دكتر رضا ارجمندي، مدير گروه مديريت محيطزيست دانشكده محيطزيست و انرژي واحد علوم و تحقيقات با بيان اين مطلب گفت: در شرايطي كه كشور با چالشهاي بزرگ زيستمحيطي نظير ريزگردها و بحران آب، دست به گريبان است بايد كساني در راس هرم مديريتي سازمان محيطزيست و سازمان جنگلها و مراتع قرار بگيرند كه علاوه بر توانايي مديريت از تخصص لازم در حوزهاي كه مسئوليت آن را برعهده ميگيرند برخوردار باشند.
وي كه 8سال رياست سازمان حفظ نباتات و نيز سرپرستي معاونت زراعت وزارت جهادكشاورزي را در پيشينه كاري خود دارد، در گفتوگو با همشهري تأكيد كرد:در شرايطي كه بنا به اعلام وزارت نيرو، بيلان آب در ۴۷۵دشت از مجموع ۶۰۹ دشت كشور منفي است، مديراني ميتوانند با چالشهاي ناشي از بحران كم آبي و معضلات زيستمحيطي مقابله كنند كه معتقد به محيطزيست و توسعه پايدار باشند ؛ به شاخصهاي توسعه پايدار درحوزه آب، منابع طبيعي و بيابانزايي اشراف داشته باشند و كنوانسيونهاي منطقهاي و بينالمللي را بهطور كامل بشناسند.
ارجمندي كه از او بهعنوان يكي از گزينههاي تصدي وزارت جهادكشاورزي نام برده ميشود، تأكيد كرد: هر چند متخصص بودن وزير و معاونان آن براي اداره وزارت جهادكشاورزي يك ضرورت است اما نبايد وزارت كشاورزي سياسي شود بلكه وزير و معاونان وي بايد همگام با سياستهاي كلان كشور و بهطور تخصصي با مسائل و معضلاتي كه اكنون اين وزارتخانه با آن مواجه است برخورد كنند.
وي كه زماني قائممقام معاون وزير جهادكشاورزي در امور نظام بهرهبرداري نيز بوده است، تغيير الگوي كشت و تبديل سيستم آبياري غرقابي به قطرهاي و باراني را 2 گزينه تعيينكننده براي مقابله با چالش كم آبي عنوان كرد و افزود: با توجه به بحران كم آبي در كشور، در بخش كشاورزي و توليد محصول بايد فاكتورهاي متعددي ازجمله ميزان توليد، بازار مصرف و نياز كشور درنظر گرفته شود.
اين استاد دانشگاه در ادامه با تأكيد براينكه ما محكوم به كاهش مصرف آب در بخش كشاورزي و افزايش راندمان آبياري هستيم، گفت: با وجود سدهاي متعددي كه در كشور احداث شده اما بهخاطر تكميل نشدن شبكههاي اين سدها، دربسياري از اراضي كشاورزي امكان استفاده از سيستمهاي آبياري قطرهاي و تحت فشار وجود ندارد و در نتيجه سدها به استخرهايي تبديل شدهاند كه آب آنها تبخير ميشود.