بلکه به عکس، انتخاب‌ها و راه‌حل‌ها در این زمینه بسیار متنوع است. اما با این همه، پنج مرحله در شبکه‌ای شدن قابل شناسایی است که اینجا در انطباق با عملیات چاپ یعنی سه مرحله موسوم به "پیش از چاپ، چاپ و پس از چاپ" توضیح داده می‌شود:
مرحله اول: شبکه‌ای شدن پیش از چاپ و چاپ
فرآیندهای پیش از چاپ، تولید پلیت چاپ و چاپ از طریق داده‌های تحت کنترل در ارتباط هستند و هر بخش دستوراتی را به بخش دیگر می‌دهد. تنظیمات مرکب و فرمت‌های سطح چاپ را می‌توان یک بار ثبت کرد. تبادل داده‌ها در این حالت، به طور مستقیم ازطریق شبکه صورت می‌گیرد.
مرحله دوم: شبکه‌ای شدن تجهیزات فنی
پیش از چاپ، تولید پلیت چاپ، چاپ، پس از چاپ و توزیع را می‌توان از طریق محیط‌های ارتباطی C1P3 شبکه‌ای کرد.
کنترل آنلاین داده‌ها مشتمل بر مختصات ماشین‌های برش، ماشین‌های تاکن و مفتول‌زن‌های گروهی همیشه می‌توانند در هنگام ضرورت در دسترس همه باشند. در مورد توزیع هم می‌توان دستورات را در مورد زمان و مکان تحویل در اختیار داشت. در چنین شرایطی است که می‌توان گفت یک جریان یکپارچه از داده‌ها به خدمت گرفته شده است.
مرحله سوم: شبکه‌ای شدن برنامه‌ریزی تولیدی و تجهیزات فنی
در اینجا با استفاده از C1P4 تجهیزات فنی به برنامه‌ریزی و کنترل تولید لینک می‌شود. این همان هسته یا نودی (node) است که اطلاعات را گردآوری می‌کند، آرشیو می‌کند و به هر بخش که نیاز باشد ارسال می‌کند.
در بخش برنامه‌ریزی و کنترل تولید یک کاربرگ الکترونیک برای مشتری و یکی هم برای بخش تولیدی که محصول را تولید کرده است، ایجاد می‌شود.
ثبت این داده‌ها فقط یک بار صورت می‌گیرد و بنابراین نه خطایی پیش می‌دید و نه داده‌ها در معرض خطر تکرار در ذخیره شدن قرار می‌گیرند. همه بخش‌ها هم به همان اطلاعات مشترک و یگانه دسترسی دارند.
در مرحله دوم شبکه‌ای شدن، داده‌های کنترل به صورت افقی در یک سطح واحد منتقل می‌شدند. اما در مرحله سوم، انتقال داده‌ها به شکل یک ستاره صورت می‌گیرد، در واقع یک جریان عمودی از داده‌ها از بخش برنامه‌ریزی و کنترل تولید را به سوی بخش‌های اداری- که به طور غیرمستقیم با فرآیندهای تولید در ارتباط هستند- هدایت می‌کند.
وقتی کاری در مرحله پیش از چاپ به اتمام می‌رسد، داده‌های کنترلی مرتبط با آن دوباره برای همان کسانی بازگشت داده می‌شود که آن را تدارک کرده‌اند. از اینجا داده‌های کنترلی که به روز شده‌اند به بخش دیگر ارسال می‌شوند. مراحل تدارک و آماده‌سازی می‌توانند زودتر شروع شوند. در چنین شرایطی، داده‌های تولیدی به طور همزمان در دسترس هستند. پیام‌های مربوط به موقعیت‌های مختلف هم در این مراحل می‌توانند کمک بزرگی به برآورد اطلاعات ماشین بکنند.
مرحله چهارم: همگرایی تحویل، فروش‌ها و مدیریت
مرحله بعدی لینک کردن تحویل و فروش است. در این مرحله کنترل هم شبکه‌ای شده و مدیریت به مفهوم وسیع کلمه نیز در همین وضعیت قرار گرفته است.
بهتر است که در این مرحله پیچیده از شبکه‌ای شدن یک سیستم کسب داده‌های الکترونیک ایجاد شود.
وقتی اطلاعات مربوط به مشتری و کار، یکبار در یک موقعیت مرکزی ذخیره شود، سایر بخش‌های شرکت می‌توانند به آن اطلاعات در هر زمانی دسترسی یابند.
بخش مربوط به برنامه‌ریزی تولید، داده‌های کنترلی بخش‌های اداری را برای هر بخش از آنچه باید تولید شود، به کار می‌گیرد و بنابراین تعیین نوع مواد ضروری را تسهیل می‌کند. در چنین شرایطی مدیریت مجموعه هم می‌تواند به شاخص‌های کیفی تولید دسترسی داشته و دقیق و سریع‌تر از گذشته وارد عمل شود. این اطلاعات به تعیین اهداف، شناخت روندها و ایجاد روندهای جایگزین برای امور مختلف کمک شایان توجهی می‌کند.
مرحله پنجم: همگرایی تولیدکنندگان و مشتریان
مرحله نهایی در شبکه‌بندی جامع، شامل ساختن بخش‌هایی چون تدارک‌کنندگان و مشتریان است. مشتریان در چنین شرایطی این فرصت را دارند تا سفارش‌های خود را به صورت آنلاین پیگیری کنند. آنها می‌توانند به درخواست‌های خود از طریق به کارگیری کلمات عبوری که در اختیار دارند، برسند. این روند در واقع مشورت‌های فشرده را حذف می‌کند و سفارش‌دهنده می‌تواند با استانداردهای موجود، سفارش خود را آنلاین ثبت کند.
اما از طرف تولیدکننده و عرضه‌کننده هم بررسی مداوم سفارش‌ها یک کار ضروری است. چاپخانه‌ها هم می‌توانند از طریق پرتال‌های آنلاین با سازندگان ماشین‌آلات خود ارتباط بگیرند و درصورت بروز هر نوع مشکلی به تجارب و دانش آنان دسترسی پیدا کنند. خطاها را می‌توان با این شیوه سریع‌تر اصلاح کرد. به روزرسانی نرم‌افزارها هم یک مزیت دیگر است.
*نویسندگان:
پروفسور گرد فینکباینر ، پروفسور برند یورگن مت و پروفسور رولف فیشر.