البته اينكه الان در جامعه ما چقدر مشي حضرت زهرا(س) را مي‌شود در رفتار و كردار بانوان مشاهده كرد، داستان ديگري است. قطعا عده‌اي هستند كه مي‌كوشند به وسع خود از درياي آن حضرت قطره‌اي بنوشند و برخي هم اين افتخار را ندارند كه شايد دليلش اين باشد كه در شناساندن حضرت به خانم‌ها و به‌خصوص نسل جوان غفلت صورت گرفته است. فراموش نكنيم كه از بانويي سخن مي‌گوييم كه پيامبر اسلام مقابلش به احترام مي‌ايستاده؛ بانويي كه فرزند حضرت محمد(ص)، همسر اميرالمؤمنين و مادر امام حسن، امام حسين و حضرت زينب بوده است. چنين بانوي بزرگواري كه عمري كوتاه اما بسيار پربركت داشته، به‌عنوان اسوه زن مسلمان بايد در جامعه اسلامي مطرح باشد. در اين رابطه ما نيازمند كارهايي اساسي و اصولي هستيم.
چندي پيش كه قرار بود براي يك نشست مقاله‌اي با موضوع حضرت زهرا(س) و خانواده تأليف كنم، در سير تحقيقات به 2كتاب بسيار جامع و كامل درباره ايشان برخوردم؛ آثاري كه مي‌توانند دستمايه تأليف مقاله و حتي آثار ادبي و نمايشي و تصويري نيز قرار گيرند. تصور من چنين است كه در صورت فرهنگسازي مي‌توانيم زمينه‌هاي بيشتر و مساعدتري در جهت شناخت دقيق‌تر از شخصيت حضرت زهرا(س) فراهم كنيم. به‌خصوص كه اين نياز جامعه ماست كه الگوها و سرمشق‌هايش را از ميان بزرگان و اولياي دين انتخاب كند. درمورد حضرت زهرا(س) انبوهي آموزه ديني و اخلاقي وجود دارد كه اگر الگوي خانم‌ها قرار گيرد، قطعا در مسير رشد و تعالي گام برمي‌داريم.