براساس گزارش نيچر، محققان به تازگي دريافته‌اند كه تنها حيوانات نيستند كه از حضور اين مارها در عذابند، رشد درختان نيز در اين جزيره به لطف اشتهاي مهار نشدني اين مارهاي سمي تا 92 درصد كاهش يافته‌است.
اين جزيره 544 كيلومتر مربعي بخشي از قلمرو آمريكا است كه در جايي ميان استراليا و ژاپن واقع شده‌است كه به واسطه اشغال شدنش توسط نيروهاي ژاپني در جنگ جهاني دوم و آزاد شدن دوباره‌اش توسط نيروهاي امريكايي در سال 1944 مشهور است.
نكته ديگري كه موجب شهرت اين جزيره شده‌است، وفور مارهاي درختي قهوه‌اي در آن است. اين گونه‌ها چندان براي انسان خطرناك نيستند اما روي جمعيت گروهي از حيوانات كوچك كه شكار آنها محسوب مي‌شوند اثرگذار است. از زمان آغاز شكل‌گيري حيات وحش در اين جزيره، اين مارها از تخم حيوانات ديگر تغذيه كرده‌اند و اكنون جمعيت آنها دچار انفجار شده و به دو ميليون رسيده‌است، يعني در هر كيلومتر مربع از جزيره 5000 مار وجود دارد.
جمعيت اين مارها به اندازه‌اي زياد است كه طي هفت سال گذشته به دليل ايجاد اتصالي در سيستم برق‌رساني جزيره بيش از 4.5 ميليون دلار خسارت وارد آورده‌اند.
علاوه بر اين جمعيت پرندگان اين جزيره نيز به شدت از جمعيت بالاي مارها در عذابند. در اواسط دهه 1980 از 12 گونه پرنده ساكن در جزيره 10 گونه توسط اين مارها از بين رفتند در حدي كه حتي ديگر صداي آواز پرندگان نيز به گوش نمي‌رسد و اكنون اينگونه به نظر مي‌رسد كه رشد درختان نيز تحت تاثير جمعيت بالاي مارها قرار گرفته‌است.
به گفته محققان ميزان پراكنده شدن بذر درختان ميوه در اين جزيره به واسطه از بين رفتن پرندگاني كه مسئوليت انتقال دانه‌ها را به عهده دارند، به كمتر از 10 درصد رسيده‌است، درحالي كه در بخش‌هاي بدون مار جزيره، بيش از 60 درصد از دانه‌هاي درختان به اطراف پراكنده مي‌شوند.
با توجه به اينكه دوسوم درختان جزيره براي رشد و نمو و توليد مثل به حيوانات وابسته‌اند، انتظار مي‌رود تاثير كاهش رشد درختان منجر به افت 61 تا 92 درصدي جمعيت درختان در اين جزيره شود.