ضمنا اعداد کنار اسامی، رتبه هر فرد را در ردهبندی نشان میدهد.
به هر حال نهایت بیانصافی بود که اگر اسم این 2 نابغه جوان روس و آمریکایی روزگار ما ـ که با اختراع گوگل، جهان را مسخر خود کردهاند ـ در فهرست نمیآمد. به قول معروف «اگر لری پیج و سرگئی برین نابغه نیست، پس نابغه کیست؟».
وقتی چند سال پیش کاسپاروف، دیپ بلو (آن ابرکامپیوتر معروف) را در 3 دور شطرنج بالاخره شکست داد، دیپ بلو در هر ثانیه، 2 میلیون (یا 3 میلیون یا کمی بیشتر یا کمتر واقعا فرقی میکند؟!) حرکت را میتوانست پیشبینی کند و کاسپاروف نهایتا 3 حرکت را.
شاید رتبه فعلی مرد تازه سیاست روسیه خیلی عادلانه نباشد.
این روزها گشتن دالایی لاما به دور دنیا و حلواحلوا کردنش در کشورهای غربی، به اندازه کافی خار چشم دولت چین بوده، حالا این یکی هم شده قوز بالا قوز.
اولین کارگردان فهرست نوابغ.
شاید در بین زندهها چندان انتخاب بدی نباشد؛ گرچه وقتی به سیاهه اسمهایی مثل فون تریه، کاستاریکا، کوئنها و... که اثری ازشان در اینجا نیست، نگاهی میاندازیم و به معیارهایی مثل «توانایی ذهنی و قابلیت مواجهه نامتعارف با مسائل» فکر میکنیم، کمی به شک میافتیم و نژاد استاد به یادمان میآید.
نمایشنامهنویس انگلیسی که همین 2سال پیش نوبل ادبیات را برد.
پینتر البته جز نوشتن، بازیگری و کارگردانی هم میکند و گاهی هم شعر میگوید.
او یکی از منتقدین جدی دولت بلر در حمله به عراق بود. پینتر را از جانشینان خلف ساموئل بکت و تئاتر ابسورد میدانند.
زبانشناس و فیلسوف معروف دانشگاه MIT آمریکا.
حمایت بیحد و مرزش از آزادی بیان، زبانزد خاص و عام است. او حتی حاضر شد با طرفداری از حق آزادی بیان فوریسون (یک استاد دانشگاه فرانسوی و از منتقدین جدی هولوکاست)، روی محبوبیت خود ریسک کند.
اما به هر حال، چندین سال قهرمان بوکس حرفهای سنگین وزن آمریکا بودن به همراه حاشیههایی مثل مسلمان شدن و سر باز زدن از شرکت در جنگ ویتنام، به همین راحتیها از ذهن افراد پاک نمیشود.
البته اگر از زاویهای دیگر به مسئله نگاه کنیم، شاید انتخاب او چندان هم بیراه نباشد؛
کسی که امروز شنیدن اسمش هراس در دل آمریکاییها و اروپاییها میاندازد.
به هر حال این استاد هم از آن اسمهای آشنا و نوستالژیک است (بهخصوص اگر سربازیتان را در سپاه یا نیروی انتظامی گذرانده باشید).
49-مریل استریپ: تنها بازیگر این فهرست. 14 بار کاندیدای اسکار شده و 2 بار هم این جایزه را برده است.
استریپ جزو معدود بازیگران زن موفق هالیوود است که برای موفقیت از جذابیتهای ظاهری و زنانهاش استفادهای نکرده.
علت اینکه او هنوز در این سن و سال (58 سالگی)، نقشهای درجه یک بازی میکند و کاندیدای اسکار میشود، به همین مسئله و البته نبوغ هنری او مربوط میشود.
این را از همان قیافه ترسناکاش هم میتوان خواند. او تاکنون بیش از 200داستان نوشته است.
چند سالی است که نام کوهن لابهلای کاندیداهای نوبل شنیده میشود. با وجود این به نظر میرسد خودش چندان توجهی به این مسائل ندارد و در گوشه عزلت همچنان به انتظار معجزه نشسته.
آمریکاییها از «جنگ ستارگان» و «ایندیانا جونز»های او تا سالها خاطرات بسیار خوشی خواهند داشت.
رولینگ این روزها درگیر سر و صدایهای همجنسباز بودن دامبلدور است.
اما به هر حال در نابغه بودن نویسندهای که داستانی 7 جلدی با این همه شکوه و عظمت را طی چند سال و با یک طرح از پیش تعیین و فکر شده خلق کرده است، نباید شک کرد.
او گرچه با فیلم آخرش (گریند هاوس) خیلیها را ناامید کرد، اما مزه شیرین «پالپ فیکشن» و «بیل را بکش»اش تا همیشه زیر زبانها خواهد بود.
ما هم هستیم
گفتیم که در فهرست نوابغ سال 2007، نام 2 ایرانی به چشم میخورد؛ به علاوه اینکه یکی از کاناداییها هم اصالتا ایرانی است. درست است که (هیچکدام این عزیزان در ایران زندگی نمیکنند و به خاطر فعالیتهایشان در خارج از کشور برگزیده شدهاند) اما به هر حال، هر جا که اسم ایران در کنار شهرت و افتخار و اعتبار میآید، آدم یکطور خوبی مورمورش میشود و دلش نمیآید همینطور سرسری و بیخیال از آن بگذرد.
حالا عجالتا با این نوابغ ایرانی یا ایرانیالاصل کمی آشنا شوید، بعدا فرصت برای این قبیل بحثها زیاد است:
او در دانشگاههای کلمبیا و MIT تدریس کرده و تا به امروز، بالاترین نشان افتخار انجمن اپتیک آمریکا و جایزه جهانی آلبرت اینشتین را برده است.
او یکی از 3 زنی است که با نمره ممتاز، مدرک دکترای خود را از مدرسه پزشکی هاروارد گرفتهاند. ثابتی الگوریتمی تهیه کرده که به کمک آن میتوان تاثیر ژنتیک را بر سیر تکاملی امراض انسانی بررسی کرد. او که هم اکنون 32 سال دارد، گیتار هم میزند و تکخوان یک گروه آلترناتیو راک به نام «هزار روز» هم هست.
بعد از فارغالتحصیل شدن از دانشگاه تورنتو با درجه افتخاری در ریاضی و فیزیک، به دانشگاه برکلی رفت و تحصیلات خود را ادامه داد. او هماکنون در فیزیک ذرات و نظریه ریسمان، تحقیق و آزمایش میکند و استاد فیزیک هاروارد است.
ارکانی با حضور در گفتوگوهای تلویزیونی و مطبوعاتی متعدد، در مورد مکان، زمان و تئوریهای فیزیکی به زبان ساده صحبت میکند. او در سال 2005، به خاطر شیوه نوین آموزشیاش در هاروارد مورد تقدیر قرار گرفت.