زهرا جورابلو: پیش از انتخاب دونالد ترامپ، به عنوان رئیس‌جمهور امریکا، بسیاری از طراحان مد از جمله راف لورن، دیان فون فورستنبرگ (Diane von Furstenberg)، مارک جیکوبز (Marc Jacobs) و توری برچ (Tory Burch) از طرفداران هیلاری کلینتون، نامزد حزب دموکرات بودند.

مجلات مد، زیبایی و سبک زندگی که می‌توان از میان آنها به وگ (vogue) و کازموپولیتن (Cosmopolitan) اشاره کرد، و همچنین ستارگان موسیقی مانند بیانسه، ریحانا، و لیدی گاگا علنا حمایت خود را از کلینتون اعلام کردند. در همین حال برخی مدیران صنعت که اولویت اول آنها حضور و فعالیت در بازارهای جهانی و آزاد بود، کلینتون را به ترامپ ترجیح می‌دادند. این درحالی بود که ترامپ از همان ابتدا خود را از حضور در پیمان ترنس-پسیفیک کنار کشید. پیمان تجاری اقیانوس آرام یا TPP، یک قرارداد سرمایه‌گذاری است که بین 12 کشور حاشیه اقیانوس آرام به جز چین در ماه فوریه در سال 2016 عقد شد. ترامپ در ماه ژانویه سال جاری، با امضای یک فرمان اجرایی، کناره‌گیری امریکا از این پیمان را اعلام کرد. وی معتقد است که چنین پیمانی به مثابه‌ی یک فاجعه‌ی احتمالی برای کشورش است.

بسیاری از شرکت‌های تولید‌کننده‌ی کفش و پوشاک ازجمله توزیع‌کنندگان و خرده‌فروشان کفش امریکایی (FDRA) و انجمن کفش و پوشاک امریکا (AAFA) به همراه برندهای کفش نظیر نایک، از طرفداران پیمان TPP هستند که قول داده‌اند موانع تجارتی را از میان بردارند تا روابط میان کشورهای این پیمان محکم‌تر شود و رشد اقتصادی افزایش یابد.

توزیع‌کنندگان و خرده‌فروشان کفش امریکایی معتقد است که فرصت خیلی خوبی را از دست داده‌اند. تا پیش از این، کنگره‌ی جمهوری‌خواه و رئیس‌جمهور دموکرات چنین هدفی را دنبال می‌کردند. این موسسه نیم میلیارد دلار در طی یک سال و شش میلیارد دلار در بیش از یک دهه صرفه‌جویی کرده بود.

اما مشکل برندها تنها این نیست. دونالد ترامپ تعرفه‌‌های سنگینی را برای واردکنندگان تعیین کرده که می‌تواند آسیب جدی و بزرگی را به آنها، خصوصا فعالان در صنعت مد در سال 2017 وارد کند.

ترامپ مالیات 35 درصدی را علیه شرکت‌هایی که کالاهای خود را به امریکا وارد کنند، تعیین کرده است. رئیس‌جمهور امریکا اعلام کرده که اگر این برندها شرکت‌هایی در امریکا بسازند، از مالیات معاف خواهند شد. اما اگر برندها بخواهند کارخانه یا شرکت خود را به داخل امریکا انتقال دهند و بخواهند به کشورِ خودشان کالا را بفروشند و تمامی کارمندان خود را اخراج کرده باشند، عواقب بسیار بدی در انتظارشان خواهد بود.

کارشناسان معتقدند که صنعت مد بیشتر از یک نسل است که جهانی شده است. این شرکت‌ها حدود یک میلیون نفر را در ایالات متحده امریکا استخدام کرده‌اند و کارِ این افراد به زنجیره‌های تامین جهانی بستگی دارد. اصلِ رقابت در صنعت کفش هم همین است. مالیات 35 درصدی نه تنها به شرکت‌های امریکایی و کارمندانش، بلکه به مصرف‌کنندگان هم آسیب می‌رساند. چرا که این تعرفه‌ها به عنوان هزینه‌های اضافی در زنجیره‌ی تامین جذب می‌شود که در نتیجه توانایی شرکت‌ها را در سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی تحقیق و توسعه یا استخدام تعداد بیشترِ کارمندان یا توسعه‌ی شبکه‌ی کارمندی کاهش می‌دهد.

ترامپ در ماه دسامبر اعلام کرده که مالیات ابزاری است برای خوشنام کردن تولید امریکا. چنین اقدامی در راستای شعار دونالد ترامپ درباره‌ی اول امریکا در کمپین‌های تبلیغاتیش است. اما کارشناسان تجارتی نگران هستند که سیاست‌هاس ترامپ می‌تواند منجر به یک جنگ تجارتی شود. آنها معتقدند این ایده‌ی ترامپ که امریکا تکِ تکِ محصولات را خودش تولید کند، یک ایده‌ی احمقانه است. همه‌ی برندها بخشی از یک سیستم جهانی هستند که این اصل توسط ترامپ نادیده انگاشته شده است.

همچنین فوربس پیش‌بینی کرده است که تصمیمات و سیاست‌های جدید ترامپ تاثیرات بدی را در صنعت خرده‌فروشی این کشور خواهد گذاشت. این مجله ادعا کرده که خریدهای بزرگ و کوچک به مرور کمتر می‌شود، چون بازار فلج خواهد شد. اگر به خاطر داشته باشید حتی در زمان انتخابات هم مردم امریکا دست از خرید برداشته بودند و منتظر پایین آمدن قیمت‌ها بوند. علاوه بر این ریاست‌جمهوری ترامپ تاثیر زیادی روی تورم خواهد گذاشت که نهایتا منجر به هزینه‌های بالا می‌شود. این امر موجب می‌شود تا خرده‌فروشان، قیمت‌های خود را خصوصا برای واردات بالا ببرند.

به نظر می‌رسد که از برندهای اروپایی در امریکا استقبال چندانی نشود، چرا که دونالد ترامپ، رئییس‌جمهور امریکا طرفدار تولید امریکایی است. درنتیجه ممکن است برندهای لوکس اروپایی با چالش افزایش مالیات روی کالاهای خارجی مواجه شوند، که به طور غیرمستقیم منجر به کاهش درآمد شدیدِ امریکا از این برندها خواهد شد.

با توجه به اظهارات دونالد ترامپ، سهام خرده‌فروشان و برندهای لوکس امریکایی شاهد کاهش چشمگیری بوده است. همچنین سهام برندهایی نظیر بربری، برونِلو کوچینلی (Brunello Cucinelli: برند مد ایتالیایی) ،سالواتوره فراگامو (Salvatore Ferragamo: شرکت کالاهای لوکس ایتالیایی) ، لوکساتیکا (Luxottica: شرکت ایتالیایی ارائه‌کننده‌ی کالاهای لوکس) و بربری (شرکت کالای لوکس و خانه مد ایتالیایی) به شدت تحت تاثیر اظهارات ترامپ قرار گرفتند.

  • نایک

یکی از برندهایی که تحت تاثیر تصمیم ترامپ قرار می‌گیرد، نایک است. نایک سرمایه‌گذاری زیادی را روی اقتصادهای با دستمزد پایینتر کرده است و انتقال کارخانه‌هایش به کشور امریکا به نفعش نیست. این برند یکی از اعضای پیمان TPP در زمان ریاست‌جمهوری باراک اوباما بود تا بتواند با باز کردن بازارهای آسیایی برای امریکا و بازارهای امریکای برای آسیا، ثروت خود را در امریکا بیشتر کند. نایک متعهد شده بود که اگر امریکا به پیمان TPP بپیوندد، 10 هزار شغل در امریکا ایجاد کند و تولید برخی از محصولاتش در این کشور باشد. پیوستن امریکا به پیمان Tpp می‌توانست باعث کاهش یا حذف تعرفه مالیاتی برای واردات کفش از ویتنام و سایر کشورها به امریکا شود و درنتیجه هزینه‌ی ساخت با برون‌سپاری و تولید خارجی برای نایک و سایر برندها کاهش می‌یافت.

بخش عمده‌ای از کفش‌های ورزشی نایک در کشورهایی که عضو پیمان TPP هستند، تولید می‌شود. درواقع، نایک 40 درصد کفش ورزشی خود را از ویتنام وارد می‌کند. تعرفه‌های مالیاتی بسته به مواد اولیه‌یی که برای ساخت کفش استفاده می‌شود از 5 تا 40 درصد متفاوت است و این میزان برای تولیدکنندگان کفش بسیار بالا است. تولید کفش نیازمند نیروی کار زیادی است. نایک تاکنون با هدف تولید کفش بدون هیچگونه دخالت انسانی، روی تولید پیشرفته سرمایه‌گذاری زیادی کرده است. 8 درصد کارخانه‌های نایک در کشور امریکا است. اما این کارخانجات نیروی کار امریکایی کمی را استخدام کرده‌اند. نایک اعلام کرده که اگر TPP به تصویب می‌سید، سرمایه‌ی بیستری برای تسریع روندِ تولید پیشرفته در اختیار داشت.

ایده‌ی انتقال کارخانجات بزرگ تولید کفش به کشورهای پیشرفته، کار بیهوده‌ای است. امریکا حدود 98 درصد کفش (2.5 میلیارد دلار در سال گذشته) وارد کرده است که برابر است با 8 جفت کفش برای هر زن، مرد و کودک. تولید کفش در امریکا بیش از یک دهه است که اهمیت خود را از دست داده و این امر بیشتر به عهده‌ی کشورهایی نظیر چین گذاشته شده است. چرا که روند تولید کفش کار زیادی می‌برد. یک جفت کفش کفش ورزشی باید 80 مرحله‌ی تولید را بگذراند.

میانگین دستمزد هر کارگر در کارخانه‌ی تولید کفش در ویتنام حدود 245 دلار در ماه است، درحالیکه تعرفه‌ی مالیاتی امریکایی بین صفر تا 43 درصد است. میانگین آن بالای 13 درصد می‌شود. مصرف‌کنندگان بیشترین ضرر را از این تصمیم خواهند دید. چون اگر برندهایی نظیر نایک بخواهند معامله‌های تجارتی خود را حذف کنند،مصرف‌کنندگان مجبورند پول بیشتری را بابت کفش بپردازند.

خودروسازان، هدف بعدی ترامپ بودند. وی جنرال‌موتورز را تهدید به یک مالیات سنگین مرزی به خاطر خوردوهای ساخت مکزیک تهدید کرد. جنرال‌موتورز که خودروهای خود را در مکزیک می‌سازد و آنها را به امریکا وارد می‌کند، پس از تهدید ترامپ، اعلام کرده که می‌خواهد 1500 شغل جدید در امریکا ایجاد کند. این اقدام بخشی از برنامه‌ی سرمایه‌گذاری 1 میلیارد دلاری این شرکت در امریکا است. باوجود اینکه این شرکت حدود 50 هزار کارگر ساعتی در امریکا استخدام کرده است، اما باز هم دونالد ترامپ از این شرکت به خاطر واردات شورولت کروز هاچ بک از مکزیک انتقاد کرده بود. ترامپ در تویئتر خود توئیت کرده بود که : جنرال‌موتورز مدل شورلت کروز ساخت مکزیک را به دلالان خودروی امریکایی می‌فروشد. یا ساخت امریکا یا پرداخت مالیات سنگین.

میزان واردات خودروی جنرال موتورز از مکزیک بسیار بیشتر از سایر خودروسازان است و سال گذشته بیش از 400 هزار خودروی ساخت مکزیک به امریکا فروخته است.

فورد نیز در اقدامی مشابه با جنرال موتورز و در پی انتقاد ترامپ، برنامه‌ی خود را برای ساخت کارخانه‌های بیشتر در مکزیک تغییر داد و اعلام کرده که 700 شغل جدید در میشیگان ایجاد خواهد کرد. فورد در این راستا، برنامه‌ی خود را که در ماه آوریل از آن پرده برداشته بود، لغو کرد. این خودروساز می‌خواست 1.6 میلیارد دلار برای ساخت یک کارخانه‌ی جدید در سن‌لوئیس پوتوسیف واقع در مکزیک، خرج کند.

مارک فیلدز (Mark Fields)، مدیرعامل فورد گفته که تعرفه‌های مالیاتی جدید به صنعت خودروسازی و اقتصاد امریکا صدمه خواهد زد. وی اعلام کرده که به تولید خودروهای کوچک در مکزیک ادامه خواهد داد، چرا که سود ساخت چنین خودروهایی در امریکا بسیار پایین است.

خودروساز شماره‌ی دوی امریکا همچنین گفته که 700 میلیون دلار برای گسترش کارخانه‌ی میشیگان سرمایه‌گذاری خواهد کرد و خودروهای الکتریکی و هیبریدی را در این کارخانه تولید خواهد کرد.

نیوبالانس
نیو بالانس (New Balance) تولیدکننده‌ی امریکایی کفش ورزشی که مرکز اصلی آن در بوستون است، فقط حدود یک چهارم کفش‌هایی را که در 5 کارخانه‌‌ی جدیدش در نیوانگلند می‌سازد، در امریکا به فروش می رساند. اگر بخواهد این کفش‌ها را در آسیا تولید کند، هزینه‌ش 25 تا 35 درصد بیشتر خواهد شد.

این برند اعلام کرده که به منظور جبران این هزینه‌ی اضافی، به تولید کفش‌های سفارشی در کارخانجات امریکا روی خواهد آورد. چرا که مطمئنا سهامداران با انتقال کلِ خط تولید به امریکا، مخالفت خواهند کرد .

باید منتظر ماند و دید با چنین شرایط و وضع مقرراتی این چنینی از سوی دونالد ترامپ، چه بر سرِ برندها خواهد آمد و چه تصمیماتی را برای مقابله با وضعیت موجود اتخاذ می‌کنند.