به گزارش مهر، سال فوتبال ۹۵ - ۹۶ هم تمام شد و به تاریخ پیوست و نکات آماری بسیاری از آن باقی ماند اما صرف نظر از ریاضیات و آمار و احتمالات یک اتفاق ویژه در آن به چشم می‌خورد که معمول سال‌های اخیر فوتبال ایران نبوده است.
ابراهیم صادقی بازیکن کهنه کار تیم سایپا که از سال ۱۳۷۹ به سایپا پیوسته بود بالاخره روز پنج شنبه و در روز پایانی لیگ شانزدهم فوتبال را کنار گذاشت و از جمع نارنجی پوشان در حالی جدا شد که این تیم با گل دقیقه ۹۴ رضا جعفری حکم بقا در لیگ برتر را گرفت.
او در حالی وسط جشن ماندگاری سایپا روی دوش بازیکنان چهار گوشه زمین را بوسید که قریب به ۱۸ سال به پیراهن سایپا وفادار ماند.
ابراهیم صادقی که یک بار با مربیگری علی دایی در سال ۱۳۸۶ قهرمان ایران هم شده بود، حتی در سال ۲۰۰۷ جزو بیست و یک نامزد برترین بازیکن قاره آسیا هم انتخاب شد. او اما همیشه در سایپا ماند تا ارزش و احترام و وفاداری را به بازیکنان جوان نشان بدهد.
باشگاه سایپا که پیش از این از ابراهیم صادقی تقدیر هم کرده بود، شاید باید جشن و یا بازی خاصی را به مناسبت این بازیکن وفادار برای خداحافظی وی بگیرد تا دیگر بازیکنان این تیم هم بدانند که در صورت ماندگاری صاحب ارج و قرب ویژه ای خواهند بود.
خداحافظی ابراهیم صادقی در حالی که این روزها اکثر بازیکنان به سادگی و هر ساله از تیمی به تیم دیگر می روند تا پول بیشتری به دست آورند پس از ۱۸ سال باید یک الگوی مناسب باشد برای قراردادهای یک ساله و ماجراجویی‌های پی در پی بازیکنان از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب.
شاید سایپا از این بازیکن در ردای مربیگری استفاده کند و صادقی همچنان ردای نارنجی را برتن داشته باشد. به هر حال خداحافظ آقای نارنجی. بازی تو در کنار وفاداریت از یادها نخواهد رفت.