اگر فکر می‌کنید که با رأی ندادن گام بزرگی در فلان راستا برمی‌دارید بدانید که اصلا هم اینطور نیست.
2- هل ندهيد. يكي از ويژگي‌هاي بارز ما ايرانيان اين است كه در جمع‌هاي بالاي 3 نفر شروع به هل‌دادن همديگر مي‌كنيم. بياييد در صف رأي همديگر را هل ندهيم و با اين كار به حفظ محيط‌زيست كمك كنيم.
3- رأي‌تان را به زبان فارسي و با خط خوش بنويسيد. آن بنده خدايي كه رأي‌ها را مي‌خواند مثل مسئول پذيرش داروخانه نيست كه از روي 3 تا خط موربي كه دكتر در دفترچه بيمه مي‌كشد، برايتان يك كيسه قرص و آمپول رديف كند. البته نيازي به شكسته نستعليق و نسخ و كوفي هم نيست. بروز استعدادهاي هنري‌تان را به زمان ديگري موكول كنيد.
4- هنگام نوشتن رأي، نامزد مورد نظرتان را به‌وضوح مشخص كنيد؛ مثلا بعضي افراد روي برگه رأي مي‌نويسند «خودم». خب، دوست عزيز شما به‌خودتان مي‌گوييد خودم، بقيه كه به شما نمي‌گويند خودم. لااقل اسم‌تان را بنويسيد كه مشخص بشود كدام دانشمند فرهيخته‌اي به‌خودش رأي داده است. حيف نيست كه با يك بي‌دقتي مختصر يكي از رأي‌هايتان را بسوزانيد؟
5- خلاقيت‌تان را غلاف كنيد. ديده شده است كه برخي افراد روي برگه رأيشان مي‌نويسند «جومونگ». اين افراد از آنهايي كه به‌خودشان رأي مي‌دهند هم خلاق‌ترند. اما در رأي‌دادن خلاقيت كافي نيست. شايد باورتان نشود اما خلاقيت در اين مورد حتي لازم هم نيست. همانطور كه مستحضريد يك غيرايراني نمي‌تواند رئيس‌جمهور اين كشور شود. طرفداران جومونگ مي‌توانند به مشابه ايراني ايشان، مثلا «جمشيد هاشم‌پور» رأي بدهند.
6- در ساعات اوليه، براي رأي‌دادن اقدام كنيد. كساني كه رأي‌دادن خود را به ساعات پاياني موكول مي‌كنند از 2حال خارج نيستند. يا خسته‌اند و يا هنوز تصميم نگرفته‌اند. اگر خسته‌ايد كه خسته نباشيد اما اگر بعد از اين همه مناظره و برنامه تبليغاتي هنوز تصميم نگرفته‌ايد، خودتان را بيشتر از اين اذيت نكنيد. حيف است كه سلول‌‌هاي خاكستري مغزتان را براي مسائل كوچكي مثل آينده مملكت و فرداي فرزندانتان مصرف كنيد. با خيال راحت برويد به همان جناب جومونگ رأي بدهيد و خانواده‌اي را از نگراني برهانيد.
7- بعد از رأي‌دادن، انگشت جوهري‌تان را به در و ديوار نماليد. اگر دستمال كاغذي همراهتان نيست دست‌تان را فوت كنيد تا جوهرش خشك شود و بعدا سر فرصت به شست‌وشوي آن مبادرت ورزيد.