به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام و المسلمین مصطفی پورمحمدی در اولین همایش ملی رویارویی با جرائم سایبری که در سالن غدیر دانشگاه علوم انتظامی برگزار شد، گفت: دنیای سایبر دنیای امروز ماست و هر روز هم بزرگتر می‌شود. از چند سال پیش خواسته بودند که وزارت دادگستری در بحث‌های حقوقی جرایم سایبری وارد شود.
وی با بیان اینکه امیدوارم پیشنهادها و راهکارهایی که در این جا ارائه می‌شود، ابتر نماند، گفت: فضای مجازی، فضای حاکم است. آماری که من دارم حاکی از 3.7 میلیارد نفر کاربر در جهان است و ضریب نفوذ اینترنت در کشور ما 57 درصد است.
پورمحمدی ادامه داد: در سال‌های اخیر پهنای باندها و دامنه‌ها و ... گسترده شده است، وقتی از منظر جرم، جرم شناسی و مبارزه با آسیب‌ها با این فضا روبه‌رو می‌شویم فضای تاریک و مبهم در ذهن ما غلبه پیدا می‌کند؛ طبیعی است یک پزشک جامعه را از نگاه بیماری می‌بیند و یک پلیس هم جامعه را به شکل مجرم می‌بیند و ... که این نکته کار دست ما می‌دهد و در برنامه‌ریزی ها مشکل ایجاد می‌کند.
وی با بیان اینکه کشور اگر می‌خواهد امنیت و پیشرفت داشته باشد باید توسط فناوری و تکنیک اتفاق بیفتد، گفت: ما جرم‌انگاری کردیم که جامعه را اصلاح کنیم. جرم انگاری بیشتر شده، متهم بیشتر شده، پرونده بیشتر شده و باز هم می‌گویم که جرم بیشتر شده است، این یعنی این چرخه معیوب است. آمار این روند تخلف و جرم را در کشور خودمان بررسی کنیم، هر سال جرم انگاری کردیم ، باید کاهش پیدا می‌کرد، اما بیشتر شده، آمار زندانی‌ها و مجرمان و ... را دیگر خجالت می‌کشیم اعلام کنیم. با این برخورد به حل مشکلات نمی‌رسیم، باید با جرم‌انگاری کمتر بهبود و سلامت اجتماعی را برای جامعه‌مان فراهم کنیم.
وزیر دادگستری گفت: قرار نیست که تنها ما امنیت تکنولوژی را تامین کنیم، باید با کارشناسان و تولیدکنندگان این محصولات جلسه بگذاریم و از آنها بخواهیم که امنیت این فضا را تامین کنند. خواهش می‌کنم عناوین مجرمانه جدید تولید نکنیم، همان قبلی‌ها و حتی با محدود کردن قبلی‌ها کار کنیم. سعی کنیم اقداماتی که می‌کنیم در جهت محدودسازی حوزه فناوری و اقداماتی که متخصصین امر از این فضا می‌توانند داشته باشند، نباشد. باید از تکنولوژی در خدمت کنترل همان تکنولوژی استفاده کنیم.
وی با اشاره به موضوع حریم خصوصی گفت: حریم خصوصی مردم بسیار مورد تاکید است و شریعت ما هم به آن حساس است. حریم خصوصی یکی از دغدغه‌هایی است که ما باید آن را رعایت کنیم. باید با جامعه رفیق شد و با زبان درست و از روی محبت و دلسوزی با آنها صحبت کرد، وگرنه اگر بگوییم این کار را بکن، این‌کا ر را نکن، زیر آبی می‌روند؛ بنابراین زبان ما باید زبان محبت باشد.