براساس گزارش ساينس الرت، محققان قدمت اين حفره‌ها و كانال‌هاي بزرگ را 8 تا 10 هزار سال تخمين زده‌اند و معتقدند هيچ فرايند شناخته شده زمين‌شناسي قادر به توضيح وجود اين حفره‌ها نيست.
اما با مشاهده نشانه‌هايي بزرگ از رد پنجه حيوانات بر ديواره‌ها و سقف اين حفره‌ها محققان اكنون به اين نتيجه رسيده‌اند كه گونه‌اي منقرض شده از تنبل‌هاي غول‌پيكر زميني خالقان اصلي اين تونل‌ها يا حفره‌ها بوده‌اند كه به پالائوبروز مشهورند.
محققان دانشگاه فدرال ريوگرند دي سول در برزيل اين حفره‌ها را از نظر زمين‌شناسي مورد بررسي قرار داده‌بودند و هيچ اطلاعي از وجود چنين گونه‌اي نداشتند. اين حفره‌ها كه از دهه 1930 كشف شده‌اند تا به امروز به عنوان نتيجه يك فرايند زمين‌شناسي يا اثر معماري دست انسان‌هاي نخستين ناشناخته درنظر گرفته شده بودند اما كشف آثار پنجه روي ديواره‌هاي اين حفره‌ها تمامي معادلات را بر هم زد.
درحال حاضر بيش از 1500 نمونه از اين حفره‌ها تنها در جنوب و جنوب شرقي برزيل كشف شده‌اند كه در دو نوع كوچك با شعاع 1.5 متر و بزرگ با ارتفاع دو متر و پهناي 4 متر دسته‌بندي شده‌اند. طول اين تونل‌ها ممكن است به 100 متر نيز برسد.
براساس ابعاد رد پنجه‌هاي به جا مانده روي ديوارهاي اين لانه‌ها، محققان اطمينان دارند اين حفره‌ها لانه تنبل‌هاي غول‌پيكر و آرماديلوها بوده‌است. محققان معتقدند بزرگترين نوع تنبل‌هاي غول پيكر كه طوي برابر 4.6 متر و وزني بيش از 2500 كيلوگرم داشته‌اند، بيشتر عمر خود را صرف حفر اين تونل‌ها مي‌كرده‌اند تا از شرايط اقليمي، شكارچيان، و يا رطوبت بگريزند.