همشهری آنلاین: آسایشگاه خیریه کهریزک نیز به عنوان خانه‌ای در بهشت، فرشتگانی را در خود جای داده که با فرشتگان آسمانی پیوندی نزدیک دارند؛ چون اغلب آنها افرادی بی آزار، مظلوم، رنج دیده و ضعیف و بیمار هستند.

مراسم شب‌های قدر امسال هم با حضور خیرین و نیکوکاران در محل آسایشگاه خیریه کهریزک، همراه سالمندان، معلولان و ساکنان آسایشگاه برگزار شد.

محمد رضا صوفی‌نژاد، مدیر آسایشگاه خیریه کهریزک اظهار داشت: همه ساله در شب‌های 19، 21 و 23 ماه مبارک رمضان، مراسم معنوی شب‌های قدر با حضور حدود 400 نفر از نیکوکاران، همراه ضیافت افطار در کنار مددجویان، برگزار می‌شود.

وی افزود: اینگونه مراسم فقط مختص ماه مبارک رمضان نیست بلکه چنین برنامه‌هایی در تمام مناسبت‌ها در طول سال از جمله تاسوعا و عاشورا ، عید قربان و ... برگزار می‌شود.

باورهای اعتقادی، دین باوری، خدا باوری، مردم دوستی و دیگر خواهی 44 سال توانسته آسایشگاه خیریه کهریزک را خدمتگزار مددجویان و سالمندان نگهدارد.

اینجا تعریف آسایشگاهی ندارد، اینجا مسجد نیست، اما قداست دارد، زیارتگاه نیست اما دسته های عزاداری در ماه محرم از اطراف و اکناف به اینجا می آیند و در کنار دلهای صاف و بی آلایش ساکنان این مرکز عزاداری می‌کنند.

باورهای ارزشی، خداباوری و دیگر خواهی در وجود ما ایرانی‌ها بوده و خدمت به همنوع یک وظیفه شخصی و خصوصی است. تک تک مجموعه و مردم به این باورها اعتقاد دارند و به همین دلیل آسایشگاه توانسته پا برجا بماند.

مددجویان برای زندگی کردن در اینجا هستند نه برای زنده ماندن؛ سعی کرده ایم با همت خیرین و همکاران خودمان شرایطی را فراهم کنیم که میل و رغبت به زندگی را درمددجویان افزایش دهیم تا آسایشگاه ایستگاه قبل از بهشت زهرا(س) نباشد و در همین راستا سفرهای زیارتی، کلاس های آموزشی و غیره برای آنان در نظر گرفته ایم.

وی خاطر نشان کرد: آسایشگاه خیریه کهریزک اکنون به یک مرکز ملی و عزت نظام تبدیل شده است و سفیران و وزیران رفاه و امور اجتماعی و مسئولان کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی در سفر به ایران از این مرکز بازدید می کنند و این مرکز، یک افتخار برای کشور محسوب می‌شود.

خیر نیکو کار: خانه‌ام در آریاشهر را با خانه‌ای در آخرت معاوضه کردم

خیلی از مردم افسوس می‌خورند و می‌گویند: حیف از این همه زحمت که انسان می کشد و بعد از سال‌ها عذاب و کار و تلاش مال و ثروتی جمع می‌کند، اما همینکه می‌خواهد خوشی کند و بهره مال خودش را ببرد، باید خدا حافظی کند و تمام اموال خود را بگذارد و برود زیر خروارها خاک.

اینها را محمد شمیرانی می‌گوید و اضافه می‌کند: من بعد از سال‌ها کار و تلاش 120 متر مربع خانه در آریاشهر درست کردم اما قبل از اینکه دستم از دنیا کوتاه شود خودم آن را فرستادم زیر یک وجب خاک. یعنی مثل مسافران هواپیمایی که ساک و چمدان و بار آنها قبل از خودشان بارگیری و ارسال می شود، من هم خانه‌ای در دنیا ساختم و آن را برای آخرتم تیپاکس کردم.

شمیرانی در مورد نحوه آشنایی اش با آسایشگاه خیریه کهریزک می‌گوید: یک روز که برای سفر حج به فرودگاه مهر آباد رفته بودم، یک باجه مربوط به دریافت کمک‌های مردمی برای سالمندان و معلولان کهریزک، در سالن فرودگاه قرار داشت، من مبلغی کمک نقدی پرداخت کردم و متصدی باجه، قبض آن را به من تحویل داد، وقتی پشت قبض را مطالعه کردم، مطالبی روی آن نوشته شده بود که من را تکان داد و مسیر زندگی‌ام را تغییر داد. دیدم از این کانال می‌توانم نیت باطنی خودم را اجرا کنم. وقتی به مکه رفتم از خدا هیچ چیز برای خودم نخواستم؛ تنها حاجت من این بود که خداوند به من فرصتی عطا کند که بتوانم قدمی برای رفع حاجت نیازمندان بردارم. خداوند را شاکرم که این توفیق را به من عنایت فرمود و به من قدرتی داد که بتوانم از مادیات و اموال زندگی فانی دل بکنم و آخرت خودم را بسازم.

سه فرزند دارم که الحمدلله همه آنها را سر و سامان داده ام با این حال وقتی می خواستم از مال خودم برای خودم هزینه کنم، یکی از فرزندانم موافق این کار نبود، اما مخالفت هم نمی کرد و می گفت اگر من جای شما بودم این کار را نمی‌کردم.

یک روز همه خانواده را جمع کردم و برای بازدید به آسایشگاه کهریزک آوردم، وقتی بچه‌ها شرایط و مددجویان این مرکز را از نزدیک دیدند، موقعی که به خانه برگشتیم، دیدم یکی از آنها که بیشتر از همه مخالف بود، از همه بیشتر اصرار داشت که نیت خودم را عملی کنم و از اینکه با آسایشگاه کهریزک آشنا شده بودند بسیار خوشحال بودند و اعلام کردند که ما هم راه شما را دنبال خواهیم کرد؛ همسرم خانم پروین معصومی هم در این راه بسیار مشوق من بود و به کمک و همراهی او بود که توانستم در این راه قدم بردارم و او بود که من را به جلو هل می داد و در انجام این کار به من سرعت بخشید.

برق شادی و خوشحالی در چشمان آقای شمیرانی می‌درخشد و ادامه می‌دهد: خانه‌ای که به کهریزک هدیه کردم، شاید 700 میلیون تومان ارزش داشته باشد، اما ارزشمند‌تر از آن این است که من باقیات صالحاتی برای خودم ساخته ام که ثواب آن تا ابد برای من و خانواده‌ام نوشته می‌شود.

وی با قدردانی از آقای مرادی معاون مشارکت‌های مردمی آسایشگاه خیریه کهریزک، خاطرنشان کرد: خوشبختانه شهرت آسایشگاه خیریه کهریزک جهانی است و امانت دار خوبی برای مردم هستند. بعد از اینکه سند خانه ام را به نام موسسه کهریزک انتقال دادم، این موسسه خانه را اجاره داده و از اجاره آن هزینه‌های آسایشگاه را تامین می‌کنند، علاوه بر آن ماهانه مبلغ 100 هزار تومان کمک نقدی به نام همسرم به آسایشگاه پرداخت می‌کنیم.

وی اظهار می دارد: در دین مبین اسلام، نیکی کردن به دیگران بسیار تاکید شده است و حتی بیان شده که اگر هنگام تقسیم ارث همسایه یا اقوام شما در خانه بودند برای شاد کردن آنها هم مقداری از سهم الارث خود را بین آنها تقسیم کنید؛ من هم وقتی خواهرم از دنیا رفت با اینکه از لحاظ شرعی و قانونی چون مادر آنها فوت کرده بود ارث به او تعلق نمی گرفت با این حال من از آنچه که مادرشان در قید حیات بود به او تعلق می‌گرفت بیشتر از آن به خواهر زاده‌هایم سهم الارث پرداخت کردم.

خداوند را هزار هزار بار شکر می کنم که این نعمت را به من عطا کرد تا بتوانم در زمان حیات خودم از اموال خودم در راه خیر هزینه کنم. اینها باعث رونق زندگی من شده و برکات آن را در زندگی ام مشاهده می کنم.

  • خانه‌مان را به آسایشگاه هدیه کردیم؛ تا آخر عمر بیمه درمان هستیم

سال 57 وقتی همسر خانم ثریا گل محمدی از دنیا رفت، بعد از مدتی خانه را فروختند و سهم الارث بچه‌ها را تقسیم کردند تا هر یک پول آن را به زخم زندگی اش بزند و زندگی شان را سر و سامان بدهند. ثریا خانم و دخترش معصومه خانم میرزایی، پولشان را روی هم گذاشتند و خانه‌ای در شهرک اکباتان خریدند؛ بعد از مدتی به این فکر افتادند که پدر از دنیا رفت، همه ما هم بالاخره روزی از دنیا خواهیم رفت، دنیا هم به هیچ کس اجازه جا خوش کردن نمی دهد، این بود که تصمیم گرفتند خانه شان را به آسایشگاه کهریزک اهدا کنند تا بعد از مرگ، خیر و برکت آنها به افراد نیازمند تداوم داشته باشد.

این مادر و دختر می‌گویند: سال 85 با کمک آقای مرادی معاون مشارکت های مردمی موسسه خیریه کهریزک مقدمات انتقال سند خانه را به نام آسایشگاه کهریزک فراهم کردیم. خوشبختانه هیچ یک از فرزندان و خواهران و برادران با این کار خداپسندانه مخالفت نکردند و ما هم بسیار خوشحالیم که بعد از خداحافظی با دنیا خیرات و مبرات دائمی برای خودمان فراهم کرده ایم و در این راه از همه زحمات و تلاش های دست اندرکاران سپاسگزاریم.

آنها اظهار داشتند: ما خانه را به آسایشگاه کهریزک اهدا کرده ایم و سند آن هم به طور رسمی به نام آسایشگاه ثبت شده است، اما تا زمانی که در قید حیات هستیم خانه در اختیار خودمان است و از مسئولان آسایشگاه تشکر می‌کنیم که در این مدت کارهای تعمیرات، خدمات، ایجاد حفاظ، نصب توالت فرنگی و خیلی از کارهای خانه را برای ما انجام داده اند و در این مدت فقط زحمت ما بر دوش موسسه خیریه کهریزک بوده است.

خانم میرزایی با قدردانی از معاون مشارکتها، اظهار می‌دارد: کاری که ما کرده‌ایم، در مقابل خدماتی که آسایشگاه کهریزک در طول این سال‌ها به مادرم ارائه کرده بسیار ناچیز است، آقای مرادی در طول این سال‌ها داروهای مادر را تهیه کرده و برای ما به خانه آورده اند. همچنین ماهانه مبلغ 450 هزار تومان کمک هزینه زندگی به مادرم پرداخت می‌کنند. ما جز خوبی هیچ چیز از مسئولان موسسه خیریه کهریزک ندیدیم، ما از آنها راضی هستیم خدا هم از آنها راضی باشد.

  • حضور گروه‌های مختلف خیرین در شب‌های احیاء

محسن پزشکی، مدیر روابط عمومی آسایشگاه خیریه کهریزک، با اشاره به محدودیت محل برگزاری مراسم در آسایشگاه، اظهار داشت: در طول شب های قدر تلاش کرده‌ایم هر شب از طریق حوزه مشارکت های مردمی موسسه خیریه کهریزک تعداد محدودی از خیل عظیم گروه‌های مختلف خیرین و نیکوکاران از جمله همیاران فرهنگی، خیرین زیارت و سیاحت و خیرین اهدای ملک، زمین یا سهام به آسایشگاه را دعوت کنیم تا ضمن ضیافت افطاری، مراسم عزاداری و شب احیاء را در کنار مددجویان باشند تا امید به زندگی را در آنها افزایش دهیم و با حضور در کنار آنها، شرایط زندگی در کانون خانواده را برای آنها تداعی کنیم.

آنان که انفاق می‌کنند مانند دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد

حجت الاسلام والمسلمین قیاسی، مشاور فرهنگی مدیر آسایشگاه موسسه خیریه کهریزک، با اشاره به آیه 261 سوره بقره، گفت: «مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»

«مثل آنان که مالشان را در راه خدا انفاق می‌کنند به مانند دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد، و خداوند از این مقدار نیز برای هر که خواهد بیفزاید، و خدا را رحمت بی‌منتهاست و (به همه چیز) داناست.»

وی افزود: با توجه به اینکه این ایام متعلق به بزرگترین انفاق کننده در زمان حیات خود، یعنی مولی الموحدین امیرالمومنین، علی (ع) است، که در تمام حیات خود نیکی کردن، خدمت کردن به مستمندان را سر لوحه کار خویش قرار داده بود؛ این نیکوکاران با پیروی از منش و روش این امام همام، اقدام عملی در اثبات ارادت داشتند.

وی افزود: در سوره مبارکه بقره، همچنین وعده داده شده است که هرگونه نیکی که برای خویش از پیش فرستید آن را نزد خداوند باز خواهید یافت. خداوند به آنچه می کنید بیناست.

برچسب‌ها