براساس گزارش اسپیس، راكت مورد نياز براي پرتاب اين فضاپيما و تجهيزات و حسگرهاي مورد نياز براي انجام مطالعات توسط ناسا تامين خواهد شد از اين رو مي‌توان اين ماموريت ماجراجويانه به سمت خورشيد را ماموريتي مشترك ميان ناسا و اسا درنظر گرفت.
این فضاپیما پس از پرتاب با كمك گرفتن از نيروي گرانش زمين و ناهيد چندين مانور انجام خواهد داد تا با كمترين ميزان مصرف سوخت بتواند خود را در مدار عملياتي‌اش قرار دهد. پس از پايان اين مانورها، فضاپيما دوران مدارگردي 168 روزه‌اي را در پيش خواهد داشت و تا 0.28 واحد نجومي به خورشيد نزديك خواهد شد،يعني فاصله‌اي نزديك‌تر از فاصله سياره عطارد تا خورشيد.
این مدارگرد خورشیدی در این فاصله در معرض دمايي قرار مي‌گيرد كه 13 دمايي است كه زمين دريافت مي‌كند و در عين حال بايد در برابر فوران‌هاي قدرتمند ذرات اتمي كه ناشي از انفجارهاي خورشيدي هستند نيز مقاومت كند. به گفته اسا اين فضاپيما براي مقاومت در برابر اين محيط خشن به فناوري‌هايي مجهز است كه پيش از اين براي ماموريت بپي‌كلمبو به سوي مريخ ابداع شده‌بودند، فناوري‌هايي شامل صفحات خورشيدي و آنتن‌هاي مقاوم در برابر حرارت.
انتظار مي‌رود اين فضاپيما هفت سال در مدار خورشيد باقي بماند و در مداري با زاويه‌اي 25 درجه‌اي نسبت به خط استواي خورشيد به گردش خود ادامه دهد. درصورتي كه مدت ماموريت افزايش پيدا كند، براي تغيير زاويه فضاپيما دوباره از كمك گرانشي سياره ناهيد استفاده خواهد شد تا فضاپيما بتواند اهداف مختلفي مطالعاتي خود را دنبال كند.
زاويه فضاپيما نسبت به خورشيد به ثبت تصاوير كلوزآپ از قطب‌هاي خورشيدي كمك خواهد كرد و در عين حال به گفت اسا اين فضاپيما براي چند روز از از دوره چرخشي مشابه با خورشيد برخوردار خواهد بود و به اين شكل دانشمندان مي‌توانند براي اولين‌بار روند شكل‌گيري توفان‌هاي خورشيدي را از يك زاويه ثابت مشاهده كنند.
هدف اصلي اين ماموريت كشف چگونگي تشكيل و كنترل لايه هليوسفر يا همان اتمسفر خورشيد توسط اين ستاره است. از آنجايي كه خورشيد بر شرايط اقليمي زمين تاثير دارد، درك عملكرد اين ستاره مي‌تواند به پيش‌بيني رويداد‌هايي كه عامل آنها خورشيد است كمك كند.