به گزارش ایرنا، «مهدی چمران» در سخنرانی پیش از خطبه های نماز جمعه تهران با عرض تسلیت به مناسبت سالگرد شهادت امیرالمومنین (ع)، افزود: 31 خرداد سالروز شهادت مصطفی چمران یکی از شاگردان مکتب علی (ع) است.
وی افزود: حضرت علی (ع) جامع اضداد بود و در بحبوحه جنگ خطبه ای رسا قرائت می کرد و در حالی که حاکم مسلمین بود، نان و خرما به دوش می کشید و به خانه مستمندان می برد و با یتیمان کوفه در خانه بازی می کرد.
در شهید چمران ادامه داد: مصطفی چمران نیز شاگرد مکتب علی (ع) بود ولی خود را خاک پای حضرت هم به حساب نمی آورد ولی به شدت به او عشق می ورزید.
رئیس شورای شهر تهران گفت: شهید چمران دانشمند و دکترای هسته ای و فیزیک پلاسمای خود را دریافت کرده بود. او عارف، فرمانده جنگ، رزمنده ای پرتوان و مدیری مدبر و سیاستمدار و در عین حال یک هنرمند با طبع لطیف بود و همه این صفات را با خود جمع کرده بود، چون شاگرد مکتب علی (ع) بود.
وی در ادامه گفت: شهید چمران در نوشته های خود در باره امیرالمومنین (ع) آورده است« که اگر پرستش غیر از خدا مجاز بود، حضرت علی (ع) را می پرستیدم و من به خود اجازه نمی دهم که برای معرفی حضرت کلمه ای را به زبان بیاورم، چرا که شناخت علی (ع) فقط به قدرت عشق میسر است.»
چمران با بیان اینکه می خواهم حضرت علی (ع) را از زبان شهید چمران معرفی کنم، در ادامه افزود: «خدایا آرزو داشتم که پرچم علی (ع) را به فرق زمین بکوبم و پرده های چرکین حسد و ریا را که ستمگران تاریخ بر روی علی (ع) کشیده اند، پاره کنم و وجود او را به تشنگان عشق و حقیقت نمایان کنم.»
وی گفت: شهید چمران این سخنان را در آخرین روزهای حیات خود نگاشته است: ' ای علی به من تهمت زدند و مرا محکوم می کنند چون تو را دوست داشتم و نمی دانی چه جنایت ها کردند و هر چه فداکاری می کردم باز هم بدی می کردند.»
«ای علی (ع) فرمودی که مرگ شرافتمندانه هزاران بار بهتر از زندگی با ذلت است و من با تمام وجود خود را آماده قربانی شدن کردم تا تسلیم زندگی ننگین نشوم.»
«ای علی (ع) در هر ضربان قلبم درد تو را احساس می کنم، دردی که تا مغز استخوان را می سوزاند، دردی که تو می توانی اسلام راپیاده کنی ولی اسلام به دست ستمگران به تباهی کشیده می شود.»
«ای علی (ع) ظلم و فساد را در طول تاریخ و شکست اسلام را به دست خلفایی که به نام اسلام حکومت می کنند، دیدی و در حضورت فرزندانت را قتل عام می کنند و قارون ها گنج های خود را از خون مردم می دوشند.»
«ای علی ( ع) به تو و خاندان تو در منابر ناسزا می گویند و این درد بزرگی است که هنوز هم در منابر و نماز جمعه ها قدر و ارزش تو را نمی دانند و چه درد بزرگی است که شاهد سقوط اسلام باشی و نتوانی کاری انجام دهی.»
«ای علی (ع) چه بگویم که ممکن است مرا به شرک متهم کنند چرا که اگر پرستش غیرخدا مجاز بود، بی شک تو را می پرستیدم. تو تجلی خدا و خلیفه خدا در زمین هستی و تو خدا نیستی ولی وجود تورا جز خدا پرنکرده است.'