براساس گزارش BBC، اين مركز اميدوار است ليست جديد را بتوان به عنوان ابزاري براي شناسايي گونه‌هاي ناياب و در معرض خطر انقراض كه نيازمند اقدامات فوري براي جلوگيري از منقرض شدن هستند،مورد استفاده قرار گيرد.
براساس اين ليست جديد، بيشترين تعداد گونه‌هاي درختان در برزيل مي‌رويند و اين كشور زيستگاه 8715 گونه درخت است. به جز مناطق قطبي كه هيچ درختي در آنها وجود ندارد، مناطق نزديك به قطب در شمال آمريكا با 1400 گونه از كمترين تعداد گونه‌هاي درختي برخوردار است.
حقيقت ديگري كه در اين ليست قابل مشاهده است اين است كه تقريبا نيمي از گونه‌هاي درختان،يعني 58 درصد از آنها تنها در يك كشور روئيده‌اند و همين موضوع آسيب‌پذيري آنها را در برابر خطرات بالقوه‌اي مانند جنگل‌زدايي ناشي از شرايط بد جوي و يا فعاليت‌هاي انساني افزايش مي‌دهد.
در ميان 60 هزار گونه شناسايي شده،300 گونه در معرض خطر شديد انقراض قرار دارند و از هركدام از اين گونه‌ها كمتر از 50 اصله در طبيعت باقي مانده‌است.
يكي از بخش‌هاي مهم اين مطالعه مرجع‌شناسي زميني گونه‌هاي مختلف از درختان است كه به فعالان محيط زيستي امكان مي‌دهد موقعيت هر درخت را به تنهايي مشخص كنند.
BGCI گونه‌اي درخت را شناسايي كرده‌است كه به دليل قطع شدن بيش از اندازه در مرز انقراض قرار گرفته‌است. اين درخت كه كاروميا گيگاس نام دارد در مناطق دورافتاده تانزانيا مي‌رويد.
دانشمندان تا پايان سال 2016 تعداد اين گونه درخت را 6 اصله اعلام كردند. از اين رو گروهي از اهالي محلي استخدام شدند تا از اين 6 درخت محافظت كرده و زماني كه درختان دانه دادند،دانشمندان را مطلع سازند. در نهايت قرار است دانه‌هاي اين درختان در باغ گياهشناسي تانزانيا كشت داده شود تا امكان افزايش جمعيت اين گونه در معرض انقراض فراهم آيد.