در نظام پارلماني هلند، آرايش احزاب سياسي در پارلمان است كه سرنوشت دولت را تعيين مي‌كند. انتخابات هلند هيچگاه كانون توجه كشورهاي ديگر و رسانه‌هاي جهان نبوده اما امسال همه‌‌چيز متفاوت است؛ انتخابات سراسري هلند، نخستين رويارويي جدي ساختار حاكم در غرب اروپا با راست‌هاي افراطي است. «خرت ويلدرز» رهبر حزب «آزادي» و يكي از افراطي‌ترين چهره‌ها در ميان سياستمداران اروپايي، يك پاي انتخابات است.
او متهم است كه با ايراد سخنراني‌هاي نژادپرستانه، جامعه هلند را چندپاره كرده است. مخالفت با اسلام، مقابله با حضور پناهجويان در كشورهاي اروپايي و تقابل با اتحاديه اروپا محور سياست‌هاي اوست. ويلدرز بقاي كشورش را در «زدودن اسلام» مي‌داند. روزنامه نيويورك‌تايمز در گزارشي به بررسي وضعيت انتخابات در هلند پرداخته است.
سياست در هلند هميشه آرام و بي‌دردسر بوده اما انتخابات پارلماني امسال متفاوت از گذشته است. پوپوليسم در حال درنورديدن جهان غرب است. پوپوليست‌هاي افراطي همچون مارين لوپن در فرانسه و خرت ويلدرز در هلند اگرچه با هم تفاوت‌هايي دارند اما اشتراكات‌شان بيشتر از اختلافات‌شان است. آنها با ادامه حيات اتحاديه اروپا مخالفند و مسلمانان و پناهجويان را تهديدي بزرگ براي هويت‌هاي ملي در اروپا مي‌دانند.
آنچه در هلند رقم بخورد، سرآغاز رويدادهاي بعدي در اروپا و ديگر انتخابات پيش رو در اين منطقه است. ويلدرز و لوپن هر دو در مورد تعيين تكليف ادامه حضور هلند و فرانسه در اتحاديه اروپا، وعده برگزاري رفراندوم داده‌اند؛ رفراندومي شبيه آنچه به خروج انگليس از اين سازمان منجر شد. بستن مرزها به روي پناهجويان و آوارگان جنگ، تعطيلي مساجد، ممنوعيت قرآن و اخراج مسلمانان ازجمله برنامه‌هاي اعلامي آنهاست.
براساس نظرسنجي‌ها، شانس پيروزي حزب آزادي به رهبري خرت ويلدرز از حزب حاكم يعني حزب محافظه‌كار «حزب مردم براي دمكراسي و آزادي» به رهبري نخست‌وزير هلند مارك روته بيشتر است. به اين ترتيب حزب آزادي پيروز ميدان و حزب حاكم دوم خواهد شد. تنها عاملي كه مي‌تواند مانع تشكيل دولت از سوي ويلدرز شود، ساختار ائتلافي حكومت در هلند است. در مجموع 28حزب در انتخابات حضور دارند و هيچ حزبي آنقدر بزرگ و فراگير نيست كه توانايي تشكيل دولت به‌تنهايي را داشته باشد.
در نهايت حتي حزب پيروز هم بايد براي تشكيل دولت با احزاب ديگر ائتلاف كند. حزب حاكم احتمال ائتلاف با حزب آزادي را كاملا رد كرده است اما در عالم سياست هيچ‌چيز غيرممكن نيست. روته هم ممكن است مثل هر سياستمدار ديگري تغيير موضع دهد.پيش از اين در فضاي سياسي هلند، ويلدرز هميشه يك آدم «لوده» بوده و هيچگاه كسي او را جدي نمي‌گرفته است. او تنها چهره مطرح حزبش است. غير از موهاي عجيب و غريبش، ديدگاه‌هاي افراطي و سخنراني‌هاي عجيبي هم دارد.
او اما اكنون يكي از كانون‌هاي توجه رسانه‌ها در انتخابات اين كشور است. هلندي‌ها هميشه ملتي آرام و شكيبا بوده‌اند. آنها هميشه كشورشان را مهد تنوع فرهنگي مي‌دانسته‌اند؛ جايي كه هميشه از پناهجويان استقبال مي‌شده است. شرايط اكنون تغيير كرده است. جامعه هلند در راستاي اعتقادات چهره‌‌اي چون ويلدرز دوپاره شده است.مثل همه پوپوليست‌هاي دوران حاضر، ويلدرز شعارش اين است:
«كشورمان را پس مي‌گيريم». در جامعه، آنهايي كه خود را در معرض تهديد نهاد‌هاي بين‌المللي، جهاني‌شدن، تكنولوژي، اسلام، مهاجرت، آوارگان و بحران‌هاي متعدد اقتصادي مي‌بينند، جذب چنين شعارهايي مي‌شوند. آنها به‌دنبال رسيدن به ناكجاآبادي هستند كه چهره‌هاي سياسي پوپوليست ترسيم مي‌كنند؛ ناكجاآبادي كه از گذشته ريشه مي‌گيرد. ويلدرز حتي اگر به قدرت نرسد، تا به اينجا در ضربه به منافع ملي هلند قدم‌هاي بزرگي برداشته است.