عدد كوچكي است و شهرداري هم به تنهايي نمي‌تواند جوابگوي آمار واقعي زنان سرپرست خانوار باشد.
سهيلا جلودار‌زاده ديگر نماينده مجلس نيز چندي قبل عملكرد شهرداري در توانمندسازي زنان را به‌عنوان الگويي موفق در اين زمينه نام برد، الگويي كه حدود 2سال قبل به‌عنوان شيوه‌اي موفق، از سوي معاونت زنان رياست‌جمهوري نيز شناخته و قرار شد دولت به‌عنوان نمونه آن را از شهرري آغاز كند. تاكنون تنها بانك اطلاعاتي آن كامل شده و هنوز اقدام عملياتي انجام‌نشده‌است.
- سازمان‌هاي مردم‌نهاد، بازوي كمك به دولت
فهيمه فيروز‌فر، رئيس ستاد توانمندسازي زنان در شهرداري بارها بر اين موضوع تأكيد كرده كه هدف اين ستاد نه حمايت صرف بلكه آموزش مهارت و توانمندسازي اين زنان است. برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي مهارت‌هاي شغلي و سپس كمك به اشتغال اين بانوان و فرزندان آنها و همچنين ارائه خدمات مددكاري و مشاوره در زمينه‌هاي مختلف اقدام شاخص اين ستاد در اين حوزه است، بانك اطلاعاتي قوي و تلاش ستاد براي برقراري ارتباط ميان كوثرها و كارآفرينان با برندها و توليدكنندگان مطرح ازجمله نقاط بارز آن است. دانشور مي‌گويد: «كيفيت عملكرد ستاد توانمندسازي شهرداري به خوبي در برگزاري نمايشگاه‌هاي سالانه و حوزه كارآفريني خود را نشان داده و هم‌اكنون برخي از مراكز كوثر دركناربرندهاي مطرح به خوبي مي‌توانند فعاليت كنند.» وي بر اين نظر است كه دريافت مصوبه از شوراي شهر، مي‌تواند عملكرد كوثرها را ثبات بخشيده و ادامه فعاليت آنها را در دوره‌هاي بعدي مديريت شهري حتمي كند. به عقيده وي موضوع حمايت كه به كندي در حال جلو رفتن است با كمك خواستن از سازمان‌هاي مردم نهاد فعال در اين زمينه به خوبي مي‌تواند در بخش دولتي و ملي نيز پيش رود.