ناصرمقدسي، قائم‌مقام سازمان جنگلها و رئيس شوراي‌عالي جنگل درباره اولويت‌هاي زيست‌محيطي دولت دوازدهم به همشهري مي‌گويد: مسئله مهمي كه در سياست‌هاي ابلاغي رهبر معظم انقلاب نيز مستتر است، ارزيابي توان و ميزان بارگذاري روي زيست‌بوم‌هاست كه بايد تعيين تكليف شود.
آنطور كه مقدسي مي‌گويد پراكندگي فعاليت دستگاه‌هاي متعدد نيز كه بدون سنجش ميزان توانايي زيست‌بوم‌ها دنبال مي‌شود، بايد مورد ارزيابي راهبردي قرار گيرد، چراكه زيست‌بوم‌هاي كشور تحت استرس و فشار متعدد دستگاه هستند.
وي ادامه مي‌دهد: جدي نگرفتن اين مسائل سبب شده وابستگي به منابع طبيعي بيش از توان زيستگاه باشد و سبب تخريب آنها شود. براي نمونه مي‌توان به زاگرس اشاره كرد كه بوميان ساكن در آن به‌دليل دسترسي نداشتن به سوخت مناسب، درختان را براي تهيه هيزم قطع مي‌كنند و يا در شمال كشور با مسائلي مانند نبود شغل و قاچاق چوب روبه‌رو هستيم.
قائم‌مقام سازمان جنگلها تأكيد مي‌كند: در كنار بحث آمايش سرزمين بايد براي گسترش فرهنگ حفظ محيط‌زيست نيز تلاش كرد و بستر لازم را براي فعاليت سازمان‌هاي مردم نهاد ايجاد كرد.
- اقدام و عمل
در كنار اولويت‌هاي تازه‌اي كه دولت بايد در پيش بگيرد، كارشناسان توصيه مي‌كنند، مديران بايد به وعده‌هايي كه تاكنون داده‌اند، عمل كنند.
دكتر محمدرضامروي مهاجر، استاد دانشكده منابع طبيعي دانشگاه تهران در اين باره به همشهري مي‌گويد: تلاش براي نجات درياچه اروميه، مقابله با ريزگردها و اجرايي‌كردن طرح تنفس جنگل برخي مسائل است كه بايد جزو اولويت‌هاي دولت باشد.
آنطور كه او مي‌گويد، براي حل و فصل مسائل زيست‌محيطي اقداماتي كه انجام شده و يا قرار است بشود بايد عملي و مؤثر باشد، زيرا عملكرد مقطعي مشكلات را بيشتر مي‌كند.
مروي مهاجر يادآور مي‌شود: درباره جنگل‌هاي شمال تصميم گرفته شد كه فقط تا 3 سال از درختان آسيب‌ديده برداشت شود و پس از آن به جنگل استراحت داد اما به‌نظرم براي نجات جنگل‌هاي شمال بايد از اواخر امسال برداشت از جنگل را ممنوع كنند. به‌گفته او، دولت نبايد فقط شعار دهد، زيرا بدون اعتبار اين طرح‌ها شكست خواهد خورد.
- مقابله با تخريب سرزمين
كم نيستند كارشناسان و مسئولاني كه معتقدند يكي از اولويت‌هاي زيست‌محيطي دولت دوازدهم بايد مسئله مقابله با ريزگردها باشد. علي‌محمدطهماسبي، رئيس گروه مطالعات و دبيركميته فني دفتر امور بيابان سازمان جنگلها نيز چنين نظري دارد، او به همشهري مي‌گويد: مقابله با تخريب سرزمين بايد در اولويت باشد، چراكه يكي از پيامدهاي آن ريزگرد است.
برخورد با گردوغبار نيازمند كنترل منشأ ريزگردهاست كه در داخل و خارج از كشورمان وجود دارد. به همين‌خاطر مسئولان بايد از ديپلماسي نيز براي رفع اين مشكل كمك بگيرند.
طهماسبي معتقد است كه براي مديريت منابع خارجي ريزگرد بايد در نشست‌هاي مشترك شرايطي به‌وجود آورد كه رسيدگي به اين موضوع نيز در اولويت دولت‌هاي خارجي قرار گيرد.
اما اين تلاش‌ها بايد در قالب كنوانسيون‌هاي بين‌المللي پيگيري شود، زيرا دولت‌هاي قبل نيز براي كنترل ريزگردها بحث‌هاي زيادي با كشورهاي ديگر داشتند اما نتيجه‌بخش نبود چون هيچ تعهد و الزامي وجود نداشت. افزون بر اين كنترل منابع ريزگردهاي داخلي نيز با چالش اعتبار مواجه است و سازوكار مشخصي براي مديريت اين مسئله وجود ندارد.
رئيس گروه مطالعات و دبيركميته فني دفتر امور بيابان سازمان جنگلها دراين باره مي‌افزايد: آيين‌نامه آمادگي مقابله با گردوغبار در دولت دهم نوشته شد و دولت يازدهم نيز آن را اصلاح كرد.
اين درحالي است كه اين آيين‌نامه هنوز عملياتي نشده است. به گفته طهماسبي، اين آيين‌نامه آنقدر پيچيده است كه به نتيجه نمي‌رسد.
او نيز معتقد است كه چنين مسائلي بايد از سوي نهاد قوي‌تري پيگيري شود، زيرا بسياري از سازمان‌ها از سازمان حفاظت محيط‌زيست حرف‌شنوي ندارند.
با توجه به اظهارنظر كارشناسان بايد تأكيد كرد كه مسائل زيست‌محيطي كشور زماني حل و فصل مي‌شود كه نهادي متخصص و قدرتمند پيگير برطرف‌شدن آنها باشد به همين‌خاطر در كنار اولويت‌بندي مسائل زيست‌محيطي بايد شرايطي ايجاد كرد كه در آن نهادهاي مسئول به سازمان حفاظت محيط‌زيست پاسخگو باشند.