نيازي به توضيح نيست كه كندن بوتهها و سبزيها، مانند بريدن يا سوزاندن درختان، سبب فرسايش خاك، ايجاد سيل و وارد شدن آسيب به منابع آب ميشود. همچنين بديهي است كه اشخاص حق ندارند از منابع عمومي براي نفع شخصي استفاده كنند. اما جاي شگفتي است كه افراد سودجو، بيهيچ مجوزي هر سال هزاران تُن گياه كوهي را از كوهها و دشتها برداشت ميكنند و با خيال آسوده در فروشگاهها يا در كنار جاده و خيابان به فروش ميرسانند.
اگرچه بهنظر ميرسد كه يك خلأ قانوني هم در اين ميان وجود دارد و به جز براي منطقههاي حفاظت شده (مادههاي8و11آييننامه اجرايي قانون حفاظت و بهسازي محيطزيست) و براي بوتهها و خارهاي بياباني و كويري (ماده 43قانون بهرهبرداري جنگلها و مراتع) قانون دقيقي در مورد چيدن سبزيهاي كوه و صحرا وجود ندارد، اما سازمان جنگلها و مراتع حسب وظيفه ذاتي خود ميتواند و بايد از برداشت خودسرانه گياهان كوه و دشت جلوگيري كند. چنانكه در اسفندماه گذشته، اداره كل منابع طبيعي استان چهارمحال و بختياري اعلام كرد كه چيدن هرگونه بوته دارويي، خوراكي و صنعتي در مراتع اين استان ممنوع است. همچنين شهرداريها ميتوانند فروش اينگونه گياهان را در واحدهاي صنفي و ديگر نقاط شهري ممنوع كنند.
مردم نيز بايد بدانند كه با خريد سبزيهاي خودرو به تخريب سرزمين كمك ميكنند و در عين حال بايد توجه داشته باشند كه بسياري از گفتهها درباره خواص اين گياهان، نادرست يا آميخته با خرافات است و حتي بعضي از اين گياهان خودرو، سمي يا بيماريزا هستند.