به گزارش همشهري از هاليوود ريپورتر، 2فيلم اول از سه‌گانه مهم و تأثيرگذار فرانسيس فورد كوپولا در شب پاياني ترايبكا روي پرده رفت و سپس رابرت دنيرو در مقام بنيانگذار ترايبكا و بازيگر پدرخوانده همراه با آل پاچينو، دايان كيتن، رابرت دووال، جيمز كان، تاليا شاير و خود كوپولا براي مرور خاطره‌ها روي صحنه آمدند. اين برنامه به مناسبت چهل و پنجمين سال اكران پدرخوانده اول برگزار و با استقبال بسيار خوب حاضران در راديوسيتي ميوزيك هال مواجه شد.
اجراي نشست ستاره‌هاي پدرخوانده را تيلر هكفورد، كارگردان بازنشسته سينما بر عهده داشت كه بيشتر با «وكيل مدافع شيطان» شناخته مي‌شود. هر چند در اين برنامه جاي خالي مارلون براندو به‌شدت احساس مي‌شد اما از آنجا كه بحث بيشتر روي پدرخوانده اول متمركز بود، دنيرو هم تقريبا سكوت اختيار كرد و كمتر حرف زد. او كه فقط در فيلم دوم بازي كرده است، رشته صحبت را به‌دست كوپولا داد و خودش به تماشا نشست.
كارگردان پدرخوانده به چند خاطره پيش از آغاز كار اشاره كرد؛ اينكه پس از رد پيشنهاد او از سوي براندو براي بازي در «مكالمه»، براي پدرخوانده دوباره سراغ بازيگر بدقلق رفت و اين بار موفق شد. انتخاب پاچينو ديگر بحث جدي و طولاني حاضران روي صحنه بود كه همه را به‌وجود آورد. ظاهرا مديران استوديو پارامونت ابتدا رابرت ردفورد را درنظر داشتند و معتقد بودند قد پاچينو براي ايفاي يكي از نقش‌هاي اصلي بيش از اندازه كوتاه است!
هر چند پاچينو پس از حدود 10بار تست‌دادن سرانجام موفق شد نقش مايكل كورلئونه را از آن خود كند. كوپولا هم كه خنده عوامل فيلم را به بازي بازيگر محبوب خود ديده بود، تصميم گرفت كار فيلمبرداري را با صحنه تاريخي رستوران آغاز و مديران پارامونت را براي پذيرفتن پاچينو متقاعد كند. اين ترفند جواب داد و پاچينو اندكي بعد برخي از جدي‌ترين مخالفان خود را از سر صحنه اخراج كرد تا كارها مطابق ميل خودش پيش برود.
نخستين پدرخوانده كه با بودجه 6تا 7ميليون دلار توليد شده بود، سال 1972به نمايش درآمد و در اكران جهاني حدود 250ميليون دلار فروخت. فيلم از 7نامزدي در جوايز گلدن گلوب 5جايزه به‌دست آورد كه تا سال‌جاري ميلادي يك ركورد بود. پدرخوانده در 11رشته نامزد كسب جايزه از چهل و پنجمين دوره اسكار شد و فقط در 3رشته بهترين بازيگر مرد، بهترين فيلمنامه اقتباسي و بهترين بازيگر مرد اسكار برد؛ گرچه براندو براي گرفتن جايزه خود در مراسم حاضر نشد و يك دختر سرخپوست را به نمايندگي خود روي صحنه فرستاد تا اين كار براي هميشه در تاريخ اسكار ثبت شود.