براساس گزارش ساينس الرت، اين پل كه به پل ماژلاني شهرت دارد، جرياني عظيم از گازهاي طبيعي است كه در وسعتي برابر 75 هزار سال نوري ميان دو كهكشان همسايه زمين، ابرهاي ماژلاني بزرگ و كوچك، امتداد يافته‌است. اگرچه دانشمندان پيش‌بيني كرده‌بودند كه چنين پلي وجود دارد، اما اين اولين‌باري است كه موفق به رصد ميدان مغناطيسي آن شده‌اند، كشفي كه مي‌تواند به درك چگونگي شكل‌گيري اين پل‌هاي عظيم كمك كند.
نزديك‌ترين همسايگان كهكشاني زمين،ابرهاي ماژلاني كوچك و بزرگ، هريك 160 هزار و 200 هزار سال نوري از زمين فاصله دارند، و مي‌توان آنها را در آسمان جنوبي شب مشاهده كرد.
تا به امروز اطلاعات بسيار محدودي درباره ميدان مغناطيسي مرتبط با پل ميان دو كهكشان در دست بود اما محققان دانشگاه سيدني اكنون نشان داده‌اند كه اين ميدان مغناطيسي رصد شده يك ميليونيوم قدرت ميدان مغناطيسي محافظ زمين را دارد؛ اين اطلاعات مي‌تواند ديدگاهي جديد از چگونگي شكل‌گيري پل را در اختيار دانشمندان قرار دهد.
دو گزينه اصلي براي توضيح ميدان مغناطيسي اين است كه ميدان پس از ساخته شدن پل از دل آن متولد شده‌است و يا ناشي از كهكشان‌هاي كوتوله‌اي است كه در حين تشكيل پل با آن تركيب شده‌اند.
به گفته دانشمندان تمامي پديده‌هايي كه در فضا وجود دارند و مشاهده مي‌شود از خاصيت مغناطيسي برخوردارند و به اين دليل مطالعه روي آنها دشوار است كه مي‌توان آنها را تنها از روي تاثيرشان روي ديگر پديده‌هاي كيهاني مورد مطالعه قرار داد. در اين مورد، براي رديابي ميدان مغناطيسي پل ميان دو كهكشان از سيگنال‌هاي راديويي كهكشان‌هاي دورافتاده استفاده شده‌است.