پس از یك دهه فعالیت، موسسه نخست به «مركز نشر میراث مكتوب» و سپس در سال 1384 ش با دریافت مجوز چهار گروه پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، به «مركز پژوهشی میراث مكتوب» تغییر نام داد و علاوه بر كار نشر به كار پژوهشی نیز رو آورد.
میراث مكتوب منشورات خود را در چند عنوان اصلی و بر اساس موضوع منتشر می كند. در حوزه متون كهن، منشورات مركز به 16 موضوع اصلی تقسیم می‌شود، از جمله زبان و ادبیات فارسی، علوم و معارف اسلامی، علوم و فنون، تاریخ و جغرافیا، متن شناسی، فهرست نسخه‌های خطی، نسخه برگردان، رسائل، ارج نامه‌ها، همایش‌ها و نكوداشت‌ها و ...
در مجموع، منشورات مركز تا كنون به 280 عنوان (326 مجلد) رسیده است. بخش اصلی این آثار به متون فارسی اختصاص دارد.
بسیاری از این متون كه در سلسله‌ای غیر از زبان و ادبیات فارسی نیز منتشر شده‌اند، به عنوان یك متن كهن فارسی نیز دارای اهمیت بسیارند.
شماری از متون كهن و مهم فارسی كه میراث مكتوب منتشر كرده می‌توان به آثار زیر اشاره كرد (به ترتیب تاریخ متون): بخشی از تفسیری كهن به فارسی به تصحیح مرتضی آیتالله زاده شیرازی (احتمالاً از قرن چهارم)، تاج التراجم شاهفور اسفراینی به تصحیح نجیب مایل هروی و علی اكبر الهی خراسانی (قرن پنجم)، زادالمسافر ناصرخسرو به تصحیح محمد عمادی حائری (قرن پنجم)، علینامه از سراینده ای متخلص به ربیع به تصحیح رضا بیات و ابوالفضل غلامی (قرن پنجم)، الابنیة عن حقائق الادویة اثرِ ابو منصور موفّق بن علی هروی (قرن پنجم- چاپ نسخهبرگردان)، شرح التعرف لمذهب التصوف اثرِ ابو ابراهیم اسماعیل بن محمد مستملی بخاری (قرن پنجم- نسخهبرگردان)، لطایف الامثال و طرایف الاقوال رشید وطواط به تصحیح حبیبه دانشآموز (قرن ششم)، دقائق التأویل و حقائق التنزیل ابوالمكارم حسنی به تصحیح جویا جهانبخش (قرن هفتم)، شرح نظم الدر صائن الدین تركه به تصحیح اکرم جودی(قرن هشتم)، جامع التواریخ رشیدالدین فضلالله همدانی به تصحیح محمد روشن (قرن هشتم)، مجموعۀ رشیدیه شامل کتابهای توضیحات رشیدی، مفتاحالتفاسیر، سلطانیه، لطایفالحقایق به تصحیح هاشم رجبزاده (قرن هشتم)، جواهرنامۀ نظامی به تصحیح ایرج افشار (قرن هشتم)، دیوان حافظ به کوشش بهروز ایمانی (کتابت 801 هـ. چاپ نسخهبرگردان)، هفت اورنگ جامی به تصحیح جابلقا دادعلیشاه و دیگران (قرن نهم).
از آثار مهم عربی كه میراث مكتوب منتشر كرده نیز باید این آثار را نام برد: کتاب الوحشیات اثرِ ابو تمام حبیب بن اوس طائی (قرن سوم- نسخهبرگردان)، دیوان خازن اثرِ ابومحمد عبدالله بن احمد خازن به تصحیح احمد مهدوی دامغانی (کتابت 481 هـ. چاپ نسخهبرگردان)، آثار الباقیة عن القرون الخالیة ابوریحان بیرونی به تصحیح پرویز اذكایی (قرن پنجم)، الجماهر فی الجواهر از ابوریحان بیرونی به تصحیح یوسف الهادی، الیمینی محمد بن عبدالجبار عتبی به تصحیح یوسف الهادی (قرن پنجم)، التعریف بطبقات الامم قاضی صاعد اندلسی به تصحیح غلامرضا جمشیدنژاد اول (قرن پنجم)، دیوان ابی بكر خوارزمی به تصحیح حامد صدقی (قرن پنجم)، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار محمد بن عبدالكریم شهرستانی به تصحیح محمدعلی آذرشب (قرن ششم)، مجموعه آثار امامیه (منتخباتی از عیون اخبارالرضا (ع)، امالی شیخ صدوق، صحیفة الرضا (ع) و ...) (قرن ششم- نسخهبرگردان)، خریدة القصر و جریدة العصر عمادالدین اصفهانی به تصحیح عدنان آل طعمه (قرن ششم)، لطائف الاعلام عبدالرزاق كاشانی به تصحیح مجید هادی زاده (قرن هشتم) و تقویم الایمان میر داماد به تصحیح علی اوجبی (قرن یازدهم).
جدای از این آثار ، میراث مكتوب مجموعه‌ای با عنوان «كارنامة دانشوران اسلام و ایران» به چاپ می‌رساند. در این مجموعه متون كهن به قصد استفادة جوانان یا كسانی كه دانش استفاده از اصل متون كهن را ندارند، تلخیص، ساده نویسی و بازنویسی می‌شود. از این سلسله کتابها تا كنون 110 جلد منتشر شده است.
میراث مكتوب همچنین سه نشریه منتشر می كند: آینه میراث كه دوفصلنامه است و هر شش ماه یكبار منتشر می‌شود. این نشریه از تابستان 1377 ش به طور مرتب منتشر شده و 56 شماره اصلی و 40 شماره ضمیمه از آن تا پایان سال 1393 به چاپ رسیده است.
این فصلنامه «ویژه کتابشناسی، نقد کتاب و اطلاع رسانی در حوزۀ متون» است.
دوره جدید آینه میراث از شماره بیست آغاز شده كه با تغییراتی در ظاهر و محتوای نشریه نیز همراه بوده است. آینه میراث از شماره 23 دارای درجه علمی ـ ترویجی و از شماره 50 دارای درجه علمی- پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است.
اکبر ایرانی از ابتدای شکل گیری این موسسه به عنوان مدیر آن فعالیت می‌کرد.