به گزارش ایرنا، قرار است این ماشین پرنده تا سال ۲۰۲۰ میلادی که توکیو میزبان بازی‌های المپیک و پارالمپیک است، ساخته شده و مورد استفاده قرار گیرد.
این پروژه توسط شرکت "بلید رانر" از خودروسازان ژاپنی در دست اجرا است و این شرکت برای ساخت کوچک‌ترین خودرو پرنده جهان سرمایه‌ای در حدود ۳۷۵ هزار دلار اختصاص داده است.
این خودرو دارای سرنشین که "راننده آسمانی" نام دارد، دارای 2.9 متر طول و 1.3 متر عرض است و از آن با عنوان پروژه "کارتیو ایتار" نیز یاد می‌شود.
فیلم ویدئویی که در ژاپن در این باره تهیه و در سایت‌های خبری این کشور منتشر شده است نشان می‌دهد که این خودرو با سه چرخ، یک موتو و چهار "روتور" در حال حرکت دادن بال‌های خود می‌باشد.
این خودرو پس از آزمایش بال‌ها و ملخ‌هایش، درهایش را بسته و به پرواز در می‌آید و در نخستین ماموریت چشمگیر خود مشعل بازی‌های المپیک را در ورزشگاه توکیو روشن خواهد کرد.
خودرو پرنده ژاپن در حین پرواز می‌تواند سرعتی معادل ۱۰۰ کیلومتر در ساعت داشته و تا فاصله 10 متری زمین پایین بیاید و هنگام فرود نیز ممکن است سرعتی برابر ۱۵۰ کیلومتر برخوردار باشد.
همچنین اعلام شده که این خودرو قادر خواهد بود بدون نیاز به باند پرواز هم بر فراز آسمان و هم بر روی زمین، به صورت عمودی و در مسیر جاده‌های عمومی شهر حرکت کند.
چندین موسسه دیگر در سرمایه‌گذاری در این طرح شرکت کرده‌اند و گروهی از بهترین مهندسان و طراحان برنامه‌های هوا و فضا و خودروسازی ژاپن ساخت آن را بر عهده دارند و انتظار می‌رود کار ساخت خودرو تا پایان سال ۲۰۱۸ میلادی خاتمه یابد.
شرکت خودروسازی تویوتا ژاپن نیز سه سال پیش از ساخت نوعی ماشین پرنده خبر داده بود که تاکنون تولیدات این شرکت روانه بازار نشده است.
ایده ساخت خودروهای پرنده با قابلیت‌های ویژه از اوایل قرن نوزدهم میلادی توسط "ژول ورن" نویسنده مشهور داستان‌های علمی تخیلی، شکل گرفت که یک وسیله نقلیه زمینی - هوایی - دریایی بود.
از دیگر شرکت‌های خودروساز در دنیا که دست به تولید چنین خودروهایی زده‌اند می‌توان به شرکت اروموبایل (AeroMobil) در اسلواکی که یک نمونه آزمایشی ماشین پرنده با بال (stowable) را در سال ۲۰۱۴ ابداع کرد و شرکت ترافوگیا (Terrafugia) که هدف آن تکمیل خودرو پرنده مدل TF-X تا سال ۲۰۱۸ است نام برد.
شرکت حمل‌ونقل هوایی لیلیم (Lilium Aviation) در آلمان هم امیدوار به راه‌اندازی یک ماشین پرنده سبک و جمع‌وجور با یک موتور الکتریکی و یک سیستم خلبانی به کمک کامپیوتر در ۲ سال آینده است.