براساس گزارش CNN، گروهي از دانشمندان از موزه كانتربري نيوزيلند نشان دادند با استفاده از تصاوير ماهوارهاي با وضوح بالا ميتوان پرندگان الباتروس، گونهاي از مرغان دريايي را مشاهده و شمارش كرد.
الباتروسها، پرندگان دريايي بزرگ و اغلب سفيدرنگ با عرض بالي درحدود 3.5 متر يكي از گروههاي درحال انقراض از پرندگان در جهان به شمار ميروند. مطالعه روي اين پرندگان دشوار است زيرا معمولا در جزاير دورافتاده و خالي از سكنه يا غيرقابل دسترس زاد و ولد ميكنند.
اين اولينباري است كه از ماهوارهها براي سرشماري پرندگان از فضا استفاده شدهاست. مطالعات پيشين روي ديگر حيوانات نشان دادهبود اين شيوه چندان نميتواند عملي باشد اما در مطالعه جديد دانشمندان توانستند با كمك تصاوير ماهوارهاي جمعيت كل گونه الباتروسهاي شمالي را در يك فصل جفتگيري شمارش كنند. سرشماري يك گونه يكي از كليديترين راهكارها براي محافظت از گونهها به شمار ميرود.
محققان توانستند با كمك گرفتن از تصاوير ماهواره WorldView-3 كه ميتواند اجسامي به كوچكي 30 سانتيمتر را به خوبي مشاهده كند، الباتروسها را سرشماري كنند. در اين تصاوير پرندگان به شكل نقاط سفيد كوچك مشاهده ميشوند. دانشمندان ميگويند از آنجايي كه الباتروسها در كنار پرندگان ديگري زاد و ولد نميكنند و معمولا هيچ پرنده بزرگ و سفيد ديگري نيز در زيستگاههاي اين پرندگان حضور ندارد، مطمئن هستند كه پرندگان درون تصاوير الباتروس هستند.
همچنين اين احتمال وجود دارد كه سنگها به اشتباه به عنوان پرنده سرشماري شوند، اما الباتروسها معمولا در فضاهاي مسطح و سرسبز زندگي ميكنند نه جزيرههاي سنگي و صخرهاي. محققان براي آزمودن دقت اين تكنيك تعداد دقيق الباتروسها را در جورجياي جنوبي، جزيرهاي دورافتاده در جنوب آرژانتين شمارش كردند و دريافتند شمارش ماهوارهاي شباهت بسيار زيادي به سرشماري دارد كه محققان در تحقيقهاي پيشين به صورت دستي و از روي زمين انجام داده بودند.
محققان همچنين از اين تكنيك براي سرشماري الباتروسهاي جزاير چاتام در نيوزيلند استفاده كردند. جمعيت جديد اين پرندگان به دليل دوري و دورازدسترس بودن اين جزاير نامشخص بود.
از ميان 22 گونه از الباتروسهايي كه توسط اتحاديه بينالمللي محافظت از طبيعت شناسايي شدهاست،10 گونه در معرض انقراض قرار گرفتهاند و ديگر گونهها نيز در گروههاي آسيبپذير يا نزديك به انقراض قرار دارند.
سرشماري پرندگان به شيوههاي سنتي ميتواند فرايندي زمانگير و دشوار باشد، اين شيوه معمولا به صورت حضوري در محل سكونت پرندگان و يا با كمك هواپيماهاي كوچك انجام ميگيرد كه در هر دو مورد شرايط جوي بايد مناسب باشد. در حاليكه ماهوارهها تنها زماني كه هوا خوب باشد عكسبرداري ميكنند تا تصاويري واضح ثبت كنند.
به گفته محققان اكنون از اين تكنيك ميتوان براي سرشماري هرنوع پرنده بزرگي، مانند فلامينگوها، پليكانها،قو و غازها استفاده كرد. اين فناوري همچنين براي سرشماري پستانداران بزرگ مانند خرسهاي قطبي و كلهاي يالدار كاربردي خواهد بود،از اين رو محققان آن را ابزاري ارزشمند ميدانند كه ميتواند در لحظه از وضعيت گونههاي در معرض انقراض اطلاعاتي جديد در اختيار آنها قرار دهد.