آن زمان، حزب محافظهكار به اندازه كافي درنظرسنجيها جلوتر از حزب كارگر بود تا خانم مي با خيال راحت از انحلال پارلمان و برگزاري انتخابات پيش از موعد سخن به ميان آورد. ترزا ميضمن انتقاد از عملكرد احزاب سياسي انگليس گفت كه براي «حضور قوي» در مذاكرات مربوط به خروج از اتحاديه اروپا، به يك پارلمان يكدست و حامي دولت نياز دارد. او «برگزيت» را بهانه برگزاري زودهنگام انتخابات قرار داد اما به اعتقاد بسياري، جايگاه ضعيف حزب كارگر او را وسوسه كرد تا فرصت را غنيمت شمرده و با اعلام انتخابات پيش از موعد، اكثريت مطلق 650كرسي پارلمان را از آن حزب خود كند.
پس از آن اما حزب كارگر به رهبري جرمي كوربين به شكل بيسابقهاي درنظرسنجيها پيشرفت كرده و فاصلهاش را با رقيب كم كرد. بسياري حضور جرمي كوربين در راس رهبري اين حزب را دليل اين وضعيت ميدانند. روزنامه فايننشال تايمز، چاپ لندن نگاهي داشته به سرگذشت كوربين در دنياي سياست و حزب كارگر؛ سرگذشتي كه اكنون او را در چند قدمي نخستوزيري قرار داده است.
جرمي كوربين هيچوقت انتظارش را نداشت كه به رهبري حزب كارگر برسد. 2سال پيش، در يكي از روزهاي گرم ارديبهشت لندن، در جمع كوچكي از نمايندگان پارلماني حزب كارگر موضوع انتخاب او بهعنوان رهبر حزب مطرح و نهايي شد. اين درست زماني بود كه اد ميليبند، بهخاطر عملكرد بسيار ضعيفش در انتخابات و شكست سنگين حزب كارگر، از سمتش بهعنوان رهبر حزب استعفا داده بود.
اينها نمايندگان جناح چپگراي حزب كارگر بودند و به سنت هميشه قصد داشتند براي خالي نبودن عريضه، فردي را براي جانشيني ميليبند به ديگر جناحهاي حزب معرفي كنند. كوربين آن زمان 66سال داشت و نام او پس از آنكه چندين نفر ديگر پيشنهاد اين نمايندگان را رد كرده بودند، مطرح شد. در ميان ناباوري، جرمي كوربين مواضعش را مطرح كرد و در حزب رأي آورد. اعضاي جديد حزب كارگر كه همه از جوانان بودند، رأيدهندگان اصلي به كوربين را تشكيل ميدادند.
اين روزها حتي نمايندگان حزب كارگر هم به او اعتماد و اعتقادي ندارند. بسياري از مخالفان او در حزب، انتخابات پيش رو را به صحنه «قتلعام» اعضاي حزب كارگر تشبيه كرده اند؛ انتخاباتي كه به اعتقاد آنها همين كرسيهاي فعلي را هم از چنگ حزب كارگر خارج خواهد كرد. نظرسنجيها اما چيز ديگري ميگويند. كوربين در يكماه گذشته توانسته نظر بسياري از مردم انگليس را جلب كند.
او با سخنرانيهاي غيررسمياش، با چهرهاي كه شبيه پدربزرگها ميماند و با انتشار مانيفستي كه وعده پول بيشتر به مردم ميدهد توانسته آراي بسياري را به سمت ايدههاي چپگرايانه خودش متمايل كند. گرايش رايدهندگان به تفكرات چپ، اتفاقي است كه طي 2سال اخير در برخي كشورهاي بزرگ غربي شاهد آن بوده ايم؛ برني سندرز در آمريكا، ژان لوك ملانشون در فرانسه و اكنون جرمي كوربين در انگليس.
- جوانان، حاميان اصلي كوربين
تعداد اعضاي حزب كارگر از زمان رهبري جرمي كوربين دوبرابر شده و به نيم ميليون نفر رسيده است. بيشتر اينها جوانان هستند. كوربين اكنون هواداراني دارد كه درصورت لزوم، طي چند دقيقه در شبكههاي اجتماعي موجي در حمايت از او به راه مياندازند.
جرمي كوربين در حالي با تصميم ترزاميبراي برگزاري پيش از موعد انتخابات همراهي كرد كه بيش از 20درصد درنظرسنجيها از او عقب بود. كوربين اما طي چند هفته، خيلي زود فاصلهاش را با خانم ميكم كرد.
او با انتشار مانيفستي وعده داده كه بسياري از شركتهاي عمومي را ملي كند؛ ازجمله شركت پست و راهآهن. كوربين همچنين قول داده ميلياردها دلار در حوزههاي بهداشت، آموزش و سلامت اجتماعي هزينه كند. اينها هزينههاي سنگيني را بر دوش دولت خواهد گذاشت اما كوربين اعلام كرده قصد دارد منابع لازم براي اين برنامهها را از افزايش ماليات ثروتمندان و شركتهاي بزرگ تأمين كند. او همچنين اعلام كرده بهدنبال افزايش حقوق كارگران و پايان دادن به سياستهاي رياضتي است.
كوربين با شعارهاي ضدرياضتي موفق شده هواداران زيادي بهخصوص در ميان جوانان براي خودش دستوپا كند. شخصيت او و البته وعدههاي انتخاباتياش براي جوانان انگليسي جذاب است. كوربين اواخر دهه 1980حتي تا مرز اخراج از حزب هم پيش رفت، چرا كه بيش از 500بار در پارلمان عليه دولت وقت كه از حزب كارگر بود رأي داد. سخنان و طرز لباس پوشيدنش مثل هيچيك از ديگر سياستمداران انگليسي نيست و همين او را متفاوت كرده است. حمايت جوانان از كوربين بزرگترين برگ برنده و در عين حال بزرگترين چالش پيش روي او است؛ چرا كه رايدهندگان جوان انگليسي اغلب در روز انتخابات پاي صندوقهاي رأي حاضر نميشوند.