دیگر باید منتظر روزهایی باشیم که گیم تبدیل به بخشی از زندگی انسان‌ها بشود، البته در حال حاضر هم این اتفاق برای برخی از انسان‌ها افتاده است.
هرچه تکنولوژی خصوصا بخش‌های مربوط به خلق یک بازی توسعه پیدا می‌کند، کاربران درک و روابط احساسی پیچیده‌ای با بازی برقرار می‌کنند. سوالی که در این جا مطرح می‌شود این است که اصلا می‌توان با یک بازی رابطه احساسی برقرار کرد؟
آشنایی با توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدیویی- کامپیوتری/ فستیوال ای‌تری ۲۰۱۶ | اوج هیجان با نمایش بازی‌هایی ویدیویی جدید/ آشنایی با ناشرین جهانی بازی‌های ویدیویی- کامپیوتری/ فستیوال بازی‌های ویدیویی | ای‌تری ۲۰۱۶ | حرف‌هایی درباره یک کنفرانس
خب در پاسخ باید جواب داد؛ بله می‌توان به این دلیل که بسیاری از روانشناسان اروپایی و آمریکایی در مقاله‌های متعددی اظهار کرده‌اند که بازی کامپیوتری تاثیرات جانبی بسیاری بر روی افراد می‌گذارد. اما نباید اشتباه برداشت شود، این تاثیرات تماما مخرب نمی‌باشد حتی اثرات مثبتی هم در دیده روانشناسان به چشم می‌خورد.
درباره اثرات منفی گیم‌ها با وجود مقالات متعدد از سوی روانشناسان مبنی بر به وجود آمدن عصبانیت و خشن شدن افراد هنوز نظریه منطقی و ثابت شده‌ای برای اثبات این قضیه وجود ندارد.
برای جلوگیری از به وجود آمدن انحراف در ذهن جوانان بعضی از دولت‌ها از ورود بسیاری از بازی‌ها جلوگیری می‌کنند. اما این روش جلوگیری اصلا فایده‌ای هم دارد؟ بسیاری از کشورهای توسعه دهنده بازی وقتی بازی‌ای را طراحی می‌کنند درجه سنی مخصوص آن بازی را هم برای ساخته خود انتخاب می‌کنند. حال باید توجه کرد که روند انتخاب درجه سنی بازی با چه معیار‌هایی انتخاب می‌شود.
- خشونت در بازی‌های ویدیویی به چه معنا است؟
در کشور ما فکر می‌کنند فقط به دلایل بالا بودن خشونت این درجه سنی اعمال می‌شود، اما باید اظهار کرد که فقط این عامل نیست بلکه عواملی همچون درک بازی، روند بازی، تم و محیط طراحی شده درون بازی و ... از معیارهای مهم برای انتخاب درجه سنی برای یک بازی است.
برای اینکه به درستی متوجه شوید فرض کنید یک بازی ویديويي مانند بلاد بورن یا یکی از بازی‌های همتای آن با توجه به این اینکه در جه سنی بازی بالا 18 سال است را مقابل یک فرد 14 یا 15 ساله قرار بدهید و از او بخواهید تا این بازی را به اتمام برساند. خب طبیعی است آن نوجوان 14 یا 15 ساله بعد از یک ساعت بازی از بازی بلاد بورن نابود می‌شود به این دلیل که روند طراحی بازی به طور کلی طوری خلق شده تا نیاز به خلاقیت، هوش و صبر زیادی داشته باشد و کاملا منطقی می‌رسد که افرادی که سن مجاز برای این بازی را نداشته باشند توانایی بازی کردن آن را هم ندارند.
طبیعتا وقتی فردی نتواند بر پایه سنی خود بازی‌ای را انتخاب کند و نتواند آن بازی را به اتمام برساند یا اینکه در روند بازی دچار شکست‌های متعدد شود حس خشونت و عصبانیت زودگذری در او به وجود می‌آید. این عصبانیت و خشونت همان حسی است اکثر روانشناسان بر آن باور دارند.
در حالت کلی یکی از اصول اصلی بازی کردن و انتخاب یک گیم مناسب توجه به رنده سنی آن می‌باشد که صد البته در ایران به مهم توجه نمی‌شود.
شوربختانه در کشور ما صدا و سیما همیشه با برسی‌های غلط و کاملا ساده به نقد بازی‌های ویدویی می‌پردازد و از اثرات منفی آن سخن به میان می‌آورند. این دوستان بر این باورند کلا هر بازی ای که توسط بیگانگان غربی و اروپایی طراحی می‌شود برای از بین بردن کودکان معصوم این مرز و بوم است. این دوستان هر از گاهی در شبکه خبر هوس می‌کنند با دیدهای نقادانه خود به دنیا فوق تخصصی گیم حمله کرده و با تبلیغ‌ها بد و هدف دارد سعی در بد جلوه نشان دادند این دنیا شیرین دارند.
دوستان باید توجه کنند تا وقتی که والدین به درجه سنی بازی توجه کنند هیچ‌گونه مشکلی برای افراد به وجود نمی‌آید.
برای خلاصه کردن مطالب به بعضی از اثرات مخرب بازی‌های ویدویی اشاره می کنیم با این نکته که در بسیاری از آن‌ها هنوز مدرک منطقی‌ای وجود ندارد؛
1.اگر در انتخاب بازی‌های ویدویی به درجه سنی آن توجه نشود می‌تواند در فرد حس عصبانیت و خشونت زودگذری را به منظور عدم توانایی برای انجام بازی به وجود آورد.
2. وقت گداشتن زیاد بر روی گیم‌ها می تواند باعث هدر رفتن زمان اشخاص شود که این ربطی به سن و سال ندارد.
3. هدر دادن پول برای خرید افراطی بازی‌های ویدیویی
4. در گیر شدن ذهن بعضی از افراد برای انجام دادن بازی خاصی که به آن علاقه‌مند هستند.
5. برقراری ارتباط پیچده احساسی با بازی و عدم درک دنیا واقعی
نکات گفته شده بالا را می‌توان مهمترین اثرات مخرب بازی‌های ویدیویی دانست که این اثرات شاید در بسیاری از افراد دیده نشود. با استفاده از فرهنگ سازی دقیق می‌توان به نتیجه رسید دنیا گیم چقدر زیبا است.