«سال 1980معلم در مدرسه به ما گفت: جهان و زندگي خود را در سال 2000ميلادي تجسم كنيد. تصميم گرفتم تا 31سالگي به برلين شرقي، مسكو، پكن و ايران (پارس) سفر كرده باشم و بتوانم در ژاپن زندگي كنم. تا سال 2017موفقيت چنداني نداشتم، آن زمان ورود به ژاپن براي خارجي‌ها مشكل بود. جنگ سرد شهرهايي همچون برلين شرقي، مسكو و پكن را براي گردشگران به انتخاب‌هاي سخت تبديل كرده و ايران نيز مورد تجاوز نظامي عراق قرار گرفته‌بود.
در نهايت توانستم از ايران (پارس) به كمك آژانس‌هاي گردشگري ديدن كنم. دهه‌ها اشتياق براي ديدار يكي از گهواره‌هاي تمدن باعث شد خود را از آخرين اتفاقات جاري اين منطقه به روز كنم؛ اگرچه با تعصب‌هاي فرهنگي‌اي كه به رسانه‌ها نفوذ كرده، كار مشكلي بود. ايران انقلابي را تجربه كرده بود كه توسط مسلمانان و نه مسيحيان به وقوع پيوسته؛ بنابراين از آنها به‌عنوان دشمن ياد مي‌شد. اين انقلاب 38سال پيش رخ داد و سفر به ايران يك سفر آگاه‌كننده بود. ايران تمدني قديمي‌تر از يونان داشته است. در ايران برخلاف كشورهاي همسايه‌اش كه برخي، متحدان ما شناخته مي‌شوند، از سوءاستفاده از زنان، اذيت و آزار اقليت‌ها و سركوب چيزي نيافتم.
پيش از سفر، واكنش‌ها به سفر من «واي، چه مقصد شگفت‌انگيزي» و «چرا مي‌خواهي به چنين مكان خطرناكي بروي؟» بود. به يقين تبليغات يكي، دو دهه گذشته ديدگاه بسياري از استراليايي‌ها را نسبت به اين كشور تخريب كرده است. هيچ‌يك از تروريست‌هايي كه در واقعه 11سپتامبر 2001نقش داشتند ايراني نبودند و به‌عنوان يك كشور شيعي ايران هرگز از داعش حمايت نكرده است. درحالي‌كه از ديدگاه داعش، شيعه يك فرقه انحرافي است. من در آوريل سال 2017در ايران بسيار امن‌تر از فرانسه بودم؛ درحالي‌كه بعد از چند دهه تحريم‌هاي اقتصادي و 8سال جنگ عراق عليه ايران با حمايت غرب، ايران با مشكلات داخلي زيادي از قبيل خشكسالي و كمبود آب مواجه است و بايد آنها را حل كند. همچنين شرايطي كه در عراق و سوريه اتفاق مي‌افتد، بايد از نظر رواني بر اين كشور تأثيرگذار باشد. ايران به دوران پيش از اسلام خود نيز مفتخر است و اماكن تاريخي و همچنين مكان‌هاي مرتبط با اقليت‌ها مانند ارمني‌ها، يهودي‌ها، قبايل صحراگرد و زرتشتيان را حفظ كرده است.
براساس مشاهدات من، همه افراد مي‌توانند مناسك مذهبي خود را كه توسط قانون مورد حمايت قرار گرفته است، انجام دهند. ايران به‌طور شگفت‌انگيزي داراي فرهنگي غني است. مردم اين كشور بسيار صميمي و در مورد گردشگران كنجكاو هستند. حالا احساس مي‌كنم مردم ايران متناسب با تمدني هستند كه معرفي مي‌شوند؛ نه آن چيزي كه در مورد آنها تبليغ شده است. مي‌توانم از خوبي‌هاي آنها يك كتاب بزرگ تأليف كنم. از هر فردي كه قصد دارد از مقصدي با مكان‌هاي تاريخي، بازار خريد جذاب، مردم مهمان‌دوست، فرهنگ غني و مناظر فوق العاده ديدن كند، مي‌خواهم به ايران سفر كند.»