با روشن شدن نتایج این انتخابات روند بعدی تحولات بالکان هم رقم خواهد خورد. پارلمان کوزوو 120 عضو دارد که اعضای آن برای 3 سال انتخاب می‌شوند.
100 عضو پارلمان از سوی حوزه های انتخابیه به‌طور سهمیه بندی انتخاب می‌شوند و 20 عضو دیگر پارلمان نماینده اقلیت‌های ملی ( 10صرب، 4 رومانیایی، آشکالی، مصری، 3 بوسنیایی، 2 ترک و یک گورانی)هستند.
مهلت قانونی برای دستیابی به توافق بر سر مسئله کوزوو روبه اتمام است.پس از شکست طرح آنهیتساری در مورد ایالت صرب در اوایل سال جاری، زمان مذاکرات 120 روز دیگر تمدید شد.10 دسامبر(19 آذر) امسال این زمان به پایان می‌رسد.
در حالی که هیچ را ه حلی برای رهایی از بن بست موجود اندیشیده نشده است.به‌نظر نمی‌رسد نسبت به دور قبلی مذاکرات که در ژانویه 2006 آغاز شده بود، بین طرف‌های موجود توافقی به‌وجود آمده باشد. کوزوو چیزی کمتر از استقلال را نمی پذیرد اما طرف صرب حاضر به پذیرش هر چیزی جز استقلال کوزوو است.
از زمان دخالت ناتو در سال 1991، کوزوو تحت قیمومیت سازمان ملل اداره می شود.سازمان ملل از مارتی آنهیتساری رئیس جمهوری پیشین فنلاند خواسته بود که مذاکرات را ادامه دهد و به یک راه‌حل دست یابد.
طرح آهیتساری که در اوایل امسال ارائه شد، یک نوع استقلال را تجویز می‌کرد.این طرح به علت مخالفت روسیه در سازمان ملل، با شکست مواجه شد.روسیه متحد سنتی صربستان گفت درصورت نپذیرفتن این راه حل از سوی صربستان، این راه حل تأیید و تصویب نخواهد شد.
ایالات متحده با اعطای استقلال به کوزوو موافق است و خواهان یک قطعنامه پیش از موعد است.روسیه مخالف سرسخت این طرح است. برخی از تحلیلگران هنوز هم معتقدندکه این 2 کشور پیش از این بر سر مسائل پیچیده تری به توافق رسیده‌اند.
اتحادیه اروپا طبق معمول به 2 دسته تقسیم شده است. برخی از اعضای این اتحادیه با اعطای استقلال به کوزوو موافقند در حالی که عده‌ای دیگر نگران آنند که با مبادا اعطای استقلال به کوزوو رویه خطرناکی برای مسئله اقلیت های داخلی خود این کشورها ایجاد کند. هم اسلواکی و هم رومانی اقلیت‌های مجاری قابل ملاحظه‌ای در داخل دارند.
آلمان که نقش بسیار تأثیرگذاری در اتحادیه اروپا دارد، مخالف کنار کشیدن آمریکا و روسیه از صحنه است.هرچند برخی از تحلیلگران معتقدند مخالفت با ایالات متحده آخرین چیزی است که آلمان بدان می اندیشد.
کوزوو از انتظار خسته شده و منتظر یک راه حل است اما از آنجا که صرب‌ها امکان کمی برای مانور دادن دارند، ترجیح می‌دهند تاآنجا که می‌شود، حتی اگر امکان باشد به‌طور نامحدود، موضوع را به تأخیر اندازند.
چند هفته پیش کوزوو نگران آن بود که مبادا آمریکا نیز این راهکار را برگزیند.وزارت امور خارجه آمریکا تبلیغات رسانه‌ها مبنی بر پذیرش وضع موجود و به تعویق انداختن مسئله کوزوو تا سال 2020 در ازای اعطای کمک‌های اقتصادی گسترده را بی اساس شمرد.
برخی معتقدند به تأخیر انداختن مسائل همین الان هم شرایط را دشوار کرده است. وتون سوروی وزیر غیر رسمی امور خارجه کوزوو می گوید اگر دستیابی به یک راه حل، به دراز کشیده نمی شد، کوزوو عامل ایجاد تنش در روابط روسیه و ایالات متحده نمی‌شد وبین چک و ایالات متحده بر سر مسئله رادار اختلاف به‌وجود نمی‌آمد.
تحلیلگران معتقدند حکومت بوش می‌بایست خیلی بیشتر از سال 2002 از خود واکنش نشان می‌داد.
تحلیلگران می گویند: روسیه در حال حاضر از مسئله کوزوو برای احیای دوران ابر قدرتی خویش سود می جوید.
آنها همچنین می گویند روسیه قصد دارد اتفاقی را که در سال 1999 افتاد و این کشور نتوانست مانع بمباران صربستان از سوی نیروهای ناتو شود جبران کند.
مرزبندی مجدد در منطقه بالکان بدترین گزینه ممکن است.مقدونیه کشور همسایه صربستان که یک چهارم جمعیتش را آلبانیائی تبارها تشکیل داده‌اند و درسال 2001 یک درگیری محدود قومی را شاهد بوده است، اولین کشوری است که از این رویکرد آسیب خواهد دید.
دنکو مالسکی سفیر پیشین روسیه در ایالات متحده می‌گوید: همان‌طور که تجربه ثابت کرده، هر مرزبندی جدیدی منطقه یک منازعه جدید در آینده است.
اگر شناسایی حق استقلال برای کوزوو در شورای امنیت سازمان ملل از سوی روسیه وتو شود، کوزوو می کوشد بعد از تاریخ 10 دسامبر به‌طور یک جانبه استقلال را اعلام کند.
کوزوو امیدوار است کشورها به‌طور انفرادی این استقلال را به رسمیت بشناسند و آمریکا از این رویه پیروی کند. هر چند ایالات متحده حامی قدرتمند کوزوو است امانسبت به هر گونه اقدام یکجانبه به کوزوو هشدار داده است.
بین رهبران کوزوو نیز هیچ‌گونه اجماعی در رابطه با این مسئله وجود ندارد.گروهی فشار می‌آورند که پس از تاریخ فوق می‌بایست به‌طور یکجانبه اعلام استقلال شود در حالی‌که عده ای دیگر معتقدند نباید عجله کرد.
گروه دوم معتقدند هر گونه اقدام یکجانبه باعث انزوای کوزوو و به تعویق افتادن استقلال رسمی آن خواهد شد.
با توجه به اینکه در بخش شمالی ایالات کوزوو، جمعیت قابل توجهی صرب زندگی می‌کنند، هر اتفاقی که برای کوزوو بیافتد در سرنوشت صرب های ساکن شمال کوزوو تأثیر خواهد داشت.
درصورتی‌که پارلمان کوزوو اعلام استقلال کند (هر چند برخی می گویند مقدمات کار فراهم شده) صرب‌های شمال ادعای تجزیه‌طلبی خواهند کردومرزبندی جدیدی به‌وجود خواهد آمد.
در این صورت، ایالات متحده و روسیه در 2جبهه روبه‌روی یکدیگر خواهند ایستاد. چنین اتفاقی احتمالاً برای اتحادیه اروپا یک کابوس وحشتناک خواهد بود.
همگان معتقدند که توسل به خشونت برای صربستان و کوزوو، باعث از دست دادن حمایت و موقعیت هر 2طرف در مذاکرات خواهد شد. این بدترین اتفاق موجود خواهد بود.طولانی شدن تنش و بن بست باعث شعله ور شدن بشکه باروت خواهد شد.
در چند ماه گذشته چند پلیس مقدونی هم مرز با کوزوو، کشته شده‌اند.
www.worldpress.org
11نوامبر